Portal LifeSiteNews relacjonuje wypowiedź kardynała Petera Turksona, kanclerza Papieskiej Akademii Nauk, który w wywiadzie dla austriackiego dziennika Der Sonntag z 2 września 2025 r. potępił katolickich biskupów i księży „negujących zmiany klimatyczne”. Hierarcha chwalił rzekome „postępy” encykliki Laudato Si' Franciszka, domagając się większego zaangażowania na rzecz „klimatu i sprawiedliwości ekologicznej”.
Ekologizm jako nowa religia posoborowego establishmentu
Krytyka Turksona wobec duchownych zachowujących zdrowy rozsądek wobec pseudonaukowych teorii klimatycznych odsłania rdzeń modernistycznej apostazji: zastąpienie nadprzyrodzonej misji Kościoła świecką ideologią ekologistyczną. Gdy kardynał oskarża, że „niektórzy biskupi i kapłani uważają kwestię [klimatu] za nieistotną”, dokonuje radykalnej redukcji katolickiej doktryny do naturalistycznej utopii. Jak zauważył św. Pius X w encyklice Pascendi dominici gregis: „Moderniści (…) mieszają i przekształcają pojęcia świeckie i religijne, przez co wprowadzają zamęt w umysłach wiernych”.
„Kto wierzy w Boga, wierzy w Stwórcę. A kto czci Boga jako Stwórcę, nie może jednocześnie lekceważyć lub niszczyć jego stworzenia” – deklaruje Turkson, powołując się na Psalm 19.
To klasyczny przykład equivocatio – błędnego równoznacznika. Tradycyjna teologia katolicka, od św. Tomasza z Akwinu po Leona XIII, głosi wprawdzie obowiązek roztropnego zarządzania stworzeniem (Summa Theologica I-II, q. 102, a. 6), ale absolutnie zakazuje ubóstwiania natury. Tymczasem ruch Laudato Si', wspierany przez Turksona, promuje panteistyczną „duchowość ekologiczną” sprzeczną z Dekalogiem: „Nie będziesz miał cudzych bogów przede Mną” (Wj 20,3).
Naukowe kłamstwo jako dogmat wiary
Twierdzenie, jakoby negowanie „antropogenicznego globalnego ocieplenia” (AGW) stanowiło „sprzeczność z własną wiarą”, to bezprecedensowe nadużycie władzy kościelnej. Jak przypomina Sobór Watykański I: „Fidei doctrina (…) non est ob argumenta humanae rationis ostensa, sed ob auctoritatem ipsius Dei revelantis” (Konst. Dei Filius, rozdz. 3) – „Prawdy wiary (…) przyjmujemy nie dla ich ludzkiej wiarygodności, lecz przez autorytet samego Boga objawiającego”.
Teoria AGW, zdemaskowana w 2010 r. przez aferę „Climategate” (fałszowanie danych, cenzura naukowców), należy do sfery zmiennych hipotez naukowych – nie zaś do depozytu wiary. Tymczasem struktury posoborowe, w tym Papieska Akademia Nauk kierowana przez Turksona, przekształciły polityczną narrację w quasi-dogmat, ignorując nauczanie Piusa XII: „Kościół zachęca do postępu nauk, ale strzeże swych praw do orzekania o moralności i religii” (Przemówienie do członków Papieskiej Akademii Nauk, 30 listopada 1941).
Masoneria ekologiczna w Watykanie
Działalność Turksona stanowi modelowy przykład infiltracji struktur pseudo-kościelnych przez idee masońskie. Jego ścisła współpraca ze Światowym Forum Ekonomicznym (WEF) – organizatorem „Wielkiego Resetu” – potwierdza wypełnianie się proroctwa Leona XIII: „Zamiarem masonerii jest (…) podporządkować Kościół swoim celom” (Encyklika Humanum genus). Gdy kardynał chwali „masową dezynwestycję z paliw kopalnych”, realizuje w istocie postulaty Klausa Schwaba, transhumanistycznego guru WEF.
Nieprzypadkowo Turkson bronił też prawa abortera Joe Bidena do przyjmowania Komunii św. – to logiczny owoc laudatosi'owej herezji, która relatywizuje świętokradztwo w imię „ekologicznej sprawiedliwości”. Jak nauczał św. Pius X: „Pierwszym obowiązkiem kapłana jest zwalczanie błędów, nawet za cenę utraty życzliwości ludzkiej” (List apostolski Notre charge apostolique).
Demograficzny antykatolicyzm
Już w 2015 r. Turkson ujawnił swoje prawdziwe oblicze, propagując „kontrolę urodzeń” jako remedium na „przeludnienie”. To jawne odrzucenie nauczania Piusa XI: „Małżonkowie (…) nie mogą działać według własnego widzimisię, jakby mogli dowolnie decydować o drogach życia, gdy tymczasem są zobowiązani do podporządkowania swego postępowania wobec Boga i wobec natury stworzenia Jego rozkazom” (Encyklika Casti connubii).
W świetle niezmiennej doktryny katolickiej, ekologistyczna krucjata posoborowych hierarchów stanowi bałwochwalczy kult Ziemi zastępujący kult Boga żywego. Jak zapowiedział Chrystus: „Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, nawet wybranych” (Mt 24,24).
Za artykułem:
Cardinal Turkson rebukes bishops and priests who continue to ‘deny climate change’ (lifesitenews.com)
Data artykułu: 04.09.2025
