Portal Vatican Media informuje o audiencji Karola Nawrockiego u „papieża” Leona XIV (5 września 2025). Prezydent Polski przekazał uzurpatorowi obraz Matki Bożej Gietrzwałdzkiej, złożył zaproszenie do wizyty w kraju oraz modlił się przy grobie „św.” Jana Pawła II w asyście „bpa” Krzysztofa Nykiela. Całość przedstawiona została jako wydarzenie o charakterze „duchowym”, pozbawione jakiejkolwiek krytycznej refleksji.
Duchowa zdrada w Gietrzwałdzie
„Prezydent zaprosił Ojca Świętego do Polski. Podarował Papieżowi obraz Matki Bożej Gietrzwałdzkiej” – relacjonuje posoborowa propaganda. To nie pobożny gest, lecz akt świętokradztwa. Wizerunek Matki Bożej z Gietrzwałdu – miejsca prawdziwych objawień w 1877 r., gdzie Marja wzywała do modlitwy różańcowej i wierności katolickiej Polsce – został oddany w ręce zwierzchnika sekty głoszącej herezje potępione przez Piusa IX w Syllabusie (1864): rozdział Kościoła od państwa (pkt 55), wolność religijną (pkt 77-78), modernizm (pkt 80). Jak przypomina Pius XI w Quas Primas: „Kościół Boży, udzielając bez ustanku pokarmu duchowego ludziom, rodzi i wychowuje coraz to nowe zastępy świętych mężów i niewiast, a Chrystus tych, którzy Mu byli w Królestwie ziemskim wiernymi i posłusznymi poddanymi, nie przestaje powoływać do szczęścia w Królestwie niebieskim”. Ofiarowanie świętego wizerunku uzurpatorowi to akt zdrady zarówno wobec Królowej Polski, jak i katolickiej tożsamości narodu.
Kult antypapieża jako symptom apostazji
Szczególnie obrzydliwy jest fragment o modlitwie przy grobie „św.” Jana Pawła II – heretyka głoszącego w Asyżu bałwochwalczą modlitwę z poganami, co Pius IX jednoznacznie potępił: „Nie można uznać za wolnych od wszelkiej winy tych, którzy nie liczą się z potępieniami Świętej Kongregacji Indeksu” (Lamentabili, pkt 8). „Bp Krzysztof Nykiel, regens Penitencjarii Apostolskiej” (należy czytać: funkcjonariusza antykościelnej sekty) wypowiadający się o „papieskim dziedzictwie Ducha Świętego” wobec Wojtyły, popełnia grzech przeciw Duchowi Świętemu, mieszając herezję z objawieniem. Św. Pius X w liście apostolskim Notre charge apostolique (1910) ostrzegał: „Każda mowa o braterstwie bez uznania ojcostwa Bożego i autorytetu Kościoła jest oszustwem i bluźnierstwem”.
„Niech to papieskie dziedzictw Ducha stanie się również inspiracją nie tylko do pogłębiania osobistej więzi z Panem Bogiem, ale szczególnym wsparciem z nieba dla jego świętej, światłej, pięknej i odważnej służby”
Ten fragment demaskuje sedno problemu: redukcja wiary do subiektywnej „inspiracji”, oderwanej od dogmatów (Quas Primas, pkt 22: „Dogmaty wiary należy pojmować według ich funkcji praktycznej, tzn. jako obowiązujące w działaniu, nie zaś jako zasady wierzenia”). Brak tu jakiejkolwiek wzmianki o obowiązku podporządkowania państwa Chrystusowi Królowi (Quas Primas, pkt 18), o grzeszności relatywizmu religijnego (Syllabus, pkt 15-17) czy o konieczności jedności z prawdziwym Magisterium.
Posoborowy teatr zastępujący rzeczywistość
Wizyta w Sekretariacie Stanu – instytucji zarządzającej relacjami z antychrześcijańskimi rządami – oraz fotografie z „kard.” Parolinem (masońskim dyplomatą) ukazują całkowite podporządkowanie Polski globalistycznej antycywilizacji. Nawrocki, występując w roli katolickiego prezydenta, legitymizuje strukturę, która wprost odrzuca dogmat o społecznej władzy Chrystusa (Quas Primas, pkt 32: „Nie można zatem dziwić się, iż ten, który przez Jana zwany jest książęciem królów ziemi, a który temuż Apostołowi w owym widzeniu rzeczy przyszłych się objawił, ma na szacie i na biodrze swoim napisane: Król nad królami i Pan nad pany”).
Milczenie o jedynym środku zbawienia – prawdziwym Kościele katolickim – oraz brak uczestnictwa w Najświętszej Ofierze (zastąpionej przez posoborową parodię) dowodzą, że mamy do czynienia z politycznym spektaklem w służbie antychrysta. Jak przypomina Pius XI: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw i gdy już nie od Boga, lecz od ludzi wywodzono początek władzy, stało się iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą” (Quas Primas, pkt 31).
Za artykułem:
Prezydent Nawrocki na audiencji u Papieża Leona XIV (vaticannews.va)
Data artykułu: 05.09.2025
