Portal LifeSiteNews (5 września 2025) przedstawia analizę dowodzącą biologicznej szkodliwości praktyk homoseksualnych, koncentrując się na medycznych konsekwencjach sodomii. Autor argumentuje, że podobnie jak w przypadku aborcji, edukacja naukowa może zmienić postawy wobec homoseksualizmu, wskazując na anatomiczną niezgodność sodomii z fizjologią człowieka oraz statystyki chorób wenerycznych wśród mężczyzn utrzymujących kontakty z mężczyznami. Artykuł krytykuje równocześnie ideę „małżeństw” homoseksualnych jako sprzeczną z naturą, podkreślając konieczność stosowania protez w relacjach lesbijskich jako dowód „defektu medycznego”. Choć słusznie demaskuje biologiczne absurdy, tekst pozostaje więźniem naturalistycznej perspektywy, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar moralności katolickiej.
Redukcja grzechu do patologii: niebezpieczne uproszczenia
„Sodomia (…) jest koniecznie brudna – dosłownie” – stwierdza autor, opierając się na danych o chorobach przenoszonych drogą płciową. Choć fakty medyczne są niepodważalne, redukowanie sodomii jedynie do kwestii higienicznych stanowi poważne wypaczenie katolickiej doktryny. Moralium théologia (teologia moralna) zawsze klasyfikowała grzechy nieczyste przeciwko naturze jako peccata clamantia (grzechy wołające o pomstę do nieba), podkreślając ich wymiar duchowy: „Nie będziecie obcowali z mężczyzną, tak jak się obcuje z kobietą. To jest obrzydliwość!” (Kpł 18,22).
Papież Pius XI w encyklice Casti Connubii nauczał, że „wszelkie użycie aktu małżeńskiego, z którego z woli człowieka cel prokreacyjny został wykluczony, jest sprzeczne z prawem Bożym i prawem natury, a ci, którzy się czegoś podobnego dopuszczają, plamią się ciężkim występkiem”. Tymczasem artykuł pomija całkowicie aspekt intrinsece malum (zła wewnętrznego) aktów homoseksualnych, koncentrując się wyłącznie na ich skutkach ubocznych.
Milczenie o prawie kanonicznym i obowiązkach państwa
Najpoważniejszym niedomówieniem tekstu jest brak odniesienia do Codex Iuris Canonici z 1917 roku, który w kanonie 2357 §2 stanowił: „Clerici in sacris constituiti vel religiosi qui sodomiam commiserint, deponantur et, pro gravitate culpae, aliis poenis subiiciantur” (Duchowni wyświęceni lub zakonnicy, którzy popełniają sodomię, mają być usunięci ze stanu i poddani innym karom zgodnie z ciężkością winy).
Święte Oficjum w dekrecie z 21 sierpnia 1890 roku „Nullo unquam tempore” przypomniało bezwzględny zakaz jakiejkolwiek tolerancji dla „nierządu przeciw naturze”, nakazując władzom świeckim surowe karanie takich czynów. Tymczasem współczesne „państwa katolickie”, jak Polska, nie tylko nie stosują kary śmierci za sodomię (jak nakazywał Kpł 20,13), ale wręcz ustanawiają prawa chroniące praktyki homoseksualne.
Artykuł nie wspomina, że według tradycyjnej katolickiej doktryny państwa mają obowiązek surowo karać publiczne akty sodomii, zgodnie z zasadą Roma locuta, causa finita (Rzym przemówił, sprawa skończona).
Fałszywe ekumenizm i zdrada hierarchy
Wspomniane w artykule spotkanie „księdza” promującego homoseksualizm z „papieżem” Leonem XIV stanowi jaskrawą ilustrację apostazji struktur posoborowych. Kongregacja „Nauki Wiary” pod kierownictwem Bergoglia wydała w 2023 roku dokument Fiducia supplicans, zezwalający na błogosławieństwo par homoseksualnych, co św. Pius X w encyklice Pascendi nazwałby „bezwstydną zdradą Chrystusa”.
„Zachęta” uzurpatora z Watykanu do kontynuowania „duszpasterstwa” dla sodomitów łamie jednoznaczne stanowisko Papieża Piusa XI, który w Casti Connubii stwierdził: „Nie ma żadnej możliwości, że boski prawodawca dopuściłby do użytku małżeńskiego to, co jest z nim sprzeczne„.
Naturalizm versus nadprzyrodzoność
Tekst LifeSiteNews wpisuje się w niebezpieczny trend relatywizacji zła przez redukcję do argumentów utylitarnych. Jak uczy Sobór Trydencki w sesji VI, kanon 7: „Jeśli ktoś twierdzi, że wszystkie uczynki popełnione przed usprawiedliwieniem, niezależnie od tego, jak zostały popełnione, są prawdziwie grzechami lub zasługują na nienawiść Boga (…) niech będzie wyklęty„.
Brakuje tu fundamentalnej prawdy, że każdy akt homoseksualny pozostaje śmiertelnym grzechem nawet gdyby nie powodował żadnych fizycznych szkód. Katechizm św. Piusa X podkreśla, że grzechy nieczyste są szczególnie ohydne, ponieważ „bezcześczą ciało, które jest świątynią Ducha Świętego” (1 Kor 6,19).
Duchowa pustka argumentacji
Najcięższym zarzutem wobec artykułu jest całkowite pominięcie następujących elementów doktryny katolickiej:
– peccatum contra naturam (grzech przeciw naturze) jako szczególne zniewagę Boga
– obowiązek unikania bliźnich żyjących w jawnym grzechu (1 Kor 5,11)
– wieczne konsekwencje niepokutowania z sodomii (Jud 1,7)
– sakramentalny charakter małżeństwa jako signum elevatum (znaku wzniesionego) przymierza Chrystusa z Kościołem
Tymczasem autor ogranicza się do poziomu argumentum ad verecundiam (odwołania do autorytetu) nauki świeckiej, co stanowi przejaw modernizmu potępionego w dekrecie Lamentabili (punkty 58, 64).
Podsumowanie: nauka w służbie prawdy, nie substytut wiary
Podczas gdy dowody biologiczne przedstawione przez LifeSiteNews są niewątpliwie prawdziwe, ich wyizolowanie z nadprzyrodzonej perspektywy wiary prowadzi do niebezpiecznego redukcjonizmu. Jak nauczał Papież Pius XII w Humani generis: „Theologowie winni zawsze pamiętać, że w dociekaniach i dyskusjach dotyczących materii nie w pełni wyjaśnionych należy występować ze stosowną roztropnością i umiarkowaniem, a także nie pokładać większej wiary w takich dociekaniach ani przywiązywać do nich większej wagi niż nakazuje sama prawda”.
Artykuł przypomina działania tych, którzy – jak pisał św. Pius X w Pascendi – „próbują pogodzić wiarę z nauką, ale w rzeczywistości podporządkowują wiarę nauce”. Dopóki walka z homoseksualizmem nie będzie zakorzeniona w nienaruszalnej doktrynie katolickiej i prawie kanonicznym, pozostanie jedynie humanitarnym protestem pozbawionym mocy zbawczej.
Za artykułem:
Science agrees with the Catholic Church: Homosexuality is disordered (lifesitenews.com)
Data artykułu: 05.09.2025
