Francuski paraliż: polityczny upadek jako kara za apostazję narodową
Portal Tygodnik Powszechny (8 września 2025) relacjonuje upadek czwartego rządu we Francji w ciągu dwóch lat, kryzys finansowy sięgający 114% PKB oraz zapowiedzi masowych protestów pod hasłem „Zablokujmy wszystko”. Artykuł przedstawia sytuację jako „kryzys o wielorakim charakterze: politycznym, budżetowym i społecznym”, pomijając jednak sedno problemu: Francja zbiera owoce systematycznego odrzucenia Królestwa Chrystusowego.
Finansowe „Himalaje” jako skutek zdrady porządku nadprzyrodzonego
Podczas gdy premier François Bayrou bił na alarm ws. „ogromnego zadłużenia”, żaden z komentatorów nie odważył się wskazać prawdziwej przyczyny: lex divina (prawo Boże) wyraźnie zabrania lichwy (Wj 22:25, Kpł 25:36), podczas gdy współczesny system finansowy zbudowany jest na kulturze procentu składanego i nieograniczonej chciwości. Pius XI w Quadragesimo anno ostrzegał:
„Gdyby jednak klasy posiadające, gardząc przykazaniami chrześcijańskiej miłości, nadużywały swej majętności i władzy […], to jawnie występują przeciwko nakazowi Boga-Stwórcy i najwyższego Sędziego”.
Francja, która jako pierwsza w Europie zalegalizowała aborcję (prawo Veil, 1975), propaguje związki sodomickie i systematycznie usuwa krzyże z przestrzeni publicznej, nie może liczyć na Boże błogosławieństwo. Jak zauważył św. Jan Chryzostom: „Gdy Bóg widzi miasto pełne grzechów, niszczy je wraz z mieszkańcami” (Homilia na Ewangelię św. Mateusza).
Demokracja jako masoński eksperyment przeciw porządkowi Bożemu
Wspomniane w artykule „zmęczenie demokracją” to jedynie symptom głębszej choroby. Syllabus Piusa IX jednoznacznie potępia tezę, że:
„Kościół powinien być oddzielony od Państwa, a Państwo od Kościoła” (punkt 55).
Tymczasem V Republika Francuska od 1958 roku konsekwentnie realizuje masoński postulat laïcité, czego kulminacją było usunięcie religijnych odniesień z preambuły konstytucji w 2023 roku. W encyklice Quas primas Pius XI nauczał:
„Państwa i narody będą cieszyły się pokojem tylko wtedy, gdy uzna się panowanie naszego Zbawiciela i gdy życie publiczne i prywatne będzie się kierowało Jego przykazaniami”.
Upadek czterech rządów w dwa lata demaskuje demokrację jako system sprzeczny z prawem naturalnym, który – zgodnie z diagnozą Leona XIII – prowadzi do „burzenia fundamentów władzy, usuwając główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać” (Diuturnum illud).
Milczenie o moralnych źródłach kryzysu społecznego
Portal pomija kluczowe fakty:
1. Spadająca dzietność (1,68 dziecka/kobietę w 2024) jako skutek 50 lat antykoncepcyjnej rewolucji
2. 232 000 aborcji rocznie (dane INSEE 2024) – ludobójstwo wołające o pomstę do nieba
3. Legalizacja eutanazji (2024) jako ostateczne zwycięstwo kultury śmierci
Św. Pius X w Vehementer nos ostrzegał przed taką sekularyzacją:
„Kościół jest nie tylko społeczeństwem doskonałym, ale i wyższym o wiele od każdego innego; kiedy więc chodzi o zbawienie dusz […] wtedy Kościół w niczym nie może być poddany władzy świeckiej”.
Polityczny teatr w obliczu Sądu Ostatecznego
Spekulacje o „nowym szefie rządu z umiarkowanej lewicy” to jedynie przegrupowanie sił wrogich Chrystusowi Królowi. Francja potrzebuje nie zmian personalnych, ale – jak nauczał Pius IX –
„powrotu do posłuszeństwa wobec nauki i władzy Kościoła” (Qui pluribus).
Apel o „radykalne zmiany systemu politycznego” pozostaje bezowocny, gdyż – według św. Augustyna – „Państwo pozbawione sprawiedliwości staje się zorganizowaną bandą rozbójników” (De Civitate Dei).
Katastrofa finansowa, dezintegracja społeczna i polityczny paraliż to tylko przedsmak Bożej sprawiedliwości. Dopóki Francja nie powróci pod berło Chrystusa Króla – co wymaga m.in.:
1. Przywrócenia katolicyzmu jako religii państwowej
2. Zakazu propagowania grzechów wołających o pomstę do nieba
3. Podporządkowania prawa cywilnego prawu kanonicznemu
– żadne „plany naprawcze” nie zatrzymają spiralnego upadku.
Za artykułem:
Premier Bayou nie dał rady. Francja nadal bez budżetu (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 08.09.2025
