Palestyńska fikcja państwowa a niezgoda na królewską władzę Chrystusa

Portal Opoka (8 września 2025) relacjonuje napięcia dyplomatyczne wokół jednostronnych deklaracji uznania „państwa palestyńskiego” przez Francję, Belgię, Kanadę i Australię, wywołując groźby „jednostronnych działań” ze strony Izraela. Szef MSZ Izraela Gideon Saar nazywa te kroki „ogromnym błędem”, zaś amerykański senator Marco Rubio ostrzega przed izraelską aneksją Zachodniego Brzegu Jordanu. W tle pozostaje milczenie o moralnych fundamentach prawowitej władzy i regnum Christi (królowaniu Chrystusa).

Naturalistyczne błędne koło bez odniesienia do prawodawcy wszechrzeczy

„Państwa takie jak Francja i Wielka Brytania, które naciskały na tak zwane uznanie (państwa palestyńskiego – PAP), popełniły ogromny błąd”

Relacja portalu Opoka ujawnia symptomatyczną amputację nadprzyrodzonej perspektywy w analizie konfliktu. Spór redukuje się do czysto politycznego targu, gdzie „jednostronne działania” Izraela czy „uznanie” Palestyny przez postchrześcijańskie państwa Europy odbywają się w próżni moralnej. Brak najmniejszej wzmianki o:

• Obowiązku narodów do podporządkowania się prawu naturalnemu i wiecznemu
• Grzechu niesprawiedliwości wobec ludności cywilnej po obu stronach konfliktu
• Niezbywalnym prawie Kościoła do oceny moralnej działań państwowych

Tymczasem Pius XI w encyklice Quas Primas stanowczo przypomina: „królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi – jak o tym mówi nieśmiertelnej pamięci Poprzednik nasz, Leon XIII – (…) najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Bez uznania tej władzy wszelkie rozstrzygnięcia polityczne pozostają tymczasową fikcją.

Ekspansja syjonistycznego kolonializmu jako owoc odrzucenia Ewangelii

Wspomniane w artykule plany budowy 3400 żydowskich osiedli na Zachodnim Brzegu wpisują się w logikę czysto materialistycznej walki o terytorium. Portal Opoka przemilcza jednak duchowy wymiar tej ekspansji:

• Od XIX wieku syjonizm odrzuca mesjańską misję Kościoła, zastępując ją projektem czysto doczesnego „odrodzenia narodowego”
• Talmudyczna teologia wybrania izraelskiego „ludu panów” prowadzi do systematycznej dyskryminacji nie-Żydów
• Wojskowa okupacja ziem biblijnych stanowi zaprzeczenie pokoju Chrystusowego w królestwie Chrystusowym (Quas Primas)

Święte Oficjum w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907) potępiło modernistyczny błąd mówiący, że „Kościół nie może skutecznie bronić etyki ewangelicznej, trwając w niezmienności” (propozycja 63). Tymczasem to właśnie odejście od katolickich zasad kolonizacji – gdzie głównym celem jest zbawienie dusz (bullę papieskie Inter caetera z 1493 r.) – uczyniło Izrael narzędziem czysto świeckiej przemocy.

Zatrute owoce rewolucji posoborowej: państwa bez Boga rozdzierają Ziemię Świętą

Deklaracje Francji czy Kanady o „uznaniu Palestyny” są kolejnym przejawem laickiej arbitralności państw odrzucających społeczne panowanie Chrystusa. Pius IX w Syllabusie błędów (1864) potępił jako herezję twierdzenie, że:

„Państwo jako źródło wszelkich praw posiada pewne prawo nie ograniczone żadnymi granicami” (błąd 39)

„Nauczanie Kościoła katolickiego jest wrogie pożytkowi i dobrom społeczeństwa” (błąd 40)

Tymczasem współczesne mocarstwa:

• Uznając Palestynę, nie kierują się sprawiedliwością, lecz geopolitycznym wyrachowaniem (np. chęcią pozyskania muzułmańskich mniejszości)
• Grożąc Izraelowi sankcjami, same finansują zbrojenia poprzez międzynarodowy handel bronią
• Ignorują prześladowania chrześcijan zarówno przez władze Autonomii Palestyńskiej, jak i izraelskich osadników

Jedyna droga do pokoju: poddaństwo narodów pod berło Zbawiciela

Konflikt izraelsko-palestyński stanowi żywą ilustrację słów Piusa XI: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw, stało się, iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą” (Ubi arcano Dei). Rozwiązanie wymaga:

1. Publicznego uznania przez wszystkie narody królewskiej władzy Chrystusa nad Ziemią Świętą
2. Gwarancji wolności religijnej dla katolików (w miejsce obecnej dominacji judaizmu i islamu)
3. Restytucji katolickich sanktuariów i likwidacji żydowskich/osmańskich struktur okupacyjnych

Jak przypomina Quas Primas, tylko gdy „jednostki, rodziny i państwa pozwolą się rządzić Chrystusowi”, zapanuje prawdziwy pokój. Wszelkie inne rozwiązania – czy to „dwupaństwowe”, czy „jednopaństwowe” – będą jedynie ludzkimi mrzonkami.

„Nie ma w żadnym innym zbawienia. Albowiem nie jest pod niebem inne imię dane ludziom, w którym byśmy mieli być zbawieni” (Dz 4, 12)

Za artykułem:
MSZ Izraela: będziemy reagować na decyzje innych państw o uznaniu niepodległości Palestyny   (opoka.org.pl)
Data artykułu: 08.09.2025

Podziel się tą wiadomością z innymi.