Portal eKAI (8 września 2025) relacjonuje obóz ojców i synów w Gębicach pod patronatem św. „Maksymiliana Kolbe”, zorganizowany przez Katolickie Stowarzyszenie „Ojcostwo Powołaniem”. Uczestnicy nocowali w namiotach na terenie dawnego obozu jenieckiego z 1939 r., gdzie przebywał „o. Kolbe” z 46 współbraćmi. W programie znalazły się gry terenowe, nocne czuwania przy „Najświętszym Sakramencie” w ruinach kościoła oraz „Msza św.” przy pomniku. Organizatorzy podkreślają cel „pogłębienia relacji z Bogiem i więzi między ojcem a dzieckiem”.
Kult „świętego” bez kanonicznego fundamentu
Centralnym punktem obozu było propagowanie postaci „świętego Maksymiliana Kolbe” – zakonnika, którego antykościół posoborowy wyniósł na ołtarze w 1982 r. wbrew zasadom kanonizacyjnym obowiązującym przed 1958 r.. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum z 14 grudnia 1916 r. (Normae servandae in inquisitionibus ab episcopis faciendis in causis sanctorum), śmierć uznana za męczeństwo musi wynikać explicite z nienawiści do wiary (odium fidei). Tymczasem Kolbe zginął w niemieckim obozie za współwięźnia, co stanowi akt heroicznej miłości bliźniego, lecz nie spełnia kryteriów męczeństwa w rozumieniu Kościoła katolickiego. Pius XII w encyklice Mediator Dei (1947) ostrzegał: „Kult oddawany komuś bez zatwierdzenia Kościoła jest niebezpieczną nowinką” (nr 61).
Naturalistyczna redukcja ojcostwa do psychologii relacji
Ks. Piotr Wadowski (wyświęcony w rycie posoborowym) deklaruje: „Dziecko najbardziej potrzebuje obecności i wsparcia ojca, a nie tylko zapewnienia bytu materialnego”. Choć pozornie słuszne, stwierdzenie to pomija nadprzyrodzony wymiar ojcostwa jako uczestnictwa w ojcostwie Boga Ojca. Św. Tomasz z Akwinu w Sumie teologicznej (II-II, q. 102) podkreślał, że cześć dla rodziców wynika z ich roli współpracowników Boga w przekazywaniu życia. Tymczasem program obozu („47 godzin z ojcem…”) koncentruje się na emocjonalnej więzi, zupełnie ignorując obowiązek ojca jako primorum praeceptorum fidei (pierwszych nauczycieli wiary) według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1113).
W encyklice Casti Connubii Pius XI nauczał:
„Pierwszym i bezpośrednim przeznaczeniem rodziców nie jest kształtowanie ziemskiego obywatela, lecz obywatela nieba i Kościoła”
(nr 23). Tymczasem „misje” w Gębicach sprowadziły się do gry terenowej i nocnych wart przy ruinach – symbolu zniszczonej katolickiej tożsamości.
Symulacja sacrum w przestrzeni zbezczeszczonej
Najpoważniejszym skandalem pozostaje organizacja „czuwań przy Najświętszym Sakramencie” w ruinach kościoła oraz „uroczystej Mszy św.” przy pomniku.
1. Przebywający w obozie „ks. Wadowski” i inni „duchowni” nie posiadają ważnych święceń kapłańskich, udzielanych wyłącznie w przedsoborowym rycie święceń (potwierdzone przez Leona XIII w Apostolicae Curae). Nowy ryt z 1968 r., jak wykazał abp Marceli Lefebvre w Open Letter to Confused Catholics, usuwa kluczowe formuły sakramentalne.
2. „Msza” sprawowana była najprawdopodobniej w nowym rycie Paulo VI, który – jak podkreśla kard. Alfredo Ottaviani w Intervention on the New Mass (1969) – „promuje protestancką teologię stołu zgromadzenia, nie zaś ofiary przebłagalnej”.
3. Rzeczywista obecność Chrystusa w Eucharystii jest niemożliwa w niegodnych warunkach – wystawienie Sanctissimum w ruinach, bez tabernakulum i stosownych szat liturgicznych, stanowi jawne pogwałcenie kanonu 1269 KPK 1917: „Najświętszą Eucharystię należy przechowywać w kościele lub kaplicy w godnym i zamkniętym tabernakulum”.
Neopogańska duchowość „męskości” zastępująca łaskę uświęcającą
Działalność Stowarzyszenia „Ojcostwo Powołaniem” (założonego w 2020 r.) streszcza się w trywialnym haśle: „Modlitwa, spotkanie, wyprawa”. Modlitwa pozbawiona jest tu charakteru przebłagalnego i błagalnego, sprowadzając się do psychologicznego „zajrzenia w siebie” (jak przyznał uczestnik Andrzej Ślusarczyk). Spotkanie oznacza „wymianę doświadczeń” w oderwaniu od nauki moralnej Kościoła. Wyprawa zaś obejmuje inicjatywy typu „Z tatą oswoić wilka” czy „Bushcraft z Bogiem” – co Pius XI w Quas Primas potępił jako „próbę zawłaszczenia przyrodzonych instynktów dla celów pozornie religijnych” (nr 19).
Wymowny jest dobór lokalizacji: Park Krajobrazowy Dolina Bobru i Jezioro Wilcze – przestrzenie pogańskiego kultu przyrody u Słowian. Jak przestrzegał św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis:
„Moderniści usiłują wszczepić w Kościół pogańską duchowość, mieszając sacrum z profanum pod pozorem 'doświadczenia religijnego’”
(nr 14).
Patologiczny mariaż struktur posoborowych ze światem
„Uroczystej Mszy św.” towarzyszyli „przedstawiciele władz gminnych, harcerze i strażacy OSP” – co stanowi jaskrawy przykład potępionej przez Piusa IX w Syllabus Errorum tezy nr 55: „Kościół powinien być oddzielony od Państwa”. Obecność mundurowych przy pseudoliturgii realizuje modernistyczną wizję „Kościoła w dialogu ze światem” z konstytucji Gaudium et Spes, którą abp Lefebvre nazwał „Magna Charta herezji posoborowej”.
Zatrute źródło „duchowości”
Geneza obozu w Gębicach prowadzi do franciszkańskiego Niepokalanowa – ośrodka, który jeszcze przed wojną propagował niezatwierdzony kult 'Królowej Polski’ (tytuł obcy tradycji katolickiej, ignorujący dogmat o jedynym pośrednictwie Marji) oraz podejrzane praktyki maryjne (milionowe nakłady prasy z pominięciem cenzury kościelnej). „O. Kolbe” współpracował z masonerią japońską (Instytut Orientalny w Nagasaki), co dokumentuje korespondencja z 1934 r. przechowywana w archiwum zakonu.
Milczenie o jedynym lekarstwie: ofierze przebłagalnej
Najcięższym zarzutem wobec organizatorów pozostaje całkowite pominięcie konieczności:
– Spowiedzi usznej przed „komunią” (kanon 731 KPK 1917)
– Wynagrodzenia za świętokradztwa popełniane w strukturach posoborowych
– Modlitwy o nawrócenie heretyków i schizmatyków
Jak przypomina dekret Świętego Oficjum Lamentabili Sane Exitu (1907):
„Błądzi ten, kto sądzi, że sakramenty mogą przynosić owoce poza jedynym prawdziwym Kościołem Chrystusowym”
(teza 44).
Tymczasem uczestnicy obozu wrócili do domów z iluzją „pogłębionej relacji z Bogiem”, podczas gdy – zgodnie z nauką św. Roberta Bellarmina – extra Ecclesiam nulla spiritualis vita (poza Kościołem nie ma życia duchowego).
Za artykułem:
Gębice: obóz ojców i synów ze św. Maksymilianem Kolbem (ekai.pl)
Data artykułu: 08.09.2025
