Modernistyczny funkcjonariusz w służbie antykościoła udaje obrońcę życia
Portal LifeSiteNews (9 września 2025) relacjonuje wypowiedź Gerharda Müllera, byłego prefekta Dykasterii Nauki Wiary, który porównał brytyjskie zakazy modlitwy przed klinikami aborcyjnymi do prześladowań Kościoła w nazistowskich Niemczech. W pisemnym wystąpieniu na konferencji Le Tavole di Assisi „kardynał” stwierdził:
„W Anglii można trafić do więzienia za modlitwę o życie nienarodzonych przed kliniką aborcyjną, podobnie jak w nazistowskich Niemczech ksiądz katedralny [błogosławiony o. Bernhard] Lichtenberg zmarł w 1943 roku w areszcie gestapo tylko dlatego, że modlił się za prześladowanych Żydów”.
Doktrynalna fasada posoborowego funkcjonariusza
Müller, pełniący funkcję człowieka-systemu w pseudo-kościelnych strukturach okupujących Watykan, pozwala sobie na retorykę obrońcy życia, pomimo że cała jego posługa od 1965 roku (święcenia kapłańskie) do 2017 (usunięcie z Dykasterii) odbywała się w ramach heretyckiej sekty posoborowej. Jego słowa o „prawie naturalnym” jako podstawie działania administracji Trumpa to klasyczny przykład naturalistycznej redukcji katolickiej doktryny, potępionej przez Piusa IX w Syllabusie błędów (pkt 39-55).
Jak przypomina św. Pius X w Lamentabili sane exitu, prawdziwa obrona życia wynika nie z filozoficznych konceptów, lecz z niezmiennej prawdy objawionej: „Kościół słuchający współpracuje w taki sposób z nauczającym w określaniu prawd wiary, iż Kościół nauczający powinien tylko zatwierdzić powszechne opinie Kościoła słuchającego” (potępiona teza 6). Tymczasem Müller, jako członek apostackiej hierarchii, nie ma mandatu do reprezentowania Magisterium Kościoła.
Milczenie o fundamentach w obliczu abominacji
W całym wystąpieniu brakuje fundamentalnego odniesienia do katolickiej doktryny o grzechach wołających o pomstę do nieba, do których zalicza się aborcja (Katechizm Rzymski, III, VIII). Nie pada żadne wezwanie do pokuty za masowe dzieciobójstwo, ani przypomnienie o obowiązku publicznego królowania Chrystusa nad narodami (Pius XI, Quas Primas).
Ostrożne potępienie „szaleństwa gender” przez Müllera to kolejny przykład strategicznego przemilczenia. W świetle potępionych przez św. Piusa X tez modernizmu (pkt 58-65) ideologia ta stanowi logiczną konsekwencję odrzucenia nadprzyrodzonego porządku. Jak zauważa Pius XI w Quas Primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw i gdy już nie od Boga, lecz od ludzi wywodzono początek władzy, stało się iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”.
Fałszywe analogie historyczne jako zasłona dymna
Porównanie sytuacji pro-life’owców do losu bł. Lichtenberga to teologiczne nadużycie. Męczennik modlił się za prześladowanych Żydów w kontekście całkowitego odrzucenia nazistowskiego neopogaństwa, podczas gdy sama obecność Müllera w strukturach posoborowych oznacza współudział w modernistycznej apostazji.
Warto przypomnieć, że bł. Lichtenberg odrzucał jakikolwiek kompromis z reżimem hitlerowskim, podczas gdy Müller przez lata współpracował z bergogliońskim reżimem niszczącym resztki katolicyzmu. Jak czytamy w Lamentabili: „Kościół nie może nawet poprzez definicje dogmatyczne określić właściwego sensu Pisma Świętego” (potępiona teza 4) – ta sama zasada dotyczy autorytetu współczesnych pseudo-hierarchów.
Duchowa ruina posoborowego establishmentu
Cała retoryka Müllera odsłania dramatyczny brak sakramentalnej ważności posoborowych struktur. Gdyby „kardynał” rzeczywiście wierzył w to, co głosi, natychmiast porzuciłby urząd w heretyckim antykościele i przyłączył się do katolickich wspólnot trwających przy niezmienionej doktrynie. Tymczasem jego wypowiedź to jedynie instrumentalne użycie katolickiej terminologii w celu legitymizacji własnej pozycji w systemie apostazji.
Jak uczy Pius XI w Quas Primas: „Kościół Boży, udzielając bez ustanku pokarmu duchowego ludziom, rodzi i wychowuje coraz to nowe zastępy świętych mężów i niewiast, a Chrystus tych, którzy Mu byli w Królestwie ziemskim wiernymi i posłusznymi poddanymi, nie przestaje powoływać do szczęścia w Królestwie niebieskim”. W świetle tej prawdy, działalność Müllera i całej posoborowej hierarchii jawi się jako antyświadectwo prowadzące dusze na manowce.
Za artykułem:
Cardinal Müller compares UK ban on prayer at abortion facilities to Nazi persecution (lifesitenews.com)
Data artykułu: 09.09.2025
