Uzurpacja władzy kościelnej na usługach reżimu
Portal Vatican News informuje o konsekracji 62-letniego „biskupa” Józefa Wang Zhengui jako ordynariusza nowo utworzonej „diecezji” Zhangjiakou. Decyzja ta stanowi dopełnienie działań podjętych dwa miesiące wcześniej przez „papieża” Leona XIV, który zniósł istniejące od 1946 r. diecezje Xiwanzi i Xuanhua, ustanowione przez Piusa XII. Oficjalny komunikat „Biura Prasowego Watykanu” wskazuje, iż posunięcie to zostało podjęte „w ramach Tymczasowego Porozumienia między Stolicą Apostolską a Chińską Republiką Ludową”.
„Papież, kierując się duszpasterską troską i pragnieniem jak największych dóbr duchowych dla lokalnego Kościoła, zniósł diecezje Xiwanzi i Xuanhua, łącząc ich terytoria w obrębie nowej diecezji”
To biurokratyczne uzasadnienie kryje zdradę podstawowych zasad jurysdykcji kościelnej. Granice nowej struktury zostały ściśle dopasowane do administracji państwowej – dzielnic Xuanhua, Qiaodong, Xiahuayuan i innych, co stanowi jawne pogwałcenie zasady wolności Kościoła w ustalaniu struktur duszpasterskich. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi – jak o tym mówi nieśmiertelnej pamięci Poprzednik nasz, Leon XIII – panowanie Jego mianowicie nie rozciąga się tylko na same narody katolickie […] lecz także wszystkich niechrześcijan, tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”.
Legalizacja prześladowań przez kolaborację
Wspomniane „tymczasowe porozumienie” to farsa mająca legitymizować komunistyczną okupację duszy chińskiego narodu. Milczenie o rzeczywistych prześladowaniach katolików wiernych Rzymowi (szacowanych na 10-12 milionów), którzy od dziesięcioleci cierpią więzienia, tortury i śmierć za odmowę przystąpienia do Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich, jest wymowne. Tymczasem struktury posoborowe wolą współpracować z oprawcami, niż bronić owczarni Chrystusowej.
Nowy „biskup” Wang Zhengui – wyświęcony w 1990 r., już po neomodernistycznej reformie święceń z 1968 r. – stanowi typowy produkt tego układu. Jego formacja w prowincjonalnym „seminarium” oraz kariera administracyjna w strukturach kolaborujących z reżimem czynią go narzędziem polityki likwidacji prawdziwego Kościoła. Jak podkreślał Pius X w Lamentabili sane: „Starsi spełniający funkcje nadzorcze na zebraniach chrześcijan […] nie mieli we właściwym znaczeniu kontynuować posłannictwa i władzy apostolskiej”.
Rewolucja terytorialna przeciwko Tradycji
Likwidacja diecezji ustanowionych przez Piusa XII stanowi akt bezprawia doktrynalnego i historycznego. W myśl niezmiennej zasady Ecclesia supplet tylko prawowita władza kościelna może dokonywać zmian strukturalnych, podczas gdy uzurpatorzy po 1958 r. nie posiadają żadnej jurysdykcji. Granice nowej „diecezji” wyznaczone według kryteriów administracji świeckiej (dzielnice Xuanhua, Qiaodong etc.) to jawne narzucenie „prawa natury Swojej, lecz także i prawa, które nabył sobie przez odkupienie nasze” (Pius XI, Quas Primas).
Przypadek dzielnicy Yanqing, włączonej do „archidiecezji pekińskiej”, pokazuje cel tej operacji: stworzenie struktur kościelnych równoległych do administracji partyjnej. To nie duszpasterska konieczność, lecz czysta polityka dyktuje te zmiany, co stanowi zdradę misji Kościoła wyrażoną w Syllabusie Piusa IX: „Kościół nie tylko powinien nigdy potępiać filozofię, ale powinien tolerować jej błędy i pozostawić ją do samonaprawy” (potępiony błąd 11).
Teologia zdrady w praktyce
Cała ta operacja stanowi namacalny owiec modernistycznej herezji potępionej już przez św. Piusa X. Gdy „Kościół przedstawia się jako społeczeństwo niedoskonałe i nie całkowicie wolne” (potępiony błąd w Lamentabili sane 19), naturalną konsekwencją jest kolaboracja z ateistycznymi reżimami. Brak jakiegokolwiek nawiązania do prawdziwych męczenników chińskiego Kościoła podziemnego czy potępienia prześladowań dowodzi, że struktury posoborowe stały się narzędziem globalistycznej antyewangelii.
W świetle niezmiennej doktryny katolickiej, wyrażonej w encyklice Divini Redemptoris Piusa XI, która potępia komunizm jako „ohydną plagę, która wkrada się w głąb całego organizmu ludzkiego społeczeństwa by je zniszczyć”, obecna „umowa” z chińskim reżimem stanowi akt apostazji. Prawdziwi pasterze – jak bp Kung Pin-Mei, który spędził 30 lat w komunistycznych więzieniach – nigdy nie poszliby na taką kolaborację.
Za artykułem:
Chiny: konsekrowano nowego biskupa diecezji utworzonej przez Leona XIV (vaticannews.va)
Data artykułu: 10.09.2025
