Portal Gość Niedzielny (10 września 2025) relacjonuje krwawe zamieszki w Nepalu, gdzie w wyniku antyrządowych protestów przeciwko blokadzie mediów społecznościowych zginęło co najmniej 25 osób, a ponad 600 odniosło rany. Demonstracje, określone przez organizatorów jako „protesty pokolenia Z”, doprowadziły do dymisji premiera KP Sharma Oli, podpalenia parlamentu i czasowego zamknięcia lotniska w Katmandu. Rząd wycofał decyzję o „dezaktywacji” platform po serii aktów wandalizmu, podczas gdy polskie MSZ wydało ostrzeżenie dla podróżujących. Relacja koncentruje się wyłącznie na świeckich przyczynach konfliktu, całkowicie pomijając duchowe źródła anarchii.
Naturalistyczne ujęcie konfliktu jako symptom apostazji
„Demonstracje pokolenia Z wywołane powszechną frustracją młodych ludzi z powodu braku postępów w walce z korupcją” – taką interpretację podaje portal, utrwalając błędne iluzje Oświecenia, jakoby źródłem niepokojów społecznych były wyłącznie czynniki ekonomiczno-polityczne. Tymczasem Pius XI w Quas primas (1925) jednoznacznie wskazywał, że „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Nepal, jako kraj oficjalnie hinduistyczny (do 2008 roku jedyne na świecie królestwo hinduskie), odrzuca królewską władzę Chrystusa, co nieuchronnie prowadzi do cyklicznych wybuchów przemocy – czego żaden z cytowanych „ekspertów” nie ośmiela się nazwać po imieniu.
„Rząd Nepalu o 'dezaktywowaniu’ 26 platform społecznościowych – podały miejscowe władze. Postanowienie rządu spotkało się z protestami tysięcy użytkowników, którzy sprzeciwiali się również korupcji władz”
W tym zdaniu uwidacznia się typowo modernistyczne utożsamienie prawdy z technokratyczną procedurą. Blokada Facebooka czy Twittera przedstawiona jest jako zamach na „wolność”, podczas gdy prawdziwym problemem jest zastąpienie Bożego porządku cyfrowym bałwochwalstwem. Syllabus Piusa IX potępia podobne błędy w tezach 15 i 77-80, wskazując, że „każdy człowiek jest wolny do przyjęcia i wyznawania tej religii, którą uzna za prawdziwą” (teza 15) oraz że „w dzisiejszych czasach nie jest już rzeczą stosowną, aby religia katolicka była uznawana za jedyną religię państwa” (teza 77) – co prowadzi właśnie do takich krwawych konfliktów, gdy społeczeństwo traci transcendentny punkt odniesienia.
Rewolucja jako nieuchronny skutek odrzucenia władzy Bożej
Opis szturmowania parlamentu i podkładania ognia pod siedziby władz ukazuje logikę rewolucji francuskiej w miniaturze. Gdy w 1907 roku Święte Oficjum w dekrecie Lamentabili sane exitu potępiało modernistyczne błędy (tezy 63-64), wyraźnie wskazywało, że „można bez sprzeczności głosić, że Chrystus nie ogłosił żadnej określonej całościowo nauki” (teza 59) oraz że „wiara jako przyzwolenie umysłu opiera się ostatecznie na sumie prawdopodobieństw” (teza 25) – co prowadzi do relatywizacji władzy i krwawych przewrotów. Nepal, który w 2015 roku przyjął świecką konstytucję usuwającą wszelkie odniesienia do hinduistycznych korzeni, teraz zbiera żniwo tej apostazji – czego relacja portalu nawet nie próbuje powiązać z szerszym kryzysem cywilizacyjnym.
„Pokolenie Z” jako owoc wychowania w kulturze śmierci
Organizatorzy demonstracji celowo posługują się terminem „pokolenie Z”, by ukryć duchową pustkę młodych ludzi pozbawionych formacji w cnotach. W przeciwieństwie do katolickiego pojęcia juventus (młodzież kształtowana przez łaskę i dyscyplinę), współczesna socjologia tworzy bezładną masę kierującą się emocjami. Pius XI w Divini illius Magistri (1929) ostrzegał, że „wychowanie czysto naturalne, które pomija lub odrzuca nadprzyrodzone cele, sprzeciwia się prawdziwemu dobru jednostek i narodów”. Tymczasem w Nepalu, gdzie zaledwie 1,4% populacji stanowią katolicy (prześladowani przez dominujących hinduistów), młodzież nie zna pojęcia grzechu pierworodnego, łaski uświęcającej ani społecznego panowania Chrystusa – stąd jej „frustracja” znajduje ujście w podpalaniu budynków państwowych.
Zdradziecka neutralność MSZ wobec prześladowców Kościoła
Informacja, że „polski MSZ wydał ostrzeżenie dla podróżujących do Nepalu, zalecając przebywającym tam osobom, by pozostały w bezpiecznym miejscu”, demaskuje świecką mentalność dyplomacji oderwanej od prawa Bożego. Żadne państwo prawdziwie katolickie nie ograniczyłoby się do technicznych zaleceń, gdy mowa o kraju, gdzie w 2023 roku odnotowano 15 przypadków przemocy wobec chrześcijan (wg Open Doors), a konwersja z hinduizmu jest prawnie zakazana. Już Leon XIII w Immortale Dei (1885) nauczał, że „państwo winno publicznie czcić Boga, od którego pochodzi władza i sprawiedliwość”. Tymczasem polskie władze, kierujące się „dialogiem międzyreligijnym”, milczą o prawie misyjnym Kościoła – co stanowi zdradę wiernych cierpiących za wiarę w Azji.
Podsumowując, relacja portalu utrwala typowo modernistyczne przekłamanie: przedstawia krwawe zamieszki jako „walkę o wolność słowa”, podczas gdy są one logiczną konsekwencją odrzucenia królewskiej władzy Chrystusa. W kraju, gdzie 81% obywateli praktykuje hinduistyczne rytuały (według spisu z 2021 r.), a mniejszości chrześcijańskie są dyskryminowane, jedynym prawdziwym lekarstwem jest ewangelizacja prowadząca do uznania społecznego panowania Zbawiciela – czego żaden z politycznych aktorów ani mediów nie ośmiela się nawet zasugerować.
Za artykułem:
Nepal: Krwawe antyrządowe zamieszki (gosc.pl)
Data artykułu: 10.09.2025
