Portal ACI Prensa (9 września 2025) relacjonuje wybór o. Josepha Lawrence’a Farrella OSA na 98. generała Zakonu Świętego Augustyna podczas 188. kapituły generalnej w Rzymie. Farrell, dotychczasowy wikariusz generalny i asystent dla Ameryki Północnej, otrzymał nominację od ustępującego przełożonego o. Alejandro Morala Antóna OSA. Artykuł podkreśla „modlitwę i refleksję pod przewodnictwem Ducha Świętego” jako podstawę decyzji kapituły, cytując prowincjała o. Roberta Hagana OSA. Nowy generał w przemówieniu nawiązał do „pisania nowych rozdziałów” historii zakonu, przywołując „nawrócenie do serca” według św. Augustyna oraz „służbę bliźniemu z miłością” jako istotę charyzmatu. Biografia Farrella obejmuje święcenia w 1991 r., doktorat z teologii na Gregorianum oraz funkcje duszpasterskie i formacyjne. Zakon, obecny w 50 krajach, modli się o „mądrość, siłę i łaskę” dla nowego przełożonego.
Retoryka ciągłości jako zasłona dla modernistycznej rewolucji
Artykuł konsekwentnie unika jakiejkolwiek wzmianki o fundamentalnym kryzysie życia zakonnego po Vaticanum II, który doprowadził do demontażu klauzury, porzucenia habitu i zaniku życia wspólnotowego w większości zgromadzeń. Deklarowana „wierność duchowości augustiańskiej” jest pustym frazesem w kontekście faktycznego odejścia od Reguły (Regula ad servos Dei) w jej historycznym kształcie. Już sam tytuł „prior general” zamiast tradycyjnego „generał zakonu” zdradza zerwanie z językiem katolickiej tradycji.
„Historia augustianów jako rodziny zakonnej wciąż się rozwija. Nie ma rozdziału końcowego. Nie ma epilogu” – Farrell podczas kapituły.
Ta wypowiedź nowego generała odsłania przyjętą przez sekcję posoborową hermeneutykę zerwania, gdzie zakon staje się płynną „narracją” podlegającą nieustannym reinterpretacjom. Tymczasem Mystici Corporis Christi Piusa XII stanowczo potępia taką wizję: „Kościołowi nie wolno porzucać depozytu wiary pod pretekstem dostosowania do epoki” (nr 42). Augustianie przedsoborowi rozumieli swoją misję jako contemplata aliis tradere – przekazywanie owoców kontemplacji – podczas gdy dziś redukuje się ją do socjalnego aktywizmu.
Teologiczne sprzeniewierzenie w świetle Magisterium
Kluczowy cytat z Kazań św. Augustyna (Sermo 311, 13) został wybrany tendencyjnie, by ukryć radykalizm posoborowej duchowości. Farrell pomija fundamentalne augustiańskie nauczanie o „dwóch miastach” (De civitate Dei) i konieczności „łaski niezłomnej” (De correptione et gratia) dla zbawienia. W zamian proponuje synkretyczną wizję „bycia ludzkim” poprzez „transcendowanie siebie”, co jest jawnym zaprzeczeniem doktryny o grzechu pierworodnym i konieczności nadprzyrodzonej łaski.
„Czy nie na tym właśnie polega bycie augustianinem? Bycie w relacji popycha nas do transcendencji i dzielenia się… Gdy te dary są ofiarowywane dla wspólnego dobra, wówczas powołanie do bycia człowiekiem zostaje naprawdę wypełnione” – deklaruje nowy generał.
To czysto naturalistyczne sformułowanie kłóci się z encykliką Quas Primas Piusa XI, która stanowczo przypomina: „Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata, a Jego słudzy walczą przede wszystkim o zbawienie dusz, nie zaś o doczesny dobrobyt” (nr 15). Brak jakiegokolwiek odniesienia do statek śmierci, potrzebie pokuty czy sądzie ostatecznym w wystąpieniu Farrella demaskuje przyjętą przez niego teologię sekularyzacyjną.
Biografia generała: formacja w nurcie posoborowej dekonstrukcji
Wymowne jest, że Farrell studiował teologię w Washington Theological Union – ośrodku oskarżanym już w latach 70. o propagowanie „historyczno-krytycznej destrukcji dogmatów” (por. list kard. Ottavianiego do Pawła VI, 1966). Jego doktorat na Gregorianum dotyczył „duchowości odpowiedzialności” – koncepcji obcej tradycyjnemu augustynizmowi, za to bliskiej modernistycznej teologii „autonomii sumienia”. Pełnione przezeń funkcje „ds. formacji początkowego powołania” i „duchowości” w strukturach zakonu muszą budzić poważne obawy, zważywszy na masową apostazję zakonników po 1965 r.
Struktury bez łaski: pseudo-zakonna fikcja
Artykuł przemilcza katastrofalny stan liczbowy zgromadzenia – z ok. 5 tys. członków w 1958 r. do niecałych 2 tys. obecnie. „Obecność w 50 krajach” to puste hasło marketingowe, gdy w rzeczywistości większość domów to starzejące się wspólnoty likwidujące klasztory i sprzedające majątek. Modlitwa o „łaskę” dla nowego przełożonego w kontekście posoborowej teologii sakramentów jest hipokryzją – bez ważnie wyświęconych kapłanów (co podważa ważność święceń po 1968 r.) i ważnej Mszy, struktury sekty posoborowej pozostają poza Kościołem.
„Zakon Świętego Augustyna, obecny w ponad 50 krajach, modlił się, aby nowy generał mógł otrzymać «mądrość, siłę i łaskę» w swojej służbie dla Kościoła i świata” – konstatuje portal.
Cytowana formuła odsłania całkowite pomieszanie porządku nadprzyrodzonego z naturalistycznym aktywizmem. Łaska w teologii katolickiej to gratia elevans – dar uświęcający prowadzący do zbawienia – a nie „wsparcie” dla zarządzania międzynarodową korporacją religijną. Brak jakiegokolwiek odniesienia do Najświętszej Ofiary jako źródła życia zakonnego potwierdza, że augustianie posoborowi stali się kolejną NGO-sową organizacją „czyniącą dobro”.
Zakony bez klauzury: masoński model „braterstwa”
Znamienne, że kapituła odbyła się w „Patrystycznym Instytucie Augustianum” – modernistycznej placówce znanej z promowania tezy o „ewolucji dogmatów”. To symboliczne zerwanie z tradycyjną lokalizacją kapituł generalnych w rzymskim klasztorze S. Maria del Popolo. Redukcja życia konsekrowanego do „relacji międzyludzkich” i „dzielenia się darami” odpowiada masońskiej wizji „braterstwa” oderwanego od celów nadprzyrodzonych. Jak trafnie diagnozował św. Pius X w Pascendi: „Moderniści zastępują życie łaski naturalnym sentymentalizmem, a śluby posłuszeństwa – demokratycznym konsensusem” (nr 25).
Za artykułem:
Father Joseph Farrell elected as Augustinians’ new prior general (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 09.09.2025
