Portal Opoka (21 września 2025) relacjonuje treść orędzia „papieża” Franciszka na 59. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, zatytułowanego „Dzielcie się z łagodnością nadzieją, która jest w waszych sercach”. Tekst pełen jest wezwań do „rozbrojenia komunikacji”, „odpowiedzialności za bliźniego” oraz szukania „iskier dobra” w mediach. „Marzę o przekazie, który nie sprzedaje iluzji i lęków, lecz potrafi dawać powody do nadziei” – pisze autor posoborowej struktury, całkowicie pomijając nadprzyrodzony fundament nadziei chrześcijańskiej.
Naturalistyczna redukcja misji Kościoła
„Przekaz chrześcijański – ale powiedziałbym także, że komunikacja w ogóle – powinna być przeplatana łagodnością, bliskością: stylem towarzyszy drogi, podążających za największym Komunikatorem wszechczasów, Jezusem z Nazaretu”
Już w tym zdaniu ujawnia się heretycka teologia komunikacji, sprowadzająca Chrystusa do roli „wzoru dla dziennikarzy”. Gdzie jest Christus Rex, którego „wszystkie narody, pokolenia i języki służyć mu będą” (Dn 7,14)? Gdzie nauczanie św. Pawła, że „nie jesteśmy bowiem jak wielu tych, którzy dla zysku fałszują słowo Boże” (2 Kor 2,17)?
Orędzie całkowicie ignoruje encyklikę Quas Primas Piusa XI, która stanowczo przypomina: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi – jak o tym mówi nieśmiertelnej pamięci Poprzednik nasz, Leon XIII – (…) najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem Franciszek proponuje jedynie humanitarną „bliskość” pozbawioną transcendentnego wymiaru.
Milczenie o Grzechu i Łasce
W całym tekście nie ma ani jednego odniesienia do:
- Potrzeby nawrócenia grzeszników
- Ofiary Krzyżowej jako źródła nadziei
- Roli Kościoła w głoszeniu prawdy objawionej
- Niebezpieczeństwa potępienia wiecznego
To klasyczny przejaw modernistycznej metody potępionej w dekrecie Lamentabili (1907): „Dogmaty, które Kościół podaje jako objawione, nie są prawdami pochodzenia Boskiego, ale są pewną interpretacją faktów religijnych” (propozycja 22). Nadzieja redukowana jest tu do psychologicznego komfortu, nie zaś – jak nauczał Pius XII – do „cnoty nadprzyrodzonej, przez którą z ufnością oczekujemy życia wiecznego”.
Fałszywy ekumenizm w komunikacji
„Zawsze starajcie się znajdować iskierki dobra, które pozwalają nam żywić nadzieję”
To wezwanie do relatywizmu! „Błądziłby bardzo – jak ostrzegał Pius XI – kto odmawiałby Chrystusowi, jako Człowiekowi, władzy nad jakimikolwiek sprawami doczesnymi, gdyż Chrystus otrzymał od Ojca nieograniczone prawo nad wszystkim, co stworzone”. Tymczasem orędzie zachęca do szukania „dobra” poza Kościołem, co jest jawnym pogwałceniem dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus.
Demontaż katolickiej misji
Proponowany model „łagodnego komunikatora” to:
- Zaprzeczenie misji św. Jana Chrzciciela, który „królowi wyrzucał nieprawość” (Mk 6,18)
- Odrzucenie przykładu Chrystusa wypędzającego przekupniów ze Świątyni (J 2,15)
- Niegłoszenie słów św. Pawła: „Gdy wam głosimy Ewangelię, rozdzieramy zasłonę” (2 Kor 4,3)
Jakże inny jest ton encykliki Pascendi Piusa X: „Moderniści (…) religię każdą zrównują bez różnicy, jak gdyby wszystkie były jednakowo dobre i prawdziwe”. Tymczasem struktura posoborowa forsuje herezję z Syllabusa Piusa IX: „Protestantyzm jest tylko inną formą tej samej prawdziwej religii chrześcijańskiej” (błąd 18).
Technokracja zamiast teokracji
Wezwanie do „troski o serce” w obliczu „oszałamiających osiągnięć techniki” to czysty psychologizm. Gdzie nauka o:
- Modlitwie jako środku zbawienia?
- Roli łaski uświęcającej?
- Niebezpieczeństwach mediów głoszących herezje (Gal 1,8)?
Orędzie całkowicie ignoruje potępienie przez św. Pius X modernistycznej zasady: „Wierzący w dzisiejszych czasach powinni kierować się bardziej własnym doświadczeniem niż nauką Kościoła” (dekret Lamentabili, propozycja 26).
Na koniec – największa zbrodnia tego dokumentu: brak wezwania do poddania mediów pod panowanie Chrystusa Króla. Gdy Pius XI ustanawiał święto Chrystusa Króla, głosił: „Państwa muszą się starać zrozumieć, że publiczne oddawanie czci Chrystusowi jest ich obowiązkiem”. Tymczasem pseudo-papież proponuje dialog zamiast nawrócenia, tolerancję zamiast prawdy. To nie jest katolicka nadzieja – to humanistyczna nicość w przebraniu pobożności.
Za artykułem:
Starajcie się znajdować iskierki dobra. Dziś w Polsce Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu (opoka.org.pl)
Data artykułu: 21.09.2025
