Portal ACI Prensa informuje o konferencji klimatycznej „Raising Hope for Climate Justice” organizowanej przez „papieża” Leona XIV w Castel Gandolfo (1-3 października 2025) z udziałem Arnolda Schwarzeneggera, byłego gubernatora Kalifornii. Wydarzenie, współorganizowane przez Ruch Laudato Si’, ma upamiętniać 10. rocznicę encykliki Franciszka, Porozumienia Paryskiego i Jubileuszu 2025. Wśród uczestników wymieniani są brazylijska minister środowiska Marina Silva, „kardynał” Jaime Spengler oraz przedstawiciele organizacji międzynarodowych i ruchów ekologicznych. Organizatorzy deklarują cele: „świętowanie owoców Laudato Si'”, „inspirowanie nadziei w kryzysie klimatycznym”, „mobilizację zobowiązań przywódców” oraz „promocję współpracy między Kościołem a politykami”.
Redukcja misji Kościoła do ekologicznego aktywizmu
Przedstawiona konferencja stanowi jawne naruszenie finis Ecclesiae (celu Kościoła), którym jest uświęcenie dusz i głoszenie Ewangelii zbawienia. Pius XI w encyklice Quas Primas stanowczo przypominał: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] nie tylko same narody katolickie […] lecz także wszystkich niechrześcijan, tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem organizatorzy zastępują ewangelizację ekologicznym aktywizmem, co stanowi realizację modernistycznej zasady: „Religia powinna dostosować się do potrzeb czasów” potępionej w Syllabusie błędów Piusa IX (pkt 80).
„[…] międzynarodowe zgromadzenie 'dąży do promowania globalnej odpowiedzi na kryzys klimatyczny i ekologiczny z perspektywy wiary, polityki i społeczeństwa obywatelskiego'”.
Ta synkretyczna formuła łamie zasadę extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) poprzez zrównanie działania łaski z politycznym aktywizmem. Brak jakiejkolwiek wzmianki o grzechu pierworodnym, konieczności nawrócenia czy Ofierze Krzyżowej jako jedynym źródle nadziei demaskuje naturalistyczne przesłanie całego przedsięwzięcia.
Laudato Si’ jako narzędzie dechrystianizacji
Rocznica dokumentu Franciszka stanowi jedynie pretekst do promocji neopogańskiego kultu ziemi. Już Pius X w dekrecie Lamentabili potępił błąd mówiący, że „Kościół nie może skutecznie bronić etyki ewangelicznej” (pkt 63), co wprost realizuje się w zastąpieniu Dekalogu „zasadami zrównoważonego rozwoju”. Obecna konferencja idzie dalej, wprowadzając do liturgii przestrzeni („momenty duchowe”) elementy bałwochwalczego kultu przyrody, co stanowi jawne pogwałcenie kanonu 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. zakazującego uczestnictwa w obrzędach niekatolickich.
Obecność Arnolda Schwarzeneggera – ikony kulturystycznego bałwochwalstwa ciała i propagatora ideologii gender – ujawnia prawdziwy duch wydarzenia. Jak zauważył św. Pius X w liście Notre charge apostolique: „Kościół nie może łączyć się z jakimikolwiek przedsięwzięciami mającymi choćby pozór materializmu lub pogaństwa”.
Klimatyczny syndykalizm jako nowa religia
Struktura konferencji odzwierciedla modernistyczną triadę: emocje („nadzieja”) zastępują wiarę, polityka („COP30”) wypiera teologię, a natura („bioróżnorodność”) usuwa łaskę. Proponowany model „współpracy między Kościołem a politykami” realizuje potępiony w Syllabusie błąd podporządkowania władzy duchowej świeckiej (pkt 19, 39, 55). Tymczasem Leon XIII w Immortale Dei nauczał jednoznacznie: „Państwo winno być religijne […] winno uznać święte prawa Kościoła i jej posłannictwo, a w działaniu swoim stosować się do wskazówek i przykazań religii”.
„[…] trzy dni 'obejmą konferencje, dyskusje panelowe, momenty duchowe i spotkania kulturowe, które podkreślą postęp poczyniony od publikacji Laudato Si'[…]'”.
Pod pojęciem „postępu” kryje się rewolucyjna zasada ewolucji dogmatów potępiona przez św. Piusa X w Lamentabili (pkt 21, 22, 62). Brak jakiejkolwiek wzmianki o Chrystusie Królu w kontekście „sprawiedliwości klimatycznej” dowodzi przyjęcia herezji antropocentryzmu – błędu wielokrotnie potępianego przez Leona XIII i Piusa XI.
Castel Gandolfo: od letniej rezydencji do ośrodka ekologicznego bałwochwalstwa
Przekształcenie papieskiej rezydencji w „Laudato Si’ Village” stanowi symboliczną kapitulację przed duchem świata. Gdy Pius XI w Quas Primas nakazywał: „trzeba rozszerzać wśród ludu jak najbardziej znajomość o królewskiej godności Zbawiciela naszego”, obecni uzurpatorzy promują „znajomość zasad ekologii”. To materialistyczne przekształcenie loci theologici (miejsc teologicznych) dokonuje się wbrew zasadzie non nova sed nove (nie nowe rzeczy, lecz w nowy sposób) – podstawie rozwoju doktryny.
Udział „kardynała” Spenglera z CELAM – organizacji odpowiedzialnej za wprowadzenie marksizmu do duszpasterstwa w Ameryce Łacińskiej – potwierdza ideologiczny charakter przedsięwzięcia. Jak przestrzegał Pius XI w Divini Redemptoris: „Komunizm jest wewnętrznie zły i nie można dopuszczać do współpracy z nim w jakiejkolwiek dziedzinie”.
Konsekwencje doktrynalne: od ekologii do apostazji
Całość wydarzenia stanowi realizację potępionej w Syllabusie zasady: „Rzymski papież może i powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i nowoczesną cywilizacją” (pkt 80). Przyjęcie języka ONZ-owskich agend klimatycznych (COP30) oznacza faktyczną apostazję od katolickiego uniwersalizmu. Brak jakiegokolwiek odniesienia do obowiązku nawracania pogan (Mk 16:15) czy kultu Najświętszego Serca Jezusa stanowi milczące przyzwolenie na synkretyzm religijny.
Podsumowując, konferencja w Castel Gandolfo to nie tylko akt niewierności, ale formalne wyznanie neopogańskiej religii klimatycznej. W świetle kanonu 2314 Kodeksu z 1917 r. uczestnicy powinni być obłożeni ekskomuniką latae sententiae jako propagatorzy herezji naturalistycznej. Jak przypominał św. Paweł: „jakże będą wzywać Tego, w którego nie uwierzyli?” (Rz 10:14). Nadzieja prawdziwa płynie jedynie z Krzyża – nie z ekologicznych utopii.
Za artykułem:
Arnold Schwarzenegger to attend climate justice conference led by Pope Leo XIV (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 25.09.2025
