Portal Opoka (27.09.2025) relacjonuje zgromadzenie 20 tysięcy „katechetów” ze 115 krajów na „audiencji” u „papieża” Leona XIV w Rzymie. Wydarzenie przedstawiane jest jako „czas na nowe odkrycie powołania” oraz „umocnienie” w trudnej misji katechetycznej. W programie „pielgrzymki” znalazło się przejście przez „Drzwi Święte”, „czuwanie” z „abp. Rino Fisichellą” oraz „Msza” z ustanowieniem 39 nowych „katechetów”.
Likwidacja sakramentalnej misji Kościoła
Podczas gdy „abp. Fisichella” (nominowany przez „papieża” Franciszka) przemawia o „radości z bycia katechetą” („żeby odkryć na nowo radość z bycia katechetką”), struktury posoborowe całkowicie pomijają nadprzyrodzony cel misji katechetycznej, który Pius X w Lamentabili sane (1907) definiował jako „niezmienną służbę prawdzie objawionej”. Współczesna „katecheza” stała się narzędziem psychologicznej motywacji, a nie przekazu depositum fidei, co potwierdza wypowiedź uczestniczki: „wszyscy doznamy umocnienia” – bez jakiegokolwiek odniesienia do łaski uświęcającej czy rozwoju w cnocie wiary.
Teologiczna zbrodnia przeciwko królewskiemu panowaniu Chrystusa
W całym wydarzeniu brakuje najmniejszej wzmianki o obowiązku publicznego wyznawania Chrystusa Króla jako jedynego Zbawiciela ludzkości. Pius XI w encyklice Quas primas (1925) stanowczo nauczał, że „królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi, jak i rodziny, czy państwa, gdyż ludzie w społeczeństwa zjednoczeni nie mniej podlegają władzy Chrystusa jak jednostki”. Tymczasem „jubileusz” propaguje relatywistyczny model „posługi” oderwanej od obowiązku podporządkowania wszelkich sfer życia – w tym edukacji – prawu Bożemu.
„Dla pani Małgorzaty przyjazd do Watykanu to wydarzenie wyjątkowe” – podkreśla portal.
W tej deklaracji widać całkowitą redukcję religii do subiektywnego doświadczenia emocjonalnego – co Pius IX w Syllabusie (1864) potępił jako błąd indyferentyzmu. Prawdziwy katolik nie „doświadcza wydarzenia wyjątkowego”, lecz oddaje cześć w miejscu uświęconym męczeństwem Apostołów, czemu sprzeciwia się obecność na Placu św. Piotra anty-papieża głoszącego herezje.
Masoneria w liturgicznym przebraniu
Wspomniane „przejście przez Drzwi Święte” i „czuwanie” to parodystyczne naśladownictwo praktyk odpustowych, które po Soborze Watykańskim II zostały pozbawione nadprzyrodzonej treści. Św. Pius X w Lamentabili potępił tezę, jakoby „sakramenty miały tylko przypominać człowiekowi o obecności zawsze dobroczynnego Stwórcy” (propozycja 41), co właśnie widać w tych działaniach.
Uroczystość kończy się „ustanowieniem 39 nowych katechetów” – co stanowi bezczelną kpinę z sakramentu święceń. W prawdziwym Kościele Katechista nie jest „ustanawiany” podczas zgromadzenia, lecz otrzymuje misję kanoniczną od władzy kościelnej w łączności z Magisterium. Współczesne „ustanowienie” to świecki akt samolegitymizacji, całkowicie obcy katolickiej tradycji.
Systemowe zaparcie się Wiary
Brak jakichkolwiek wzmianek o:
- Obowiązku głoszenia konieczności Chrztu dla zbawienia (Jan 3:5)
- Grzechu herezji i apostazji w strukturach posoborowych
- Potrzebie nawracania niekatolików obecnych wśród „katechistów”
- Rzeczywistej Ofierze Mszy Świętej jako źródle łask dla katechezy
W zamian otrzymujemy puste frazesy o „służbie na chwałę Panu Bogu” – co w świetle potępionych w Lamentabili tez modernizmu (propozycja 22) jest czystym subiektywizmem, oderwanym od obiektywnych prawd wiary.
Tzw. „audiencja” u anty-papieża to akt publicznego uznania władzy heretyka, który sam w sobie jest ciężkim grzechem przeciwko wierze. Wierni katolicy nie tylko nie uczestniczą w takich zgromadzeniach, ale głośno potępiają je jako formę apostazji zbiorowej.
Wnioski: anty-ewangelia w działaniu
Całe wydarzenie stanowi spektakularne dopełnienie proroctwa Piusa IX z Syllabusa (propozycja 80): „Kościół Boży może i powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją”. Tym „postępem” jest właśnie likwidacja misyjnego charakteru Kościoła i zastąpienie go terapeutycznym klubem wzajemnej adoracji.
W obliczu tych faktów, jedyną katolicką reakcją pozostaje całkowite odrzucenie struktur posoborowych i powrót do prawdziwej Mszy Świętej oraz katechizmu opartego na niezmiennym Magisterium – jak nauczał św. Pius X w Lamentabili: „Kościół nie może być zdolny skutecznie obronić etyki ewangelicznej, ponieważ niezmiennie trwa przy swych poglądach” (propozycja 63).
Za artykułem:
20 tys. katechetów z całego świata spotka się papieżem. „To czas, by na nowo odkryć powołanie” (opoka.org.pl)
Data artykułu: 27.09.2025
