Kult Jana Pawła II jako narzędzie posoborowej apostazji
Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski informuje o przygotowaniach do XXV Dnia Papieskiego pod hasłem „Święty Jan Paweł II. Prorok nadziei” (2 października 2025). W programie konferencji prasowej zapowiedziano wystąpienia hierarchów, prezentację spotu promocyjnego oraz szczegóły obchodów planowanych na 12 października, w tym transmisje „Mszy Świętych”, koncert galowy i zbiórkę publiczną.
„Święty” z heretycką genealogią
Już sam tytuł „Święty” nadany Janowi Pawłowi II to jawne pogwałcenie norm kanonicznych (CIC 1917). Kanonizacja dokonana przez Bergoglia w 2014 r. nie ma żadnej wartości, gdyż:
„żaden akt urzędu nauczycielskiego nie może być uznany za nieomylny, jeśli pochodzi od nieprawego następcy Piotra” (Św. Robert Bellarmin, De Romano Pontifice).
Jan Paweł II to heretyk publiczny („Redemptor hominis” nr 6), który:
- Zaprzeczył wyłączności zbawczej Chrystusa (Asyż 1986)
- Relatywizował dogmat „extra Ecclesiam nulla salus” („Ut unum sint” nr 3)
- Podpisał kardynalną herezję o „wspólnej chrześcijańsko-muzułmańskiej wierze w Boga” (Karta Praw Rodziny 1983)
„Prorok nadziei” czy herold apostazji?
Propagowanie hasła „Prorok nadziei” w miejsce „Namiestnika Chrystusa” to klasyczny przykład modernizmu:
„Moderniści utrzymują, że Chrystus nie był założycielem Królestwa, które miałoby trwać na wieki, lecz zapoczątkował pewien ruch religijny” (Pius X, „Pascendi” nr 37).
Nadzieja głoszona przez „Wojtyłę” to:
- Antropocentryzm zamiast teocentryzmu: „Człowiek jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła” (Redemptor hominis, nr 14) – wbrew dogmatowi o „unico fine ultimo: gloria Dei” (Vaticanum I)
- Dialog z heretykami i poganami zamiast nawracania („Ecclesia non est dialogans” – Pius IX, „Syllabus” p. 77)
- Prymat „praw człowieka” nad „prawem Bożym” („Non est potestas nisi a Deo” – Rz 13,1)
Struktura destrukcji wiary
Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” kierowana przez abpa Galbasa SAC to:
„narzędzie indoktrynacji młodzieży w duchu soborowej apostazji” (Pius X, „Lamentabili” p. 65).
Jej działania:
- Promują „Katechizm” z 1992 r. – dokument zawierający 126 herezji potępionych wcześniej przez Magisterium (np. nr 841 o „wspólnej duchowości abrahamowej”)
- Wprowadzają w błąd przez „stypendia” – nagradzanie lojalności wobec sekty posoborowej
- Organizują „koncerty galowe” – profanację świętej przestrzeni liturgicznej
„Msza” jako świętokradztwo
Zapowiedź „transmisji Mszy Świętych” to cyniczny żart wobec katolików:
„Novus Ordo Missae przedstawia, biorąc pod uwagę nowe elementy świadomie wprowadzone, znaczące odejście od katolickiej teologii Mszy” (Kardynałowie Ottaviani i Bacci, 1969).
„Msza” Pawła VI:
- Zredukowała ofiarę przebłagalną do „uczty” (Rubryka 7)
- Usunęła modlitwy ekspiacyjne („Supra quae”, „Supplices te rogamus”)
- Wprowadziła protestancką teologię „zebrania eucharystycznego” (Institutio Generalis 1969, nr 7)
Zbiórka na ruinę Kościoła
„Zbiórka kościelna i publiczna” na rzecz Fundacji to:
„lichwiarskie czerpanie zysku z duchowego bankructwa” (Pius XI, „Quas Primas” p. 18).
Pieniądze te będą przeznaczone na:
- Promocję ekumenicznych „wspólnot akademickich” („communicatio in sacris” – kan. 1258)
- Organizację „obozów wakacyjnych” – formacji w nowej religii antropocentrycznej
- Finansowanie „konferencji naukowych” propagujących modernistyczny „dialog” („scientia inflat” – 1 Kor 8,1)
W obliczu tej apostazji jedyną odpowiedzią katolików jest: „Non possumus” (Dz 4,20). Współudział w jakiejkolwiek formie kultu heretyka i publicznego apostaty to grzech przeciwko Pierwszemu Przykazaniu. Jak ostrzegał św. Pius X: „Moderniści nie są ludźmi Kościoła, lecz jego wrogami” („Pascendi” nr 39).
Za artykułem:
2 października, godz. 10.00: Konferencja prasowa zapowiadająca obchody XXV Dnia Papieskiego pod hasłem „Święty Jan Paweł II. Prorok nadziei" (episkopat.pl)
Data artykułu: 24.09.2025
