Portal LifeSiteNews (26 września 2025) relacjonuje wywiad z ekonomistą Jeffreyem Sachsem, który oskarża Izrael o ludobójstwo w Gazie przy wsparciu USA, określając administrację Trumpa jako „reżim marionetkowy” Mossadu. Artykuł powołuje się na raporty ONZ potwierdzające klęskę głodu i „zbrodnię ludobójstwa”, cytując izraelskie deklaracje o „unicestwieniu” Palestyńczyków oraz współudział korporacji technologicznych w dostarczaniu broni. Wykorzystując retorykę ofiary, tekst całkowicie pomija teologiczny wymiar konfliktu i duchową odpowiedzialność stron za odrzucenie powszechnego panowania Chrystusa Króla.
Naturalistyczna redukcja konfliktu do kategorii politycznych
Analizowany materiał redukuje złożoną rzeczywistość konfliktu bliskowschodniego do wyłącznie politycznych, ekonomicznych i humanitarnych kategorii, co stanowi klasyczny przejaw modernistycznego relatywizmu. Wbrew nauce Piusa XI z encykliki Quas Primas, który nauczał, że „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”, tekst nie wspomina o konieczności podporządkowania narodów prawu Bożemu. Brak jakiegokolwiek odniesienia do social reign of Christ the King (społecznego panowania Chrystusa Króla) demaskuje świecką, antykatolicką perspektywę autorów, dla których zbawienie dusz i nawrócenie narodów to archaiczne koncepty.
„Israel’s mode of behavior is assassinations” – Sachs określa działania Izraela jako „zbrodnicze”, lecz nie zauważa, że w regionie, gdzie odrzucono władzę Chrystusa, walka o władzę doczesną staje się jedyną możliwą formą egzystencji.
Zatruta retoryka ludobójstwa jako narzędzie dezinformacji
Termin „ludobójstwo” zostaje nadużyty w sposób celowo emocjonalny, aby zakłócić obiektywną ocenę sytuacji. Autorzy, powołując się na raporty ONZ, ignorują fakt, że współczesne struktury międzynarodowe są zdominowane przez antykatolicką ideologię (por. Syllabus błędów Piusa IX, punkt 77). Wymieniane liczby ofiar („65,502 zabitych w Gazie, 20,000 dzieci”) nie są poddane weryfikacji w świetle katolickiej nauki o wojnie sprawiedliwej, która dopuszcza obronę konieczną. Tymczasem św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologica (II-II, q. 40) nauczał, że władza ma prawo i obowiązek używać siły w obronie niewinnych.
Milczenie o prześladowaniach chrześcijan w Palestynie
Szokujące jest całkowite przemilczenie faktu, że Hamas – uznawany przez UE za organizację terrorystyczną – systematycznie prześladuje chrześcijan w Gazie, paląc kościoły i zmuszając do konwersji na islam. Tekst Sachsa, skupiając się na wyłącznie palestyńskich „ofiarach”, zdradza ideologiczne zaangażowanie w relatywizację zła. Współczesny „humanitaryzm” to często maska dla poganizacji życia publicznego – zgodnie z ostrzeżeniem św. Piusa X w encyklice Pascendi Dominici gregis, że modernizm prowadzi do „zburzenia całego porządku religijnego”.
Fałszywa ekwiwalencja moralna: USA i Izrael jako „państwa zbrodnicze”
Twierdzenie, że USA i Izrael stoją „przeciwko całemu światu”, to klasyczny przykład marksistowskiej dialektyki, w której narody broniące swojej suwerenności są przedstawiane jako agresorzy. Sachs, nazywając administrację Trumpa „reżimem Mossadu”, stosuje tę samą retorykę, co lewicowi krytycy „imperializmu” – całkowicie ignorując fakt, że Izrael jest jedynym państwem w regionie gwarantującym ograniczoną wolność religijną dla chrześcijan. Tymczasem w Palestynie rządzonej przez Hamas, katolicyzm jest de facto zakazany, co jest zgodne z Lamentabili sane exitu św. Piusa X, potępiającym relatywizm religijny.
„Microsoft, Google, Amazon, OpenAI, Dell, and Palantir are complicit in genocide” – oskarżenie korporacji o współudział w „zbrodniach” to element szerszej strategii neomarksistowskiej, mającej na celu zniszczenie zachodniej cywilizacji opartej na chrześcijańskich korzeniach.
Antykatolicka esencja „praw człowieka” i „międzynarodowego prawa”
Cały wywód opiera się na bałwochwalczym kulcie praw człowieka, które w myśl Syllabusu Piusa IX (błąd 56-60) stoją w sprzeczności z prawem naturalnym. Artykuł powołuje się na Konwencję ONZ w sprawie ludobójstwa, ale nie wspomina, że współczesne „prawo międzynarodowe” jest narzędziem neomarksistowskiej rewolucji, dążącej do usunięcia Chrystusa z życia publicznego. W encyklice Quas Primas Pius XI jednoznacznie stwierdził, że „władcy i rządy mają obowiązek publicznie czcić Chrystusa i Jego słuchać”, co jest diametralnie sprzeczne z laickim charakterem ONZ i całej narracji artykułu.
Teologiczne bankructwo: brak wezwania do nawrócenia
Najcięższym zarzutem jest całkowite zanegowanie nadprzyrodzonej perspektywy. Tekst nie zawiera ani jednego wezwania do nawrócenia Żydów i Palestyńczyków na wiarę katolicką, co jest jedynym lekarstwem na konflikt. Wręcz przeciwnie, sugeruje, że rozwiązaniem jest „dialog” i „negocjacje”, które są pustymi sloganami w świecie odrzucającym Króla Chrystusa. W myśl nauczania Leona XIII z encykliki Annum sanctum, „pokoju nie będzie, dopóki ludzie nie będą poddani słodkiemu jarzmu Chrystusa”. Tymczasem autorzy, jak typowi moderniści, redukują zbawienie do doczesnego „humanitaryzmu”.
Podsumowując, analizowany tekst to przykład ideologicznego wykorzystania tragedii ludzkiej do promowania świeckiego, antykatolickiego światopoglądu. Jego autorzy, pomijając milczeniem Chrystusa Króla jako jedynego Źródła Pokoju, stają się współwinnych duchowej pustki, która jest prawdziwą przyczyną wojen.
Za artykułem:
US is a ‘puppet regime’ of Israel, gov’t officials ‘actively complicit’ in genocide: Jeffrey Sachs (lifesitenews.com)
Data artykułu: 27.09.2025
