Portal Tygodnik Powszechny promuje systemy automatyki domowej Appartme jako rozwiązanie zapewniające kontrolę, bezpieczeństwo i realne oszczędności. Wychwala się możliwości zdalnego sterowania ogrzewaniem, światłem i wodą w trybie „EKO”, który „łączy oszczędność z bezpieczeństwem”. Wymienia się korzyści: redukcję zużycia energii o 12-30%, prewencję przed awariami oraz integrację z przyszłymi „smart gridami” i taryfami dynamicznymi. Całość przedstawia się jako „małą cegiełkę związaną z EKO” i „krok w stronę ochrony planety”.
Naturalizm jako nowa religia
Artykuł dokonuje fundamentalnej redukcji rzeczywistości do sfery materialnej, gdzie kontrola i oszczędność stają się najwyższymi dobrami. W miejsce katolickiej koncepcji gospodarowania jako drogi do zbawienia (Mt 25, 14-30) proponuje się świecką ascezę energetyczną. Wizja „domu jako centrum energetycznego” współpracującego z „inteligentną siecią” to współczesna wersja pogańskiego kultu sił przyrody, w którym człowiek staje się służebnikiem technokratycznych systemów.
„W hotelach mamy to już od dawna: gdy opuszczamy pokój, automatycznie wprowadzany jest w stan uśpienia – najniższej możliwej konsumpcji energii”
W tym zdaniu ujawnia się materialistyczna eschatologia – ideałem staje się „stan uśpienia” maszyn, a nie człowiek oddający chwałę Bogu. W całym tekście ani razu nie pada odniesienie do transcendencji, łaski czy celu ostatecznego – co Pius XI w encyklice Quas primas nazwałby „wyrzeczeniem się panowania Chrystusa nad życiem prywatnym i publicznym”.
Zastąpienie Opatrzności technologią
Obietnica „spokoju, że nie zostawiliśmy żelazka włączonego” przy zdalnym wyłączaniu gniazdek to herezja samowystarczalności technologicznej sprzeczna z podstawą wiary katolickiej – zaufaniem Opatrzności. Święty Tomasz z Akwinu w Summa contra Gentiles (III, 94) nauczał, że „nadmierne staranie o rzeczy doczesne” wynika z braku wiary w Bożą opiekę. System „Appartme” – jako „inteligentne narzędzie do zarządzania najważniejszą inwestycją” – czyni z mieszkania bożka, zastępując modlitwę interfejsem aplikacji.
Warto zauważyć, że w artykule całkowicie pominięto katolicką naukę o użyteczności dóbr materialnych (KKK 2402-2406). Wspomniane „realne oszczędności” i „wyższa wartość nieruchomości” służą czysto ziemskiemu celowi wzbogacenia, a nie – jak nauczał św. Augustyn w De civitate Dei (XIX, 17) – „uczciwemu używaniu dóbr doczesnych dla osiągnięcia dóbr wiecznych”.
Ekologiczne utopijne w oderwaniu od moralności
Entuzjazm dla „redukcji emisji CO₂” jako „ochrony planety” to współczesna forma pelagianizmu, która wierzy w samozbawienie poprzez technologię. W przeciwieństwie do katolickiej nauki o grzechu pierworodnym, autorzy sugerują, że problemy świata wynikają z niedostatków automatyki, a nie z upadłej natury człowieka. Jak stwierdził Pius XI w Quas primas (nr 1): „Nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela„, a nie kontroli zużycia energii.
„W przyszłości mieszkanie będzie zintegrowane z panelami fotowoltaicznymi, magazynami energii i ładowarką samochodu elektrycznego”
W tej wizji absolutem staje się technokratyczny postęp, podczas gdy katolicka zasada nienaruszonego porządku moralnego (Leona XIII, Rerum novarum nr 43) zostaje całkowicie zignorowana. Nie ma refleksji nad tym, czy produkcja tych technologii opiera się na wyzysku, czy też prowadzi do uzależnienia od totalitarnych systemów kontroli – co św. Pius X w Lamentabili (propozycja 58) potępił jako „położenie całej doskonałości moralności w nagromadzaniu bogactw”.
Niebezpieczeństwo technokratycznej tyranii
Wspomniane „taryfy dynamiczne” i „smart grid” – gdzie „system zdecyduje, kiedy ładować akumulator” – to zapowiedź totalitarnego nadzoru pod płaszczykiem oszczędności. Kościół zawsze ostrzegał przed taką „harmonią” pozbawioną fundamentu w Chrystusie, jak nauczał Pius XI w Quas primas (nr 11): „Nie ma pokoju Chrystusowego w królestwie, gdzie Chrystusowi nie oddaje się czci„. Wprowadzenie systemów, które mogą zdalnie kontrolować zużycie energii w każdym domu, otwiera drogę do prześladowań religijnych – np. poprzez ograniczanie zasilania kaplicom czy domom wiernych katolickich.
Szczególnie niepokojące jest milczenie o ochronie prywatności – co stanowi jawne pogwałcenie katolickiej nauki o godności osoby ludzkiej (Pius XII, Summi Pontificatus nr 44). W systemie, gdzie „czujniki zamykają wodę” i „monitorują zużycie”, życie rodzinne staje się przedmiotem inwigilacji, czemu sprzeciwia się IV przykazanie Dekalogu chroniące świętość życia domowego.
Katolicka alternatywa: asceza w służbie Królestwa
Prawdziwą katolicką odpowiedzią na kryzys ekologiczny nie jest technokratyczny system, lecz umartwienie i uczciwe używanie dóbr (Katechizm Rzymski, cz. III, rozdz. 8). Św. Franciszek z Asyżu – prawdziwy patron ekologii – nie instalował czujników CO₂, lecz żył w ubóstwie, widząc w naturze odbicie Bożej chwały. W świetle encykliki Quas primas, każda próba „oczyszczania planety” bez publicznego uznania panowania Chrystusa Króla jest jak budowanie na piasku (Mt 7, 26-27).
Koniec końców, artykuł w Tygodniku Powszechnym to manifest technokratycznej religii – w której „zbawienie” przynosi nie Krzyż Chrystusa, lecz algorytm Appartme. To dowód, jak dalece posoborowa sekta odeszła od katolickiej nauki o przemijalności dóbr ziemskich (1 J 2, 17) i bezwzględnym pierwszeństwie Królestwa Niebieskiego (Mt 6, 33).
Za artykułem:
Automatyka mieszkaniowa bez ściemy. Jak mieszkanie w bloku może stać się „smart”? (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 24.09.2025
