Portal Opoka relacjonuje incydenty uszkodzenia budynku polskiej ambasady w Kijowie podczas rosyjskiego nalotu, koncentrując się na aspektach dyplomatycznych i stratach materialnych. Fragment pocisku uszkodził dach wydziału konsularnego, co rzecznik MSZ Paweł Wroński skomentował słowami: „Straty są nieznaczne, praca ambasady nie została wstrzymana”. Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski podał liczbę ofiar śmiertelnych, wśród których znalazła się 12-letnia dziewczynka.
Redukcja tragedii do wymiaru czysto politycznego
„W czasie rosyjskiego nalotu na Kijów fragment pocisku uszkodził budynek wydziału konsularnego polskiej ambasady w Kijowie” – podaje portal, całkowicie pomijając moralną ocenę działań wojennych w świetle wiecznego prawa Bożego. Brakuje jakiegokolwiek odniesienia do zasady wojny sprawiedliwej (bellum iustum) sformułowanej przez św. Augustyna i rozwiniętej w doktrynie św. Tomasza z Akwinu, która wymaga m.in. słusznej intencji i proporcjonalności środków.
Pius XII w przemówieniu z 1953 roku ostrzegał: „Żadna racja, nawet najwyższa, nie może usprawiedliwić celowego zabijania niewinnych” (Discorsi e Radiomessaggi, t. XV). W relacji brak choćby wzmianki o moralnej ocenie ataków na cywilów, gdzie śmierć dziecka stanowi jawną zbrodnię przeciwko V przykazaniu. Tymczasem Dokumenty Soboru Watykańskiego I (1869-1870) potępiają każdą formę relatywizacji świętości życia ludzkiego (Const. Dei Filius, can. 3.1).
Język naturalistyczny jako narzędzie dehumanizacji
Wykorzystanie technicznych określeń typu: „roje dronów”, „zastosowanie rakiet” czy „szacowanie strat” odsłania redukcjonistyczną wizję człowieka, w której życie ludzkie sprowadzone zostaje do kategorii statystycznych. W przeciwieństwie do tego, Katechizm Rzymski (1566) naucza: „Każda dusza ludzka jest bezcenna w oczach Stwórcy, a zabójstwo niewinnego woła o pomstę do nieba”.
Brak jakiegokolwiek wezwania do modlitwy za ofiary, przebaczenia prześladowcom czy pokuty za grzechy narodów stanowi symptomatyczne oderwanie od nadprzyrodzonej perspektywy. Jak przypomina encyklika Quas Primas Piusa XI: „Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusowym” – to jedyna droga do trwałego pojednania, podczas gdy świecki dyskurs utrwala logikę zemsty i spirali przemocy.
Teologiczne konsekwencje uznawania fałszywych autorytetów
W tekście pojawia się wzmianka o planowanym ogłoszeniu „św. John Henry Newman” jako Doktora Kościoła. To jawna kontynuacja modernistycznej rewolucji zapoczątkowanej przez sobór watykański II. Newman, anglikański konwertyta głoszący ewolucję dogmatów, został „kanonizowany” przez struktury posoborowe w 2019 roku wbrew ostrzeżeniom św. Piusa X zawartym w encyklice Pascendi Dominici gregis: „Moderniści usiłują wprowadzić do Kościoła zasadę ewolucji, która prowadzi do nieuchronnej deformacji depozytu wiary” (p. 26).
Strategiczna ślepota na źródła konfliktu
Portal całkowicie pomija duchowe korzenie wojny, które św. Pius X identyfikował w apostazji narodów: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw, zburzone zostały fundamenty władzy” (enc. Ubi arcano). W tekście brakuje diagnozy wskazującej na karę Bożą za legalizację aborcji, sodomię i bluźniercze prawa obowiązujące zarówno w Ukrainie, jak i Polsce – co stanowi jaskrawe naruszenie zasady lex orandi, lex credendi.
Tymczasem Katechizm Soboru Trydenckiego (1566) wyraźnie naucza: „Gdy narody odwracają się od Boga, On dopuszcza wojny jako bat na ich nieposłuszeństwo” (cz. III, rozdz. 8). W obliczu tych faktów, świecki język „dyplomatycznych napięć” i „strategicznych odpowiedzi” jawi się jako bluźniercza próba zastąpienia Bożego porządku ludzkimi kalkulacjami.
Milczenie o obowiązku publicznej pokuty
Najcięższym zarzutem wobec relacji jest całkowity brak odniesienia do necessitas paenitentiae publicae (konieczności publicznej pokuty) – praktyki zakorzenionej w tradycji od czasów starotestamentalnych proroków. Pontificale Romanum (wyd. 1962) zawiera specjalne ryty ekspiacji za grzechy narodów, podczas gdy współczesne „autorytety” ograniczają się do jałowych gestów politycznych.
Jak przypomina św. Bazyli Wielki w Regułach: „Naród, który nie zadośćuczyni za grzechy, będzie ściągał na siebie kolejne plagi” (Reg. 203). To milczenie o sakramencie pokuty i zadośćuczynieniu odsłania duchową pustkę współczesnej pseudodiplomacji, która – wbrew słowom Psalmu 127: „Jeśli Pan domu nie zbuduje, próżno pracują budowniczowie” – liczy wyłącznie na siły militarne.
Za artykułem:
Wroński: w czasie rosyjskiego nalotu na Kijów uszkodzono budynek polskiej ambasady (opoka.org.pl)
Data artykułu: 28.09.2025Więcej polemik ze źródłem: opoka.org.plPodziel się tą wiadomością z innymi.
