Portal Opoka relacjonuje wyniki wyborów parlamentarnych w Mołdawii, gdzie rządząca proeuropejska Partia Działania i Solidarności (PAS) uzyskała 50% głosów, pokonując prorosyjski Patriotyczny Blok Wyborczy (BEP). W tekście podkreśla się napięcie polityczne, zarzuty fałszerstw oraz ostrzeżenia przed zamieszkami, całkowicie pomijając *przyczynę pierwotną* konfliktów – odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla.
Demokracja jako narzędzie apostazji
„Wybory parlamentarne w Mołdawii określane były przez wielu polityków jako 'najważniejsze w historii'” – głosi artykuł, bezkrytycznie powielając świecki dogmat o suwerenności ludu (Syllabus błędów, pkt 63). Tymczasem Kościół naucza niezmiennie: Regnum Christi est regnum veritatis et vitae (Królestwo Chrystusowe jest królestwem prawdy i życia) – władza pochodzi wyłącznie od Boga (Rzym. 13,1), a nie z urny wyborczej.
Pius XI w encyklice Quas primas (1925) stanowczo stwierdza:
„Gdy taka jest powszechna nauka ksiąg świętych, trzeba było, aby Kościół […] powitał Sprawcę i Założyciela swojego […] i uczcił go jako Króla i Pana i Króla królów przez dodanie nowej uroczystości”.
Tymczasem w mołdawskiej „debacie” wyborczej zabrakło fundamentalnego pytania: Quis ut Deus? (Któż jak Bóg?) – żadna frakcja nie odniosła się do konieczności podporządkowania prawodawstwa i władzy wykonawczej przykazaniom Bożym.
Laicyzm jako wspólny mianownik „opozycji”
Rzekoma „konfrontacja” między obozem „proeuropejskim” a „prorosyjskim” stanowi klasyczną fallaciam oppositionis (błąd pozornej opozycji). Oba nurty hołdują zasadom potępionym w Lamentabili sane (1907):
1. PAS – propaguje laicyzm Unii Europejskiej (pkt 64: „współczesny katolicyzm nie da się pogodzić z prawdziwą wiedzą bez przekształcenia w protestantyzm”)
2. BEP – odwołuje się do materialistycznej ideologii postsowieckiej (Syllabus, pkt 39: „Państwo jako źródło wszelkich praw”)
Wbrew pozorom „walka” o wpływy to jedynie simulacrum (pozór) mający ukryć zjednoczoną nienawiść do Chrystusa Króla. Jak trafnie diagnozuje Pius X: „Modernizm jest syntezą wszystkich herezji” (Encyklika Pascendi).
Pomijane milczeniem źródło konfliktów
Artykuł koncentruje się na powierzchniowych sporach (“Igor Dodon oskarżył władze o działanie «według instrukcji» z Zachodu”), lecz nie dostrzega teologicznej istoty problemu. Wspomniane w tekście „możliwe zamieszki” są bezpośrednią konsekwencją odrzucenia zasady: Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat (Chrystus zwycięża, Chrystus króluje, Chrystus rozkazuje).
Katechizm Rzymski jasno naucza: „Gdy narody wyrzekają się prawa Bożego, stają się igrzyskiem namiętności i anarchii” (cz. III, rozdz. 8). W przypadku Mołdawii mamy do czynienia z duplex negatio (podwójną negacją) – zarówno „proeuropejscy” liberałowie, jak i „prorosyjscy” socjaliści odrzucają publiczne panowanie Chrystusa w życiu społecznym, co Pius XI w Quas primas (pkt 18) nazywa „główną przyczyną nieszczęść świata”.
Demoniczna dialektyka „wolności wyboru”
Frekwencja „ponad 52%” przedstawiana jest jako sukces, podczas gdy stanowi dowód masowej apostazji od obowiązku wyboru jedynie słusznej drogi: Neminem habemus regem nisi Caesarem (Nie mamy króla, tylko cezara) – wołali Żydzi wydając Chrystusa (J 19,15). Współczesne „wybory” to jedynie świecka parodia discernimento spirituum (rozeznania duchów) – głosowanie między dwoma formami tego samego błędu.
Leon XIII w Immortale Dei (1885) demaskuje tę iluzję:
„Gdy Boga i Jezusa Chrystusa […] usunięto z praw i z państw […] zburzone zostały fundamenty, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać”.
Konsekwencje: od polityki do eschatologii
Brak jakiegokolwiek nawiązania w artykule do status gratiae (stanu łaski) narodu mołdawskiego, necessitas conversionis (konieczności nawrócenia) czy judicium particulare (sądu szczegółowego) po śmierci stanowi najcięższe oskarżenie przeciwko świeckiemu dziennikarstwu.
„Wybory” – rozumiane jako akt oddawania władzy w ręce nieuznających prawa Bożego polityków – stanowią w istocie akt kultu wobec bożka demokratyzmu. Pius IX w Syllabusie (pkt 15) potępia: „Każdy człowiek może wyznawać tę religię, którą uzna za prawdziwą” – co jest dokładną zasadą, na której opiera się mołdawski system polityczny.
Za artykułem:
Mołdawia: proeuropejska partia zwyciężyła w wyborach (opoka.org.pl)
Data artykułu: 29.09.2025
