Norwescy protestanci na kolanach przed ideologią LGBTQ+
Portal Gość Niedzielny relacjonuje przeprosiny wystosowane przez sekciarskie zgromadzenie protestanckie w Norwegii, określane mianem „Kościoła Norwegii”, wobec środowisk homoseksualnych. W dokumencie podpisanym przez biskupów tegoż zgromadzenia wyrażono „ubolewanie” za potępienie sodomii i uznanie jej w 1954 r. za „haniebną”. Działacze stowarzyszenia Fri, promującego dewiacje, wraz z resortem rodziny uznały gest pseudoduchownych za „właściwy”. Szczytem upokorzenia ma być zaplanowana na 16 października ceremonia w klubie gejowskim London Pub, gdzie w 2022 r. doszło do krwawego zamachu.
Zdrada Ewangelii na rzecz kultu grzechu
Norweskie zgromadzenie protestanckie, odrzucając już dawno podstawy chrześcijańskiej moralności, teraz oficjalnie potwierdza swój apostazję. Wprowadzając w 2017 r. bluźniercze „parafie” dla osób tej samej płci, a teraz kłaniając się w pas przed ideologią LGBTQ+, sekta ta całkowicie odrzuca nienaruszalne prawo Boże zapisane w naturze i objawione w Piśmie Świętym:
„Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: (…) mężczyźni z mężczyznami dopuszczając się sromoty i na samych sobie ponosząc zapłatę należną za zboczenie” (Rz 1,26-27).
Zbrodnicze milczenie o prawdziwej winie
W całym tym spektaklu publicznego samobiczowania brakuje kluczowego elementu: uznania homoseksualizmu za obiektywne zło moralne, które prowadzi do potępienia wiecznego. Św. Pius X w encyklice Editae saepe przypominał: „Nie ma zgody między światłem a ciemnością, między Chrystusem a Belialem” (2 Kor 6,15).
Tymczasem w deklaracji pseudoduchownych nie ma śladu wezwania do nawrócenia. Zamiast głosić prawdę o grzechu wołającym o pomstę do nieba, oferują „dialog” i „budowę zaufania” – jakby możliwe było porozumienie między Chrystusem a kulturą śmierci.
Zatrute źródła modernizmu
Ta hańbiąca ceremonia to logiczny owoc modernistycznej rewolucji potępionej przez św. Piusa X w encyklice Pascendi dominici gregis. Gdy odrzuci się nadprzyrodzony charakter Kościoła, sprowadza się go do roli agendy socjalnej, a Ewangelię zamienia w manifest „postępu”.
Warto przypomnieć, że już w 1954 r. nawet zliberalizowani protestanci zachowali resztki instynktu samozachowawczego, nazywając sodomię po imieniu. Dziś ich następcy, całkowicie opętani przez ducha świata, organizują swoje „liturgie” w klubach gejowskich, co jest jawnym kultem bałwochwalczym.
„Kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja do niego przed moim Ojcem” (Mt 10,32) – ostrzegał Chrystus, ale norwescy odstępcy wybrali wyznawanie ideologii gender przed ludźmi.
Systemowe zaparcie się wiary
W całym tekście widać symptomatyczny brak jakiejkolwiek nadprzyrodzonej perspektywy. Nie ma wzmianki o:
– Grzechu ciężkim obrażającym Boga
– Wiecznym potępieniu
– Obowiązku nawrócenia
– Sakramencie pokuty
Jedyne „wartości” to emocjonalne samopoczucie dewiantów i świecka „poprawność polityczna” – co stanowi jawną realizację masonerii, która pragnie zastąpić Dekalog „prawami człowieka”.
Ostatni akt apostazji
Organizacja „przeprosin” w miejscu, gdzie doszło do zamachu, to cyniczna manipulacja emocjami. W rzeczywistości, jak uczył Pius XII, „Bóg nie pozwala się z siebie naśmiewać” (Ga 6,7). Władze Norwegii, które od dekad prowadzą wojnę z chrześcijaństwem (m.in. finansując aborcję i edukację seksualną), teraz klaszczą sekciarzom, widząc w nich ostatnią zaporę przed całkowitym zeświecczeniem.
Tymczasem prawdziwy Kościół Katolicki nigdy nie przeprosi za głoszenie prawdy. Jak przypominał Pius XI w Casti connubii: „Każdy użytek płci poza świętym małżeństwem jest zbrodnią przeciw naturze i występuje przeciw Bogu”. To nie ludzie, lecz sam Bóg wyznaczył granice, których przekroczenie prowadzi do wiecznej zguby.
Za artykułem:
Protestancki Kościół Norwegii przeprasza za poniżanie w przeszłości osób LGBTQ+ (gosc.pl)
Data artykułu: 30.09.2025
