Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) przedstawia Jana Karskiego jako bohatera „łączącego Polaków, Żydów i Amerykanów”, eksponując jego amerykańskie odznaczenia, współpracę z instytucjami żydowskimi oraz tzw. dialog polsko-żydowski. Artykuł całkowicie pomija katolicką tożsamość Karskiego i nadprzyrodzony wymiar jego misji, sprowadzając ją do świeckiego humanitaryzmu.
Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) prezentuje wywiad z Wojciechem Pawłowskim, biznesmenem i filantropem, gloryfikujący postać Jana Karskiego jako wzór „tolerancji, empatii i obywatelskiej odpowiedzialności”. Artykuł wpisuje się w nurt laickiej hagiografii, gdzie bohaterstwo sprowadza się do naturalistycznej etyki praw człowieka, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar moralności katolickiej.
Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) relacjonuje nastroje mieszkańców Suwalszczyzny wobec rosyjskich ćwiczeń wojskowych „Zapad 2025”, przedstawiając lokalne przygotowania obronne i indywidualne strategie przetrwania. Cytowany artykuł dokumentuje wypowiedzi wójta Puńska o zakupie agregatów prądotwórczych, opowieści o multikulturowym dziedzictwie Sejn oraz rozmowy z mieszkańcami wyrażającymi zaufanie do NATO lub Matki Bożej. Całość utrzymana w tonie świeckiego humanitaryzmu, gdzie duchowe uzbrojenie sprowadza się do mglistych odwołań do „dobrych opowieści na ciemne czasy”.
Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) relacjonuje szereg światowych napięć: militarne zagrożenie w przesmyku suwalskim, izraelską okupację Zachodniego Brzegu Jordanu, polityczne zabójstwo w USA oraz spory o edukację zdrowotną. Wszystkie te „życia prawie normalne” przedstawiane są jako nieunikniona rzeczywistość, bez jakiejkolwiek próby diagnozy duchowych przyczyn kryzysu.
Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) przedstawia historię związku Jana Karskiego i Poli Nireńskiej jako „miłość naznaczoną Zagładą”, koncentrując się na psychologicznych traumach, „demonicznych wspomnieniach” i ostatecznym samobójstwie żony emisariusza. Narracja utrzymana w tonie świeckiego martyrologizmu pomija całkowicie katolicką perspektywę cierpienia, zbawienia i łaski.
Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) prezentuje rozmowę z Maciejem Kozłowskim, byłym dyplomatą w Waszyngtonie, na temat roli Jana Karskiego w kształtowaniu polskiej polityki zagranicznej po 1990 roku. Artykuł koncentruje się na relacjach Karskiego z Polonią amerykańską, jego ostrożnym podejściu do integracji Polski z NATO oraz próbach poprawy stosunków polsko-żydowskich. Autorzy przedstawiają Karskiego jako „autorytet w wąskich kręgach” Georgetown, podkreślając jego rezerwę wobec entuzjazmu transformacji ustrojowej. Tekst całkowicie pomija katolicki kontekst misji emisariusza Polskiego Państwa Podziemnego, redukując jego dziedzictwo do płaskich kalkulacji geopolitycznych.
Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) publikuje wspomnienie amerykańskiego aktora Davida Strathairna poświęcone Janowi Karskiemu. W tekście autor gloryfikuje emisariusza Polskiego Państwa Podziemnego jako wzór „poświęcenia dla dobra ogółu”, stawiając go w szeregu z „obroną demokracji”, „tolerancją” i walką z „autorytarnymi rządami”. Całość utrzymana jest w tonie świeckiego hagiograficznego uwielbienia, gdzie Karski staje się ikoną humanitaryzmu pozbawionego nadprzyrodzonej perspektywy.
Portal Tygodnik Powszechny (23 września 2025) przedstawia Jana Karskiego jako „moralny drogowskaz” i „świętego”, gloryfikując jego wojenną działalność w oderwaniu od katolickiego porządku wartości. Relacja Ewy Junczyk-Ziomeckiej, pełna wzmianek o ekumenicznych ceremoniach i dialogu polsko-żydowskim, całkowicie pomija nadprzyrodzony wymiar walki z nazistowskim złem, redukując heroiczną postawę emisariusza do świeckiego humanitaryzmu.
Portal „Tygodnik Powszechny” (23 września 2025) relacjonuje historię wymarcia wilków w Szkocji, przedstawiając ją jako przykład ludzkiej destrukcji przyrody. Autorzy ubolewają nad utratą bioróżnorodności i wspierają modernistyczne projekty „rewildingu”. Cały wywód pozostaje jednak więźniem naturalistycznej wizji świata, całkowicie pomijającej lex aeterna (prawo wieczne) rządzące stworzeniem.
Portal „Tygodnik Powszechny” (23 września 2025) prezentuje kolejny rysunek satyryczny Bartosza Minkiewicza, osadzając go w kontekście „niezależnego pisma społeczno-kulturalnego” o korzeniach sięgających środowisk intelektualnych często sprzeciwiających się Magisterium Kościoła. Choć konkretna treść graficzna pozostaje niedostępna z powodu restrykcji płatniczych, sama rama interpretacyjna pisma i biografia współpracowników (w tym ks. Bonieckiego) pozwala na doktrynalną analizę zjawiska.
