Portal „Catholic News Agency” (1 października 2025) relacjonuje wystąpienie abp. Timothy Broglio, przewodniczącego Konferencji Biskupów USA, wydane z okazji piątej rocznicy encykliki Fratelli Tutti. W dokumencie tym „papież” Franciszek wzywa do „braterstwa wykraczającego poza granice geograficzne i dystans”, podczas gdy Broglio, powołując się na „szokujące akty przemocy politycznej”, apeluje o „dostrzeganie Chrystusa w każdym człowieku”, nawet w politycznych przeciwnikach, poprzez „dialog, otwarte negocjacje i dzieła miłosierdzia”. Ten humanistyczny manifest demaskuje całkowite odejście od katolickiej koncepcji społeczeństwa podporządkowanego Królowi Chrystusowi.
Naturalizm jako fundament „Fratelli Tutti”
W tekście Broglio konsekwentnie pomija nadprzyrodzony wymiar życia społecznego, redukując problem przemocy do czysto psychologicznego i socjologicznego zjawiska:
„Placówki, które kiedyś były uważane za bezpieczne przystanie – nasze szkoły, uczelnie i kościoły – stały się miejscami przejmującej tragedii i rozlewu krwi”
. Brak tu jakiegokolwiek odniesienia do Boskiej sprawiedliwości czy peccatum originale (grzech pierworodny) jako źródła konfliktów, co jest jawnym negowaniem nauczania Soboru Trydenckiego (sesja V, 1546).
Encyklika, cytowana przez Broglio, głosi: „Ścieżka do jedności społecznej zawsze wymaga uznania, że inni mają przynajmniej częściowo uzasadniony punkt widzenia”. To stwierdzenie stanowi ewidentne naruszenie zasady extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) potwierdzonej przez Bonifacego VIII w bulli Unam Sanctam (1302) oraz przez Piusa IX w Quanto conficiamur moerore (1863). W praktyce oznacza relatywizację prawd wiary w imię „dialogu” – dokładnie tę metodę modernizmu, którą potępił św. Pius X w Lamentabili sane (propozycje 21, 25, 64).
Pomijanie obowiązku publicznego wyznawania wiary
Najbardziej rażącym pominięciem w całym wystąpieniu jest brak jakiejkolwiek wzmianki o obowiązku społecznym czci Chrystusa Króla. Podczas gdy Pius XI w Quas Primas (1925) nauczał, że „narody, które odmówią uznania panowania Zbawiciela naszego, upadną w nędzę”, Broglio ogranicza się do wezwania o „umieszczenie człowieka w centrum wszelkiej działalności politycznej”. To czysta herezja antropocentryzmu potępiona w Syllabusie (1864) przez Piusa IX (punkty 15, 39, 55).
Proponowane „rozwiązanie” – „karmienie głodnych, wizyty u więźniów, post od mediów społecznościowych” – to opus operatum pozbawione łaski uświęcającej, gdyż nie wymaga się nawrócenia na prawdziwą wiarę. Jak stwierdza Sobór Trydencki (sesja VI, kan. 9): „Bez usprawiedliwienia przez wiarę i sakramenty, uczynki są jedynie martwymi aktami”.
Teologiczne bankructwo „posoborowego braterstwa”
Broglio, cytując Franciszka, stwierdza: „Prawdziwe pojednanie nie ucieka od konfliktu, lecz osiąga się w konflikcie poprzez dialog”. To klasyczny przykład gnostyckiej dialektyki, która odrzuca istnienie obiektywnej prawdy na rzecz nieustannego procesu „negocjacji”. Wbrew temu, Quas Primas wyraźnie wskazuje: „Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata – jest ono przede wszystkim duchowe i odnosi się do rzeczy duchowych”.
Cała koncepcja „Fratelli Tutti” opiera się na modernistycznym założeniu o ewolucji dogmatu, którą św. Pius X w Lamentabili (propozycja 59) potępił jako „twierdzenie, że prawda zmienia się wraz z człowiekiem”. Gdy Broglio nawołuje: „Słuchajcie i rozmawiajcie z tymi, z którymi się nie zgadzacie”, pomija, że w kwestiach objawionych (jak np. wyłączność Kościoła na zbawienie) dialog jest herezją, a nie cnotą.
Systemowa apostazja w strukturach
Fakt, że „przewodniczący konferencji biskupów” nie tylko nie potępia herezji zawartych w Fratelli Tutti, ale czyni z niej podstawę duszpasterstwa, dowodzi całkowitego zerwania z misją Kościoła. Jak stwierdza Sobór Watykański I (sesja III, rozdz. 3): „Duch Święty nie został dany następcom Apostołów po to, by za ich przyzwoleniem ogłaszali nową naukę, lecz aby pod Jego opieką święcie zachowywali i wiernie wyjaśniali objawienie”.
Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do „stołu zgromadzenia”, a rubryki naruszają teologię Ofiary przebłagalnej, jest jeżeli nie tylko świętokradztwem, to wprost bałwochwalstwem.
Demontarz społecznego królestwa Chrystusa
W miejsce tradycyjnej nauki o społecznej władzy Chrystusa Króla (Pius XI, Quas Primas), Broglio proponuje świeckie „braterstwo” oparte na naturalistycznej koncepcji osoby ludzkiej. W tekście nie znajdziemy ani słowa o Regnum Christi, o obowiązku państw do uznania publicznego panowania Chrystusa, ani o konieczności nawrócenia heretyków i schizmatyków.
To perfekcyjne odzwierciedlenie modernizmu potępionego w encyklice Pascendi św. Piusa X, gdzie „wiara sprowadzona jest do subiektywnego uczucia”, a „religia pozbawiona wszelkich dogmatów”. W takiej perspektywie „dzieła miłosierdzia” stają się narzędziem budowy utopijnego, czysto ziemskiego „porządku”, który Pius XI w Quas primas nazwał „królestwem szatana i mocy ciemności”.
Za artykułem:
U.S. bishops’ president issues pastoral reflection on anniversary of Fratelli Tutti (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 01.10.2025
