Portal LifeSiteNews informuje, iż senat Kanady wprowadził ustawę S-234 mającą „zwiększyć świadomość ryzyka związanego ze spożywaniem alkoholu w czasie ciąży” w ramach walki z alkoholowym zespołem płodowym (FASD). Projekt uznaje, że „nienarodzone dzieci” zasługują na ochronę przed konsekwencjami picia alkoholu przez matkę, podczas gdy równocześnie kanadyjskie prawo zezwala na aborcję aż do dziewiątego miesiąca ciąży. Jack Fonseca z Kampanii na rzecz Kultury Życia skomentował to jako „schizofrenię” władz, wskazując, że te same instytucje finansują mordowanie nienarodzonych, jednocześnie udając troskę o ich zdrowie.
Naturalistyczna redukcja osoby ludzkiej do biologicznego problemu
Projekt ustawy S-234 wpisuje się w dominujący paradygmat naturalistycznego humanitaryzmu, który całkowicie pomija nadprzyrodzoną godność człowieka. Podczas gdy dokument uznaje, że „nienarodzone dzieci” (terminologia stosowana w tekście) wymagają ochrony przed szkodliwym działaniem alkoholu, milczy o fundamentalnej prawdzie wyrażonej przez Piusa XI w encyklice Casti Connubii:
„Życie każdego niewinnego człowieka jest w tej mierze święte i nienaruszalne, że nie godzi się go zabijać nawet w łonie matki, chociażby byłoby ono jeszcze nie w takim stanie, że by już mogło żyć osobno” (31 grudnia 1930).
FASD przedstawiane jest wyłącznie jako problem zdrowia publicznego, nie zaś jako moralna zbrodnia przeciwko życiu ludzkiemu. Ta aseptyczna perspektywa, typowa dla modernistycznej redukcji człowieka do wymiaru biologicznego, całkowicie pomija fakt, że każde uszkodzenie płodu – niezależnie od intencji – stanowi ciężkie wykroczenie przeciwko piątemu przykazaniu oraz principio iustitiae (zasadzie sprawiedliwości), która nakazuje szanować dobro drugiego.
Hipokryzja państwa w służbie antykultury
Podczas gdy rząd kanadyjski finansuje „proaborcyjne organizacje” kwotą 13 milionów dolarów, jego równoczesne „troski” o zdrowie prenatalne stanowią perfidiam in excelsis (podstęp na najwyższym poziomie). Jak trafnie zauważa Fonseca, ta pozorna dbałość o ochronę życia przed alkoholem jest równocześnie legalnym zezwoleniem na jego eksterminację do 40. tygodnia ciąży. Ta contradictio in adiecto (sprzeczność w samej definicji) jest nieuniknioną konsekwencją laickiego państwa, które odrzucając Boskie prawo, staje się areną moralnej anarchii.
Władze świeckie, jak naucza Pius XI w Quas primas, nie mogą zapewnić autentycznej ochrony życia, gdyż „odmawiają publicznej czci i posłuszeństwa królującemu Chrystusowi”. Kanadyjski parlament – wbrew deklarowanej „trosce” – stał się narzędziem w rękach kultury śmierci, która poprzez systemowe relatywizowanie wartości ludzkiego życia przygotowuje grunt dla totalitaryzmu. Każde dziecko, któremu udaje się uniknąć FASD, ale zostaje zamordowane w aborcji, jest świadectwem, że „państwo, które wyrzeka się Chrystusa Króla, staje się państwem zbrodniarzy” (parafraza Leona XIII).
Teologiczna pustka współczesnej bioetyki
Projekt S-234 ujawnia metafizyczną przepaść między współczesną legislacją a katolicką nauką o życiu. Wszelkie próby ochrony zdrowia prenatalnego, które nie odwołują się do sacrum characteris vitae humanae (świętego charakteru życia ludzkiego) jako daru Bożego, są skazane na wewnętrzną sprzeczność. Św. Pius X ostrzegał w Lamentabili sane, że „dogmaty wiary nie są wytworem ewolucji świadomości” (punkt 54), co oznacza, że nie można budować prawdziwej ochrony życia na podstawie relatywistycznej bioetyki.
W tekście widać również symptomatyczne milczenie o sakramentalnym wymiarze macierzyństwa. W przeciwieństwie do nauczania Kościoła, które widzi w ciąży szczególny stan łaski wymagający wsparcia poprzez modlitwę i sakramenty, projekt ustawy ogranicza się do technicznych zaleceń medycznych. Taka perspektywa całkowicie pomija principium vitae supernaturalis (nadprzyrodzony wymiar życia), redukując matkę i dziecko do poziomu biologicznych mechanizmów.
Systemowa apostazja jako fundament legislacji
Kanadyjska ustawa jest przykładem herezji modernizmu potępionej przez św. Piusa X w Pascendi Dominici Gregis, który demaskował „próby pogodzenia wiary z nauką poprzez zanegowanie nadprzyrodzonej natury dogmatów”. Współczesne państwo, odrzucając nadprzyrodzony autorytet Kościoła, z konieczności staje się areną moralnych sprzeczności, gdzie „ochrona” życia prenatalnego współistnieje z jego przemysłową eksterminacją.
Brak odniesień do prawa Bożego, nieomylnego Magisterium i sakramentów w tekście ustawy oraz jej komentarzach, dowodzi całkowitej dominacji naturalistycznej mentalności w życiu publicznym. Jak zauważa Pius XI w Quas primas, „pokoju nie będzie, dopóki narody nie uznają panowania Chrystusa Króla” – a kanadyjski przykład pokazuje, że nawet pozory troski o życie stają się niemożliwe w państwie jawnie buntującym się przeciw Bogu.
Za artykułem:
Canada introduces bill against fetal alcohol syndrome despite allowing abortion until ninth month (lifesitenews.com)
Data artykułu: 01.10.2025







