„Biskup” Weisenburger i struktura Michigan w otwartej rebelii przeciw prawu Bożemu
Portal LifeSiteNews (1 października 2025) relacjonuje, że „katolicka” konferencja w Michigan (MCC) ustanowiła parlamentarny „katolicki” zespół, którego współprzewodniczącymi zostali dwaj zdeklarowani aborcjoniści – demokratyczni „posłowie” Will Snyder i Angela Witwer. Inicjatywa obejmuje „Mszę” w siedzibie MCC. Tradycyjny katolik, republikański poseł Jim DeSana, określa działania jako „skandaliczne”, wskazując na jawną sprzeczność z nauczaniem Kościoła.
Naturalistyczny przełom w sekcie posoborowej
MCC, będąca oficjalnym organem struktury okupującej diecezję Detroit, pod przewodnictwem „arcybiskupa” Edwarda Weisenburgera, publicznie legitymizuje polityków głoszących:
„I trust women, plain and simple” („Ufam kobietom, to proste”) – jak deklaruje Snyder, głosując za aborcją do narodzin, oraz „100% poparcia dla równości” (czytaj: ideologii LGBT).
Pius XI w encyklice Quas primas (1925) nie pozostawia złudzeń: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […]. Wszystko poddane jest Jego woli. Niech więc nie odmawiają władcy państw publicznej czci i posłuszeństwa królującemu Chrystusowi” (nr 18). Tymczasem MCC, zamiast ekskomunikować jawnych buntowników przeciw prawu Bożemu, włącza ich do „katolickiego” gremium i zaprasza do uczestnictwa w „liturgii”.
Duchowa zbrodnia współprzewodnictwa
Struktura, której de facto przewodzą „biskup” Weisenburger i „biskup” Earl Boyea (wiceprzewodniczący MCC), popełnia trzy grzechy wołające o pomstę do nieba:
1. Zatarcie różnicy między świętym a plugawym – „katolicki” zespół parlamentarny ma być przestrzenią „dialogu” zamiast areną walki o królestwo Chrystusa.
2. Profanacja Komunii Świętej – zaproszenie niepokutujących aborterów do „Mszy” (nawet jeśli nie przyjmą „komunii”) to jawne pogwałcenie kanonów 855 i 856 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., które nakazują odmówić sakramentów publicznym grzesznikom.
3. Demoralizacja wiernych – jak zauważa Jim DeSana, udział w takim zgromadzeniu „legitymizuje i usprawiedliwia” zło.
Teologia apostazji w praktyce
Sekta posoborowa konsekwentnie realizuje program modernizmu potępiony w Lamentabili sane exitu (1907) przez św. Piusa X:
„Dogmaty, które Kościół podaje jako objawione, nie są prawdami pochodzenia Boskiego, ale są pewną interpretacją faktów religijnych, którą z dużym wysiłkiem wypracował sobie umysł ludzki”
(propozycja 22).
Dla MCC „katolickość” nie jest tożsama z wiernością depozytowi wiary, lecz z „politycznym pluralizmem” – co jest wierną kopią herezji z Quanta cura Piusa IX (1864):
„Każdy człowiek jest wolny w wyznawaniu i przyjmowaniu tej religii, którą uzna za prawdziwą pod wpływem światła rozumu”
(propozycja 15).
Milczenie jako potwierdzenie zdrady
W całym komunikacie MCC brakuje:
– Ostrzeżenia, że aborcja to morderstwo z premedytacją, karalne ekskomuniką latae sententiae (KPK 1917, kan. 2350).
– Wskazania, że głosowanie za „prawem” do aborcji czyni z polityków wspólników zbrodni (Katechizm św. Piusa X).
– Apelu o publiczną pokutę i odwołanie błędów przed dopuszczeniem do jakichkolwiek funkcji.
To nie jest „niedopatrzenie” – to strategia Kościoła Nowego Adwentu, który w miejsce Królestwa Chrystusa buduje królestwo człowieka.
DeSana: tradycyjny głos na pustyni
Jim DeSana, jako jedyny głos rozsądku, wskazuje:
„Polityk, który publicznie popiera legalne zabijanie nienarodzonych dzieci i nie okazuje skruchy, nie może w dobrej wierze przystępować do Ciała i Krwi Pańskiej bez sprzeciwu wobec nauczania Chrystusa”.
Jego postawa – per analogiam – przypomina św. Atanazego, który przeciwstawił się ariańskiej większości. Niestety, DeSana ogranicza się do protestu, nie formułując ostatecznego wniosku: uczestnictwo w strukturach MCC, które jawnie depczą prawo Boże, jest współudziałem w grzechu.
„Biskup” Weisenburger: agent dekonstrukcji
Postać „arcybiskupa” Detroit to żywy przykład apostazji posoborowej:
– Likwidacja Mszy łacińskiej w archidiecezji (wbrew motu proprio Benedykta XVI).
– Usunięcie konserwatywnych profesorów seminarium.
– Teraz – legitymizacja aborterów jako „katolików”.
Tożsama z postępowaniem potępionych w Syllabusie (1864):
„Kościół nie jest prawdziwym i doskonałym, całkowicie wolnym społeczeństwem […] należy do władzy cywilnej określenie, jakie są prawa Kościoła”
(propozycja 19).
Zalecenia dla katolików integralnych
1. Zero współpracy ze skandalem – jak wskazuje DeSana, uczestnictwo w „MCC Catholic Caucus” to współudział w świętokradztwie.
2. Odrzucenie „komunii” w strukturach posoborowych – gdzie „Msza” jest parodią Ofiary.
3. Demaskowanie każdego przejawu kolaboracji z antykościołem.
Jak nauczał Pius XI, „pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusowym” (Quas primas) jest jedynym lekarstwem na rewolucję. Władza cywilna ma obowiązek wykorzenić aborcję – a nie „dialogować” z jej promotorami.
Pozorne remedium: „protest” bez konsekwencji
DeSana apeluje, by wierni kontaktowali się z MCC, aby „wyrazić sprzeciw”. To iluzja – struktura, która mianuje aborterów współprzewodniczącymi, od dawna porzuciła misję nawracania świata. Jedynym skutecznym protestem jest wyjście z sekty posoborowej i powrót do jedynego Kościoła Chrystusowego, który trwa wśród wiernych dochowujących wierności depozytowi.
Za artykułem:
Michigan’s new ‘Catholic Caucus’ features two pro-abortion Democrat lawmakers (lifesitenews.com)
Data artykułu: 01.10.2025
