Leon XIV kontynuuje apostazję: interreligijny synkretyzm w nowym „Pope Video”
Portal LifeSiteNews (30 września 2025) relacjonuje najnowszy film propagandowy „papieża” Leona XIV, w którym wzywa on wyznawców różnych religii do współpracy na rzecz „pokoju, sprawiedliwości i ludzkiego braterstwa”. Wideo, upamiętniające 60. rocznicę deklaracji Nostra Aetate, przedstawia modlitwę skierowaną do Chrystusa jako „Tego, który w różnorodności jest jeden” oraz zawiera wezwanie do wspólnego życia, modlitwy i pracy „ponad naszymi różnicami”. W materiale wykorzystano archiwalne nagrania z międzyreligijnych spotkań w Asyżu, Watykanie oraz ceremoniach sadzenia drzew przez przedstawicieli różnych religii. To kolejny krok w systematycznej destrukcji katolickiej misji zbawiania dusz poprzez zastąpienie jej naturalistyczną utopią „braterstwa” bez Krzyża.
Zerwanie z nadprzyrodzonym posłannictwem Kościoła
„Pomóż nam rozpoznawać w nas samych braci i siostry, wezwanych, by żyć, modlić się, pracować i marzyć razem” – modli się Leon XIV w filmie, całkowicie pomijając dogmatyczną konieczność wiary w Chrystusa jako jedynego Zbawiciela (Dz 4,12).
Tym samym „papież” wprost neguje nauczanie Piusa XI z encykliki Quas Primas, gdzie Królewską godność Chrystusa ogłoszono „fundamentem, na którym opiera się godność człowieka, zarówno w życiu prywatnym, jak i społecznym”. W miejsce królestwa prawdy proponuje się synkretyzm oparty na „religiach jako moście i proroctwie w podzielonym świecie” – co w rzeczywistości stanowi zdradę misji nadanej Kościołowi przez Chrystusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28,19).
Naturalistyczna utopia vs. katolicka doktryna
„Czasami religie, zamiast nas jednoczyć, stają się przyczyną konfrontacji” – mówi Leon XIV, powtarzając retorykę Bergoglia, który w 2016 r. wzywał, by religie nie były „używane jako broń”
Tymczasem Święte Oficjum w dekrecie z 1949 r. „Contra Communicationem in Sacris” stanowczo potępiało: „Wspólne modlitwy z niekatolikami, zwłaszcza publiczne, są zakazane. Katolik nie może być obecny ani uczestniczyć w jakiejkolwiek formie kultu innej religii”. Wskazano przy tym, że skupienie się na „wspólnym dobru” czy „tym, co łączy” prowadzi do niebezpiecznego indyferentyzmu – szczególnie wśród ludzi słabo ugruntowanych w wierze.
Leon XIV, podobnie jak jego poprzednicy, odrzuca niewzruszoną zasadę extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) potwierdzoną przez Sobór Florencki (1442) i papieży od Bonifacego VIII (Unam Sanctam) po Piusa XII. W zamian proponuje bałwochwalczą wizję „braterstwa”, w którym buddyści, muzułmanie i protestanci stają się równoprawnymi „świadkami” rzekomego „Królestwa Bożego” – co jest w istocie odmianą religii humanistycznej potępionej w Syllabusie błędów (Pius IX, 1864) jako „błąd nr 15: każdy człowiek jest wolny w wyborze religii, którą uzna za prawdziwą”.
„Braterstwo” bez Boga – herezja potępiona przez Magisterium
„Wierzymy w różnorodność, wierzymy, że różnorodność jest bogactwem. Wierzymy w braterstwo” – mówił Leon XIV w czerwcu 2025 r. podczas sympozjum ekumenicznego, powtarzając slogan Bergoglia z Abu Zabi (2019)
Już św. Pius X w Notre charge apostolique (1910) zdemaskował ten fałsz jako „szaleństwo szalonych marzycieli” (insanorum hominum somnia): „Miłość bliźniego wypływa z miłości Boga, który jest Ojcem wszystkich i celem całej rodziny ludzkiej; i w Jezusie Chrystusie, którego członkami jesteśmy. (…) Nie ma prawdziwego braterstwa poza chrześcijańską miłością”. Wszelkie próby budowania „braterstwa” na podstawie czysto naturalistycznej koncepcji człowieczeństwa Pius X nazwał „złudzeniem, jałowym i przemijającym”.
Tymczasem wideo prezentuje religijny synkretyzm jako rzekome narzędzie pokoju – wbrew słowom Chrystusa: „Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz” (Mt 10,34). To otwarte odrzucenie nadprzyrodzonej misji Kościoła, który ma być „znakiem sprzeciwu” (Łk 2,34) wobec świata pogrążonego w błędzie i grzechu.
Nostra Aetate – antykatolicka rewolucja w przebraniu dialogu
Film gloryfikuje Nostra Aetate jako dokument „przekształcający relacje Kościoła z innymi religiami” – co jest eufemizmem dla rewolucji doktrynalnej potępionej w Syllabusie (Pius IX, błęd nr 17: „Protestantyzm to tylko inna forma prawdziwej religii chrześcijańskiej”). Dekret Świętego Oficjum Lamentabili sane exitu (1907) potępia jako „błąd nr 21” twierdzenie, że „Objawienie, które stanowi przedmiot wiary katolickiej, nie zakończyło się wraz z Apostołami” – co właśnie czyni Nostra Aetate, wprowadzając ideę „ciągłego dialogu” z religiami nie posiadającymi żadnego objawienia Bożego.
Leon XIV, kontynuując tę linię, wprost neguje słowa Piusa XI z Quas Primas o „nieograniczonej władzy Chrystusa-Króla nad wszystkimi narodami”. W miejsce królestwa Chrystusowego proponuje się globalistyczny projekt „ludzkiego braterstwa”, gdzie katolicyzm jest jednym z wielu „szacownych duchowych ścieżek” – co w świetle kanonów soborowych (Nicejski I, Laterański IV) stanowi herezję apostazji karalną latae sententiae (KPK 1917, kan. 2314).
Podsumowanie: apostazja instytucjonalna w Watykanie
„Pope Video” Leona XIV to nie tylko kolejny akt zdrady katolickiej misji, lecz systemowa realizacja modernistycznego programu zakładającego zastąpienie Kościoła Chrystusowego uniwersalistyczną sektą „braterstwa”. Współpraca z heretykami i poganami w imię „pokoju” czy „ekologii” – jak w scenie sadzenia drzew – jest jawne pogwałcenie pierwszego przykazania i communicatio in sacris zakazane przez Święte Oficjum.
W obliczu tej apostazji jedyną odpowiedzią wiernych katolików pozostaje wierne trwanie przy niezmiennej doktrynie wyrażonej przez papieży od św. Piusa X po Piusa XII oraz odrzucenie posoborowej herezji jako „ohydy spustoszenia” (Mt 24,15) w miejscach świętych. Jak przypominał Pius XI w Quas Primas, „pokój Chrystusa może być tylko w Królestwie Chrystusa” – a nie w synkretycznym bękarcie rewolucji soborowej.
Za artykułem:
Leo XIV’s new Pope Video hails joint religious action for ‘peace, justice and fraternity’ (lifesitenews.com)
Data artykułu: 30.09.2025
