Portal eKAI (2 października 2025) relacjonuje obrady Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich w Krakowie, przedstawiając ją jako narzędzie „dialogu” z konferencjami episkopatów i „towarzyszenia” ofiarom. Przewodniczący Thibault Verny, mianowany przez Leona XIV, deklaruje „pokorną wspólnotę drogi” ze społeczeństwem, przy jednoczesnym marginalizowaniu zasady domniemania niewinności wobec duchownych. Wszystko to przy akompaniamencie pustosłowia o „kulturze ochrony” i „wzajemnym uczeniu się” od świata.
Instytucjonalny Zakład Maska
„Pracowaliśmy także nad Powszechnym Dokumentem Ochrony, który wymaga od nas dużego zaangażowania”
– twierdzi Verny, nie precyzując, jakie konkretnie normy doktrynalne lub moralne miałby ten dokument chronić. Paradoks polega na tym, że struktura powstała w 2014 roku, czyli pół wieku po systemowej apostazji zapoczątkowanej przez antysobor, nie ma żadnego teologicznego uzasadnienia w Tradycji Kościoła. Według św. Piusa X, „każde odstępstwo od Kościoła w dziedzinie dogmatu pociąga za sobą z konieczności, prędzej czy później, odstępstwo od moralności chrześcijańskiej” (Lamentabili Sane Exitu). Nadużycia, które dziś eksploatuje się jako legitymizację rewolucji, są bezpośrednim owocem odrzucenia niezmiennej dyscypliny i nadprzyrodzonej wizji kapłaństwa.
Ofiara Zastępcza Modernistycznej Rewolucji
Rzekome „słuchanie ofiar” służy tu jedynie jako pars pro toto (część zamiast całości) dla całkowitej inwersji hierarchii wartości. W miejsce katolickiego porządku, gdzie: 1. Grzech woła o pomstę do Nieba, 2. Kościół dysponuje sakramentalnymi i jurysdykcyjnymi środkami naprawy, 3. Władza biskupia ma obowiązek strzec depozytu wiary i karania przewinień – wprowadza się terapeutyczny model oparty na:
- Psychologicznej wiktymizacji,
- Relatywizacji pojęcia grzechu („bardzo mały odsetek fałszywych oskarżeń” to ewidentne zafałszowanie stosowanej w prawie kanonicznym zasady in dubio pro reo – w przypadku wątpliwości na korzyść oskarżonego),
- Wykorzenieniu sakramentalnej funkcji kapłaństwa.
„Kościół nie jest oddzielony od społeczeństwa. Idzie razem z nim, jest w nim zakorzeniony”
– oświadczenie Verny’ego, które wprost zaprzecza nauczaniu Piusa XI w encyklice „Quas Primas”: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – jak to mówi nieśmiertelnej pamięci Poprzednik nasz, Leon XIII – nie tylko katolików, ale także i tych, którzy odstąpili, oraz tych, którzy nie należą do Kościoła”. Kościół nie może „iść razem” z cywilizacją śmierci, która zadekretowała aborcję, gender i kult człowieka, lecz musi być solą ziemi i światłem na świeczniku (Mt 5:13-14).
Teologia Milczenia: To, Czego Nie Powiedziano
W całej relacji żadne słowo o:
- Stanie łaski uświęcającej (czy „towarzyszone” ofiary mają dostęp do sakramentu pokuty i Eucharystii w strukturach, które same są źródłem zgorszenia?),
- Obowiązku publicznego wynagrodzenia zniewag wyrządzonych Bogu przez grzechy nieczystości,
- Roli szatana jako inspiratora wszelkich nadużyć (w myśl nauki Piusa XII o „mocarstwach ciemności”),
- Wymogu przywrócenia prawa kanonicznego z 1917, które nakazywało natychmiastowe usunięcie duchownych dopuszczających się przestępstw przeciwko szóstemu przykazaniu.
Zamiast tego – biurokratyczna mgła „programów Memorare”, „raportów” i „dokumentów ochrony” będących parodiami prawdziwej dyscypliny kościelnej.
Fałszywa Ekumenia Społeczna
„Są kraje Południa, które są przed nami, i musimy się od siebie nawzajem uczyć”
– ta retoryka „braterstwa” i „współpracy” to klasyczny modernizm w działaniu, zgodny z potępioną zasadą w „Syllabusie” Piusa IX: „Kościół powinien współpracować z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją” (Błąd nr 80). W rzeczywistości „kraje Południa” (np. Afryka) są dziś ostatnimi redutami oporu wobec genderowej rewolucji, a współpraca z nimi na płaszczyźnie ochrony dzieci to jedynie pretekst do wprowadzenia tam procedur i kultur skażonych liberalizmem.
Konkluzja: Deus Ex Machina? Nie, Diabolus!
Komisja Verny’ego to nie rozwiązanie, lecz przejaw i wzmacniacz kryzysu. Jej istnienie dowodzi, że „synagoga szatana” (Ap 2:9) zajęła miejsce Kościoła Katolickiego, proponując zamiast sakramentu pokuty – terapię, zamiast kultu Boga – kult ofiar, zamiast jurysdykcji biskupiej – globalne sieci nadzoru. Prawdziwą odpowiedź na nadużycia daje Sobór Trydencki: „Przyjmijcie Ducha Świętego, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone” (J 20:22-23), a nie „kraje Południa” czy „Memorare”. Wobec takiej ohydy spustoszenia jedynym obowiązkiem katolika jest separacja i wierność depozytowi wiary.
Za artykułem:
Abp Verny: w walce z nadużyciami „Kościół musi iść razem z ofiarami” (vaticannews.va)
Data artykułu: 02.10.2025
