Portal LifeSiteNews relacjonuje decyzję federalnego sędziego Allena Winsora, który podtrzymał prawo szkół publicznych w hrabstwie Escambia (Floryda) do usunięcia książki „And Tango Makes Three” z bibliotek szkolnych. Publikacja przedstawia historię dwóch samców pingwinów wychowujących pisklę, co zostało przez władze oświatowe uznane za promocję ideologii LGBT wbrew ustawie Gubernatora Rona DeSantisa „Parental Rights in Education Act” (2022). Sąd uznał, że szkoły nie są forami publicznymi, co pozbawia podstaw roszczenia o naruszenie Pierwszej Poprawki.
Naturalistyczny redukcjonizm w służbie rewolucji obyczajowej
Orzeczenie, choć słusznie broniące prawa rodziców do ochrony dzieci przed demoralizacją, pozostawia fundamentalne pytania bez odpowiedzi. Sędzia Winsor argumentuje wyłącznie wąską wykładnią prawa stanowego i konstytucyjnego, całkowicie pomijając lex naturalis (prawo naturalne) – obiektywną normę moralną wypływającą z porządku stworzenia. Jak zauważa Pius XI w encyklice Casti Connubii: „Małżeństwo nie ustanowione zostało przez ludzi, lecz przez Boga; nie ludzkimi prawami jest rządzone, ale prawem Bożym”. Tymczasem cała dyskusja sprowadza się do technicznych kwestii „dyskryminacji światopoglądowej”, ignorując ontologiczną prawdę o komplementarności płci.
Spór o pingwiny służy tu jedynie jako przyczółek dla szerszego ataku na katolicką koncepcję rodziny. Promotorzy książki operują pseudo-naukowym językiem „różnorodności rodzin”, co Pius XI w Divini Illius Magistri nazywał „zgubnym błędem utopijnego naturalizmu”, gdyż zrównuje instynkty zwierząt z ludzką moralnością. To klasyczny przykład modernistycznej taktyki opisywanej w Lamentabili Sane św. Piusa X: pod płaszczykiem „postępu” dokonuje się rewolucji moralnej, redukując człowieka do poziomu biologicznego automatu.
Milczenie o królewskiej władzy Chrystusa nad społeczeństwem
Największym skandalem analizowanego sporu jest całkowite pominięcie fundamentalnej zasady katolickiej: Christus Rex. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Królestwo naszego Zbawiciela obejmuje wszystkich ludzi […] tak jednostki, jak rodziny, jak państwa”. Tymczasem obie strony sporu akceptują świecką, laicką przestrzeń edukacji jako neutralną, podczas gdy każdy system nauczania musi być podporządkowany prawu Bożemu.
Szkolnictwo publiczne w swojej obecnej formie stanowi masoński wynalazek mający na celu wykorzenienie wiary z duszy młodego pokolenia. Już w 1864 r. Pius IX w Syllabusie błędów potępił tezę, że „całe kierownictwo publicznych szkół […] może i powinno być przyznane władzy świeckiej” (pkt 45). W tej perspektywie nawet „konserwatywne” ustawy typu DeSantis Act są jedynie gaszeniem pożaru łyżką wody – próbą reformy systemu z natury swej apostazjologicznego.
Fałszywy ekumenizm moralnej zgnilizny
Amerykańska Biblioteka Stowarzyszona (ALA), która w swojej „Karcie Praw Bibliotek” domaga się nieograniczonego dostępu dzieci do wszelkich treści, stanowi doskonałe wcielenie modernizmu potępionego przez św. Piusa X. Jej stanowisko, że
„materiały biblioteczne nie powinny być wykluczane z powodu pochodzenia, poglądów czy doktrynalnej dezaprobaty”
to wprost realizacja tezy 77 Syllabusu Piusa IX, głoszącej błąd, że „nie należy obecnie uznawać katolicyzmu za jedyną religię państwową”.
Co znamienne, w całym artykule brakuje jakiegokolwiek odniesienia do nadprzyrodzonego celu edukacji – zbawienia duszy. Jak przypomina Pius XI w Divini Illius Magistri: „Pierwszym naturalnym i bezpośrednim prawem do wychowania dzieci dysponuje Kościół, a dopiero potem rodzina i państwo”. Tymczasem dyskusja sprowadza się do technokratycznych rozważań o „prawach rodzicielskich” w oderwaniu od ich źródła w Bogu.
Spisek milczenia wobec katolickich alternatyw
Najjaskrawszą luką w relacji jest całkowite pominięcie istnienia katolickich szkół parafialnych, które stanowią jedyne zgodne z doktryną rozwiązanie. Już Sobór Laterański IV (1215) nakazywał zakładanie szkół przy katedrach, a Pius XI w Divini Illius Magistri podkreślał, że „państwo pozbawione szkół katolickich nie może liczyć na pomyślny rozwój”.
Brak także zdecydowanego potępienia samej istoty szkół publicznych jako narzędzia ateizacji. Jak zauważył św. Pius X w liście o „Sillon”: „Kościół nigdy nie uzna zasady neutralności szkoły, która w praktyce oznacza jej zeświecczenie”. Tymczasem środowiska pozornie „konserwatywne” poprzestają na walce o usunięcie pojedynczych książek, nie kwestionując samego systemu będącego źródłem zła.
Duchowa pycha nowoczesnego barbarzyństwa
Promotorzy „równościowej” edukacji powtarzają błąd potępiony już w Syllabusie Piusa IX (teza 15): że „każdy człowiek może wyznawać religię, którą uzna za prawdziwą”. To pycha rozumu oderwanego od wiary prowadząca do moralnego chaosu. Konsekwencje takiego myślenia Pius XI opisuje w Casti Connubii: „Gdy zabraknie w wychowaniu kierownictwa religii, łatwo zanika wszelka uczciwość obyczajów”.
Orzeczenie sądu w Pensacoli, choć chwilowo powstrzymujące zalew propagandy, pozostaje jedynie półśrodkiem. Jak uczy Leon XIII w Libertas Praestantissimum: „Państwo nie może być bezbożne ani obojętne religijnie. Winno wyznawać jedyną prawdziwą religię”. Dopóki system prawny nie uzna królewskiej władzy Chrystusa nad narodami, wszelkie „zwycięstwa” będą jedynie czasowymi opaskami na gangrenowanej tkance społecznej.
Za artykułem:
Florida school has the right to ban pro-LGBT book, federal judge rules (lifesitenews.com)
Data artykułu: 02.10.2025
