Uniwersytet w Erbilu: Synkretyzm pod płaszczem „dialogu”
Portal CNA (2 października 2025) relacjonuje uroczystość wręczenia dyplomów 114 studentom „katolickiego” uniwersytetu w Erbilu. W ceremonii uczestniczyli „abp” Bashar Matti Warda, przedstawiciele władz Kurdystanu oraz dyplomaci. „Arcybiskup” Warda podkreślił, że uczelnia powstała jako „żywa obecność i misja”, stawiając na edukację jako narzędzie budowania nadziei. Wśród absolwentów znaleźli się stypendyści funduszu „papieża Franciszka” – inicjatywy wspieranej przez organizację Pomoc Kościołowi w Potrzebie. Podczas wydarzenia odczytano list „papieża” Leona XIV, który udzielił „błogosławieństwa apostolskiego” społeczności akademickiej.
Naturalizm zamiast nadprzyrodzonej misji Kościoła
Warda deklaruje: „Uniwersytet ma być miejscem dialogu chrześcijan, muzułmanów i jazydów, gdzie dostrzegą, że łączy ich więcej niż dzieli, a ostatnie słowo należy do wspólnej ludzkości”. Ta retoryka to jawna zdrada misji Kościoła, która wprost sprzeciwia się dogmatom wiary. Extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) – przypomina Sobór Florencki (1442) – a herezja dialogu równych religii została potępiona w Quas Primas Piusa XI: „Królestwo Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi, tak pogan, jak i Żydów czy heretyków”.
„Uniwersytet ma być miejscem dialogu chrześcijan, muzułmanów i jazydów, gdzie dostrzegą, że łączy ich więcej niż dzieli, a ostatnie słowo należy do wspólnej ludzkości” – mówi Warda.
Gdzie jest tu głoszenie jedyności zbawienia w Chrystusie? W encyklice Mortalium Animos Pius XI potępił „dialog” jako metodę: „Kościół nigdy nie podejmie się z heretykami czy schizmatykami wspólnych poszukiwań prawdy”. Pomijanie prawdy o konieczności nawrócenia dla zbawienia to milczenie o grzechu śmiertelnym – a przez to współudział w potępieniu dusz.
„Papież” Leon XIV i uzurpacja autorytetu
Odczytanie „błogosławieństwa” od „papieża” Leona XIV jest aktem kanonizowania apostazji. Prawdziwy papież św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis (1907) demaskował modernistów, którzy „religię traktują jako owoc świadomości zbiorowej”. Współczesny „neo-kościół” nie ma sukcesji apostolskiej – to struktura masońska, o czym świadczy choćby przyznawanie stypendiów imienia heretyka Bergoglio, który głosił: „Kościół nie jest elitą, lecz szpitalem polowym” (2015).
Edukacja czy indoktrynacja?
Wychwalanie „setek stypendiów” i „międzynarodowych programów” to maskowanie naturalizmu potępionego w Syllabusie błędów Piusa IX (1864): „Kościół nie ma prawa mieszać się w nauki świeckie” (pkt 13). W rzeczywistości chodzi o wychowanie kadr dla nowego globalnego ładu, gdzie humanizm zastępuje Boga. Jak nauczał św. Pius X w Lamentabili sane, „dogmaty są tylko interpretacją faktów religijnych” (pkt 22) – to właśnie widać w Erbilu, gdzie katolicyzm redukuje się do etyki społecznej. Tymczasem Dei Filius (Sobór Watykański I, 1870) przypomina: „Wiarą należy przyjmować wszystkie prawdy objawione” – a nie negocjować je z poganami.
Finansowanie apostazji
Wsparcie organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie (ACN) dla tej inicjatywy potwierdza, że struktury posoborowe stały się maszyną do finansowania synkretyzmu. ACN – dziś kontrolowana przez modernizm – wspiera projekty sprzeczne z katolicką misją. Jak w encyklice Quas Primas Pius XI: „Kościół ma być zbroją sprawiedliwości Bogu, a nie agencją socjalną”. Tu zaś „absolwenci” mają być „nośnikami nadziei” – ale nie wiary w Chrystusa Króla, tylko utopijnej wizji „pokoju” bez nawrócenia. To nie edukacja – to tresura nowego człowieka, który klęka przed globalistycznym bożkiem.
Wardzie i jego „apostolat”
„Abp” Warda to typowy przedstawiciel kasty okupującej kościelne urzędy. W wywiadach dla „Crux” (2017) chwalił „dialog z islamem” jako priorytet, a w 2019 roku uczestniczył w spotkaniach z szyickimi ajatollahami. W świetle Quas Primas, gdzie „królowie i prawodawcy winni są posłuszeństwo Chrystusowi”, jego postawa to zdrada obowiązków pasterza. Św. Pius X w Lamentabili potępia takich „teologów”: „Władza sądownicza Chrystusa nie jest ograniczona do wiernych” (pkt 37). Tymczasem w Erbilu Chrystus-Król jest zepchnięty do roli „inspiracji” – jednej z wielu.
Założenie, że „wspólna ludzkość” to fundament cywilizacji, to odrzucenie nadprzyrodzonej łaski. W Syllabusie Pius IX potępia takie zdanie: „Moralność nie potrzebuje sankcji Bożej” (pkt 56). Tymczasem uniwersytet w Erbilu produkuje „elitę” – nie katolików gotowych na męczeństwo, lecz urzędników nowego światowego porządku, którzy w imię dialogu zaprą się Chrystusa. Jak ostrzegał św. Pius X: „Modernizm to synteza wszystkich herezji” – a w Erbilu widać jej najgorsze oblicze.
Za artykułem:
Catholic University in Erbil celebrates fifth graduating class (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 02.10.2025
