Portal EWTN News (5 października 2025) relacjonuje działalność siostry Normy Pimentel z Catholic Charities w Teksasie, przedstawiając ją jako „zakonnicę imigrantów”. Artykuł skupia się na jej krytyce amerykańskiej polityki migracyjnej, twierdzeniach o „klimacie strachu” wśród nielegalnych imigrantów oraz spotkaniu z antypapieżem Leonem XIV podczas watykańskiej konferencji „Uchodźcy i migranci w naszym wspólnym domu”. Całość stanowi jaskrawy przykład posoborowego wypaczenia misji Kościoła, gdzie działalność charytatywna zastępuje ewangelizację, a prawa człowieka stawiane są ponad prawem Bożym.
Naturalistyczna redukcja miłosierdzia chrześcijańskiego
Działalność siostry Pimentel koncentruje się wyłącznie na fizycznych potrzebach migrantów, całkowicie pomijając ich duchowe zbawienie. Jak czytamy w artykule:
„Jesteśmy tuż przy granicy, tam z imigrantami, z rodzinami migrantów, które są naprawdę częścią naszego Kościoła.”
To stwierdzenie demaskuje fundamentalne nieporozumienie: nielegalni migranci nie stają się automatycznie „częścią Kościoła” poprzez sam fakt przekroczenia granicy. Extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) – ta niezmienna zasada wiary wymaga, by pomoc materialna szła w parze z głoszeniem Ewangelii i udzielaniem sakramentów. Tymczasem w całym artykule brak jakiejkolwiek wzmianki o spowiedzi, Mszy Świętej czy katechizacji prowadzonej przez Catholic Charities.
Polityzacja posługi i podważanie prawowitej władzy
Artykuł bezkrytycznie powiela antyrządową narrację siostry Pimentel, która stwierdza:
„Ludzie są przerażeni… wiedzą, że nigdzie nie są bezpieczni, że mogą ich zatrzymać wszędzie, nie możesz nawet iść do supermarketu, ponieważ wszędzie odbywają się rajdy.”
To jawne podważanie prawa władz cywilnych do strzeżenia granic państwowych stoi w sprzeczności z nauczaniem Piusa XII, który w encyklice Summi Pontificatus podkreślał: „Prawo do życia, do integralności fizycznej, do koniecznych środków egzystencji; prawo dążenia do Boga według światła prawdy i zgodnie z nakazami swego sumienia; prawo do życia wspólnotowego w ramach rodziny i w ramach społeczności państwowej”. Legalna ochrona granic nie narusza tych praw, a wręcz je gwarantuje obywatelom.
Heretycka instrumentalizacja pojęcia „pro-life”
Szczególnie niebezpieczne jest teologiczne nadużycie dokonane przez Pimentel:
„Nie możesz mówić, że jesteś pro-life, jeśli nie bronisz życia ludzkich istot i imigrantów”
To stwierdzenie stanowi heretyckie przeinaczenie pojęcia „pro-life”, które w katolickiej nauce moralnej odnosi się przede wszystkim do ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Jak nauczał Pius XI w encyklice Casti Connubii, podstawowym prawem jest prawo do życia nienarodzonych. Twierdzenie, że obrona nielegalnej migracji jest warunkiem bycia „pro-life”, to klasyczny przykład posoborowego relatywizmu moralnego.
Legitymizacja antypapieskiej struktury
Artykuł bezkrytycznie relacjonuje spotkanie siostry Pimentel z uzurpatorem na Stolicy Piotrowej:
„Siostra Norma Pimentel (…) uczestniczyła w konferencji z papieżem Leonem XIV w Watykanie”
Użycie tytułu „papież” wobec antypapieża Leona XIV (Roberta Prevosta) stanowi poważne nadużycie i grzech przeciwko Pierwszemu Przykazaniu. Jak przypomina Syllabus błędów Piusa IX (pkt 23): „Romani pontifices et oecumenica concilia a limitibus suae potestate recesserunt, jura principium usurparunt, atque etiam in rebus fidei et morum erraverunt” (papieże rzymscy i sobory powszechne przekroczyli granice swej władzy, przywłaszczyli sobie prawa książąt, a nawet w sprawach wiary i moralności błądzili). Uczestnictwo w pseudo-wydarzeniach organizowanych przez okupujący Watykan antykościół to współudział w apostazji.
Teologia „ukrzyżowanego ludu” zamiast Chrystusa Króla
Cała narracja artykułu wpisuje się w posoborową herezję „opcji preferencyjnej na rzecz ubogich”, gdzie pomoc materialna zastępuje nawracanie narodów. Tymczasem Pius XI w Quas primas nauczał: „Niechaj więc obowiązkiem i staraniem Waszym będzie, Czcigodni Bracia, aby w dniu oznaczonym przed tą doroczną uroczystością wygłoszono w każdej parafii kazania do ludu, w którychby ten lud dokładnie pouczony o istocie, znaczeniu i ważności tego święta, wezwano, by tak życie urządził i ułożył, iżby ono odpowiadało życiu tych, którzy wiernie i gorliwie słuchają rozkazów Boskiego Króla”. Brak jakiegokolwiek odniesienia do królewskiej władzy Chrystusa nad narodami demaskuje świecki charakter całej tej „działalności charytatywnej”.
Strukturalne wspieranie nielegalnych działań
Warto zwrócić uwagę na pomijaną w artykule kwestię współpracy Catholic Charities z przemytnikami ludźmi. Jak podkreślał św. Augustyn: „Nieuczciwe środki nigdy nie mogą prowadzić do uczciwych celów”. Wspieranie osób łamiących prawo imigracyjne – nawet w imię „miłosierdzia” – narusza zasadę pomocniczości i stanowi współudział w przestępstwie, co potępiało Święte Oficjum w dekrecie z 1866 roku dotyczącym współpracy ze złem.
Działalność siostry Pimentel i całego Catholic Charities to przykład jak posoborowy antykościół zastąpił nadprzyrodzone dzieło ewangelizacji świeckim aktywizmem społecznym. Jak trafnie zauważył św. Pius X w Lamentabili sane (pkt 58): „Cała prawość i doskonałość moralności polegać ma na gromadzeniu i powiększaniu bogactw wszelkimi możliwymi środkami i na zaspokajaniu przyjemności” – co doskonale opisuje materialistyczną mentalność prezentowaną w artykule. Prawdziwe dzieło miłosierdzia musi zawsze prowadzić duszę do Chrystusa Króla, a nie utwierdzać ją w nielegalnych działaniach i buncie przeciwko prawowitej władzy.
Za artykułem:
America’s ‘immigrants’ nun’ says many are afraid to even go to the supermarket (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 05.10.2025
