Kościół Nowego Adwentu w służbie świeckiej ideologii: Kampania „Dzieciństwo bez Przemocy” pod lupą

Podziel się tym:

Portal Konferencji Episkopatu Polski informuje o ponownym włączeniu się struktury posoborowej w ogólnopolską kampanię „Dzieciństwo bez Przemocy”, organizowaną przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę i Krajową Koalicję na rzecz Ochrony Dzieci. Akcja obejmuje „edukacyjne” materiały dla katechetów oraz podświetlanie budynków na czerwono 19 listopada jako „znak solidarności”. Milczenie o nadprzyrodzonych środkach zwalczania zła moralnego oraz kolaboracja z laickimi instytucjami demaskują ideologiczne uwikłanie neo-kościoła.


Naturalistyczne założenia kampanii jako przejaw modernizmu

Przedstawiona inicjatywa koncentruje się wyłącznie na naturalistycznej prewencji (łac. praeventio naturalis), całkowicie pomijając:

„(…) konieczność łaski uświęcającej, rolę sakramentów i obowiązek walki z grzechem pierworodnym jako źródłem wszelkiej przemocy” (Pius XI, Quas Primas).

Abp Wojda i abp Polak piszą o „bezpieczeństwie i dobru dzieci” w oderwaniu od objawionej prawdy o upadłej naturze człowieka, redukując misję Kościoła do poziomu świeckiej agencji socjalnej. Tymczasem Quas Primas stanowi niepodważalnie: „Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusowym – oto jedyna droga do zbawienia społeczeństw”.

Kolaboracja z podejrzanymi podmiotami

Współpraca z Fundacją Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje) budzi poważne wątpliwości doktrynalne. Organizacja ta:

  • Promuje genderową koncepcję „praw dziecka” sprzeczną z katolicką nauką o władzy rodzicielskiej (Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917, kan. 1113)
  • Stosuje psychologiczne metody oparte na relatywizmie moralnym, ignorując naukę Leona XIII o „prawdziwej wolności będącej służbą sprawiedliwości” (Libertas Praestantissimum)

Materiały edukacyjne z Centrum Ochrony Dziecka i Fundacji Świętego Józefa zawierają niebezpieczne kompromisy z duchem czasu, takie jak:

„Rozmowy o dojrzewaniu i szacunku dla ciała” prowadzone bez odniesienia do katolickiej nauki o czystości i grzechu nieczystym (Pius XI, Casti Connubii).

Teologiczne bankructwo „duchowych przywódców”

Wspomniani „abp Wojda” i „abp Polak” – jako funkcjonariusze struktury posoborowej – nie posiadają żadnej legitymacji doktrynalnej do występowania w imieniu Kościoła Katolickiego. Ich wezwanie do „solidarnej troski” to czysty socjologiczny slogan, gdyż:

  • Nie wymieniają grzechu jako źródła przemocy
  • Pomijają obowiązek nawrócenia i pokuty
  • Nie wspominają o Królewskiej władzy Chrystusa nad rodzinami i narodami

Zatrute źródła „prewencji”

Proponowane scenariusze katechez „Bezpieczni” to klasyczny przykład modernistycznej infiltracji potępionej w Lamentabili sane exitu (Św. Oficjum, 1907):

„Nauka chrześcijańska była z początku żydowską, lecz na skutek stopniowego rozwoju stała się najpierw Pawłową, następnie Janową, aż wreszcie grecką i powszechną” (propozycja 60 potępiona przez Św. Piusa X).

Brak tu:

  • Odniesienia do Świętej Rodziny jako wzoru
  • Wezwania do ucieczki pod płaszcz Marji
  • Nauki o szatanie jako źródle wszelkiego zła

Milczenie o prawdziwym skandalu

Cała kampania hipokryzyjnie pomija fakt, że największe zagrożenie dla dzieci stanowią:

  • Zepsute środowiska modernistycznych „duchownych” (por. liczne przypadki nadużyć w neo-kościele)
  • Laicka edukacja promująca demoralizację
  • Państwowe instytucje narzucające antychrześcijańską ideologię

Jak zauważył Pius XI w Divini Redemptoris: „Żadne czysto ludzkie środki nie zastąpią działania łaski w zwalczaniu społecznych bolączek”.

Zdrada misji Kościoła

Zamiast głosić ewangeliczny nakaz nawrócenia (Mt 18:6), posoborowcy:

  • Wspierają naturalistyczną utopię „świata bez przemocy”
  • Legitymizują paramaońskie organizacje
  • Relatywizują pojęcie grzechu, zastępując je psychologicznym żargonem

Prawdziwy Kościół Katolicki odpowiadałby na przemoc:

  • Przywracaniem publicznego panowania Chrystusa Króla
  • Nauczaniem o grzechu i karze wiecznej
  • Wspieraniem prawowitej władzy rodzicielskiej przeciw ingerencji państwa

Jak stanowił Pius IX w Syllabus Errorum: „Kościół nie może się pogodzić z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją” (propozycja 80 potępiona). Tymczasem omawiana kampania to właśnie próba takiej zgniłej ugody.


Za artykułem:
Kościół włącza się w kampanię Dzieciństwo bez Przemocy
  (episkopat.pl)
Data artykułu: 06.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: episkopat.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.