Portal Vatican News (6 października 2025) informuje o nowym motu proprio uzurpatora Roberta Prevosta („Leona XIV”) dotyczącym działalności inwestycyjnej okupowanych struktur watykańskich. Dokument uchyla instrukcję z 23 sierpnia 2022 r. i wprowadza mechanizmy „współodpowiedzialności w jedności” – kolejny etap finansowej symbiozy z globalnym systemem kapitalistycznym.
Język modernistycznej destrukcji
Retoryka dokumentu operuje typowo posoborowym newspeakiem. Fraza „współodpowiedzialność w jedności” – rzekomo zaczerpnięta z konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium bergogliańskiej sekty – służy zasłonięciu demontarzu hierarchicznej struktury Kościoła. Jak trafnie zauważył św. Pius X w encyklice Pascendi dominici gregis: „Moderniści (…) w miejsce boskiej konstytucji Kościoła wprowadzają zasadę demokratyczną” (nr 25). Tutaj zasada ta przybiera postać biurokratycznej „współpracy” instytucji finansowych, których jedynym celem jest pomnażanie kapitału.
„działalności inwestycyjne Stolicy Apostolskiej […] muszą być zgodne z przepisami ustalonymi przez Komitet ds. Inwestycji”
To zdanie demaskuje prawdziwy cel struktury: nie służba ewangelizacji, lecz integracja z globalnym rynkiem finansowym. Brak jakiejkolwiek wzmianki o katolickiej nauce społecznej („Rerum novarum”, „Quadragesimo anno”) czy zasadzie nadrzędności prawa Bożego nad zyskiem. Instytut Dzieł Religijnych (IOR) – niegdyś narzędzie ochrony majątku Kościoła – został zredukowany do roli „wewnętrznej struktury organizacyjnej” podporządkowanej świeckim „pośrednikom finansowym”.
Finansowa apostazja w praktyce
Dokument wprost przyznaje, że inwestycje będą realizowane przez podmioty „ustanowione w innych państwach”. Oznacza to całkowite podporządkowanie się międzynarodowym korporacjom finansowym, których działalność często wspiera aborcję, gender czy kulturę śmierci. Jak zauważył Pius XI w Quas primas: „Królestwo Chrystusa obejmuje wszystkich ludzi – czy to jednostki, czy rodziny, czy państwa” (nr 18). Tymczasem „Leon XIV” oddaje królestwo Boże pod władzę Mammona.
Szczególnie wymowne jest milczenie o zasadzie etycznego inwestowania. W przeciwieństwie do np. dekretów św. Oficjum z 1896 r. potępiających lichwę, dokument nie zawiera żadnych ograniczeń moralnych. W praktyce oznacza to zgodę na inwestycje w:
- Przedsięwiorstwa farmaceutyczne finansujące aborcję
- Fundusze wspierające ideologię LGBTQ+
- Korporacje eksploatujące robotników w krajach Globalnego Południa
Teologiczny bankructwo
Cały dokument stanowi jawną negację katolickiej eschatologii. Gdy Chrystus ostrzegał: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi” (Mt 6,19), „Leon XIV” systematyzuje procedury ich pomnażania. Gdy Pius XI w Divini Redemptoris potępiał „internacjonał finansowy” (nr 58), obecni okupanci Watykanu wręcz dążą do stania się jego częścią.
Dodatkowo, oparcie się na konstytucji Praedicate Evangelium – która znosi podział na władzę święceń i jurysdykcji – to kolejny krok ku całkowitej protestantyzacji struktury. Jak zauważył św. Robert Bellarmin: „Kościół jest widzialnym zgromadzeniem ludzi, tak jak zgromadzeniem niewidzialnym jest zgromadzenie wybranych” (De Ecclesia Militante, III). Tymczasem dokument przemilcza całkowicie nadprzyrodzony cel Kościoła, redukując go do korporacji finansowej.
Systemowe następstwo rewolucji
Ten dokument nie jest odosobnionym przypadkiem, lecz logiczną konsekwencją soborowej rewolucji:
Lata | Etap destrukcji | Dokument |
---|---|---|
1967 | Zniesienie Świętego Oficjum | Motu proprio Integrae servandae |
2022 | Uchylenie tradycyjnej struktury kurii | Konstytucja Praedicate Evangelium |
2025 | Pełna integracja z globalnym kapitałem | Obecne motu proprio |
Każdy z tych kroków realizuje postulaty modernistów potępionych w dekrecie Lamentabili św. Piusa X, zwłaszcza tezę 58: „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem”. W efekcie struktura okupująca Watykan stała się dokładnie tym, o czym pisał Leon XIII w Humanum genus – narzędziem masońskiego planu zniesienia „całej dyscypliny religijnej” (nr 10).
Katolikom pozostaje jedno: odciąć się całkowicie od tej finansowej hydry i wspierać jedynie te instytucje, które dochowują wierności niezmiennemu Magisterium. Jak pisał św. Paweł: „Nie możecie służyć Bogu i Mamonie” (Mt 6,24). Wybór jest jasny.
Za artykułem:
Motu Proprio Leona XIV o działalności inwestycyjnej Stolicy Apostolskiej (vaticannews.va)
Data artykułu: 06.10.2025