Praca jako idol współczesnej apostazji: Teatr Telewizji propaguje antykatolicką wizję ludzkiego trudu
Portal Tygodnik Powszechny informuje o drugiej edycji konkursu „Narracje Nieobecne” organizowanego przez Teatr Telewizji, poświęconej tematowi PRACY. Autorzy zachęcają do nadsyłania scenariuszy ukazujących polską rzeczywistość zawodową przez pryzmat frustracji, wyzysku i „niewidzialnego niewolnictwa”, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar ludzkiej aktywności. Artykuł stanowi klasyczny przykład redukcji człowieka do poziomu homo economicus, gdzie praca nie jest udziałem w stwórczym dziele Boga, lecz źródłem alienacji w świecie pozbawionym transcendencji.
Naturalistyczne skażenie pojęcia pracy
„Praca nas definiuje. Statystyki pokazują, że pracujemy w Polsce bardzo dużo, nieomal najwięcej w całej Unii Europejskiej – ale zarazem pracować nie lubimy, z wykonywanej pracy nie czerpiemy ani satysfakcji, ani poczucia sensu”
Już w tym fragmencie uwidacznia się radykalne zerwanie z katolicką koncepcją labor jako środka uświęcenia. Rerum Novarum Leona XIII jednoznacznie naucza, że praca fizyczna nie tylko nie uwłacza godności człowieka, ale „nadaje jej szczególną godność” (RN 31). Tymczasem autorzy, niczym marksistowscy ideolodzy, sprowadzają trud zawodowy do źródła cierpienia w „późnym kapitalizmie”, ignorując prawdę o pracy jako zadośćuczynieniu za grzech pierworodny i drodze do zbawienia (Rdz 3:19, Kol 3:23-24).
Rewolucyjna narracja klasowa zamiast katolickiej nauki społecznej
Opisując polską rzeczywistość zawodową przez pryzmat walki klas („bogaci wciąż się bogacą, a biedni wciąż biednieją”), konkurs wpisuje się w socjalistyczną retorykę potępioną przez Piusa XI w Quadragesimo Anno jako sprzeczną z zasadą pomocniczości (QA 114-115). Brak jakiegokolwiek odniesienia do katolickiej koncepcji sprawiedliwej płacy, która winna wystarczyć na utrzymanie pracownika i jego rodziny w godziwych warunkach – co stanowiło fundament nauczania Piusa XI (QA 71) i Piusa XII.
Kult postępu technologicznego jako nowa religia
„Kogo zastąpi w pracy sztuczna inteligencja, a kto będzie sprawował nad nią kontrolę? Czym będzie praca w dobie gwałtownych zmian społecznych i rewolucji cyfrowej?”
Te pytania demaskują modernistyczne uwielbienie dla technokratycznej utopii. Podczas gdy Kościół zawsze nauczał, że postęp techniczny powinien służyć rozwojowi cnót (Pius XII, Przemówienie do uczestników kongresu „Frontu rodziny”, 1957), organizatorzy konkursu hołubią wizję przyszłości, gdzie sztuczna inteligencja zastępuje ludzkie relacje. Lamentabili sane exitu Piusa X potępiło podobne „przeświadczenie, że prawda zmienia się wraz z człowiekiem” (propozycja 58), które obecnie przybiera formę cyfrowego millenaryzmu.
Milczenie o nadprzyrodzonym wymiarze pracy
Szokujące jest całkowite pominięcie w konkursowej narracji pracy jako formy modlitwy i narzędzia apostolstwa. Benedyktyńska maksyma ora et labora (módl się i pracuj) czy nauczanie św. Josemarii Escrivy o uświęceniu pracy codziennej zostały zastąpione pesymistyczną wizją „wyzysku” i „frustracji”. Artykuł nie wspomina ani słowem o chrześcijańskim pojęciu ofiary z pracy składanej Bogu – prawdzie głoszonej przez niezliczonych świętych, od cysterskich mnichów po Karolinę Kózkównę.
Propagowanie relatywizmu gatunkowego
Zachęta, by historie o pracy „opowiedzieć na różne sposoby, w różnych stylach i gatunkach, od surowego dokumentu po science fiction” to klasyczny przejaw modernistycznej zasady immanencji potępionej w Pascendi dominici gregis Piusa X. Gdy sztuka przestaje służyć chwale Bożej i nawracaniu dusz (co nakazywał Sobór Trydencki w dekrecie o sztuce sakralnej), staje się narzędziem dekonstrukcji prawd objawionych. Nie przypadkiem wśród wcześniejszych produkcji Teatru Telewizji znalazły się spektakle promujące eutanazję czy „krytykujące polski nacjonalizm” – czyli w istocie atakujące katolicką tożsamość Polski.
Antykatolicki wymiar „niewidzialnego niewolnictwa”
Sformułowanie o „niewidzialnym niewolnictwie tych, którzy wykonują zawody najgorzej płatne” to czysta demagogia w stylu Syllabusa błędów Piusa IX, który potępił twierdzenie, że „Kościół nie ma prawa potępiać niewolnictwa” (pkt 64). Tymczasem to właśnie Kościół przez wieki niósł wyzwolenie duchowe i cywilizacyjne, podczas gdy współczesny neoliberalizm – któremu hołdują autorzy konkursu – redukuje człowieka do trybika w maszynie konsumpcji. Prawdziwym „niewidzialnym niewolnictwem” jest jednak zniewolenie grzechem, o którym konkurs milczy.
Fałszywa solidarność bez Chrystusa Króla
Wezwanie do zastanowienia się nad „solidarnością społeczną” pozbawione jest jakiegokolwiek odniesienia do Quas Primas Piusa XI, gdzie papież nauczał, że „pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym” to jedyna podstawa ładu społecznego. Bez uznania panowania Chrystusa nad narodami (co zakazała konstytucja posoborowej sekty) każda „solidarność” staje się pustym frazesem – czego dowodzi historia „Solidarności” przekształconej w neoliberalny twór.
Zakazana eschatologia: praca w perspektywie wieczności
Największym grzechem omawianego konkursu jest całkowite odcięcie pracy od jej eschatologicznego wymiaru. Podczas gdy św. Paweł napominał: „Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, a nie dla ludzi” (Kol 3:23), autorzy proponują świecką hagiografię zawodowego cierpienia. Brakuje najmniejszej wzmianki o tym, że każdy trud – czy to chirurga, czy sprzątaczki – może być narzędziem uświęcenia, jeśli łączy się go z Ofiarą Krzyżową. Ta oblativność pracy stanowiła sedno katolickiej duchowości, zanim posoborowi moderniści zastąpili ją „teologią wyzwolenia” w nowym wydaniu.
Konkurs „Narracje Nieobecne” okazuje się więc kolejną odsłoną kulturowej walki z katolicką wizją człowieka. Głosząc pesymistyczną, materialistyczną wizję pracy jako źródła udręki, pomija jej najgłębszy sens: współpracy z łaską Bożą w dziele zbawienia. W świecie, gdzie „wszystkie stosunki w państwie mają układać się na podstawie przykazań Bożych” (Pius XI, Quas Primas), takie przedsięwzięcia jak to służą tylko umacnianiu cywilizacji śmierci.
Za artykułem:
Narracje Nieobecne: druga edycja (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 07.10.2025