Hiszpański Trybunał Konstytucyjny unieważnił ponad 90 000 kar nałożonych podczas lockdownu w 2020 roku, uznając dekret rządowy za niekonstytucyjny. Restrykcje de facto zawieszały fundamentalne prawo do swobodnego przemieszczania się, przekraczając uprawnienia stanu alarmowego (art. 7 Dekretu Królewskiego 463/2020).
Rządowa uzurpacja władzy wbrew porządkowi Bożemu
Fakt uchylenia ponad 92 000 mandatów demaskuje moralne bankructwo świeckich struktur władzy, które podczas „pandemii” odebrały sobie kompetencje zastrzeżone jedynie dla stanu wyjątkowego – wymagającego ścisłej kontroli parlamentarnej. Jak trafnie zauważył Pius XI w Quas primas, „królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – jednostki, rodziny i państwa”, zaś jakakolwiek próba zawieszenia praw naturalnych stanowi akt buntu przeciw Bożemu porządkowi. Trybunał jedynie potwierdził oczywistość: żadna „nadzwyczajna sytuacja” nie usprawiedliwia zawieszenia prawa do wolności osobistej – daru Boga, a nie łaski państwa.
Milczenie o prawach Kościoła: symptomatyczna ślepota
Analizowany tekst pomija kluczowy wątek: systematyczne łamanie praw Kościoła podczas lockdownów. Rządowe zakazy sprawowania kultu publicznego – w tym Najświętszej Ofiary – stanowiły bezpośredni atak na „słodkie i zbawienne panowanie Naszego Króla” (Pius XI). Jak przypomina Syllabus błędów Piusa IX, „Kościół jest społeczeństwem doskonałym, niezależnym i wolnym” (punkt 19), zaś jakakolwiek ingerencja władzy świeckiej w sprawy kultu to „bezczelna uzurpacja” (punkt 41).
„Władza państwowa nie ma prawa przeszkadzać biskupom i wiernym w swobodnym komunikowaniu się z rzymskim pontyfikiem”
– głosi eksplicytnie punkt 49 Syllabusa, potępiając pretekstowe ograniczenia stosowane przez hiszpańskie władze.
Fałszywa odsłona „sprawiedliwości”: naturalistyczne złudzenia
Procedura unieważniania kar trwa latami, co demaskuje hipokryzję systemu opartego na „materialnym fakcie” (punkt 59 Syllabusa) zamiast na odwiecznej sprawiedliwości. Refundacje finansowe nie naprawią duchowych szkód wyrządzonych przez:
- Zamknięcie świątyń, które Pius XI nazwałby „wyrzuceniem Chrystusa ze sfery publicznej”
- Kryminalizację praktyk religijnych, sprzeczną z kanonem 1236 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.
- Propagowanie strachu zamiast cnoty ufności w Opatrzność
Duchowa pułapka „praw człowieka”
Trybunał powołał się wyłącznie na świecką koncepcję „praw podstawowych”, ignorując ich źródło – lex naturalis wpisaną w ludzką naturę przez Stwórcę. Jak przypomina Leon XIII w Libertas praestantissimum, „prawdziwa wolność nie polega na czynieniu tego, co się podoba, lecz na prawie do czynienia tego, co należy”. Tymczasem współczesne państwa – w tym Hiszpania – wciąż odmawiają uznania nadrzędności praw Bożych nad ustawodawstwem ludzkim, co Pius XI w Quas primas nazwał „główną przyczyną upadku społeczeństw”.
Konieczna katolicka rekonkwista
Uniewinnienie 92 278 obywateli to kropla w morzu potrzeb. Hiszpania wymaga odnowienia publicznego uznania królewskiej władzy Chrystusa, zgodnie z postulatem Piusa XI: „przyszła doroczna uroczystość (Chrystusa Króla) przyniosła obfite korzyści, aby życie odpowiadało życiu tych, którzy wiernie słuchają rozkazów Boskiego Króla”. Dopóki państwo nie uzna „najświętszego prawa” Bożego za fundament porządku prawnego (Quas primas), żadne „reformy” nie zapobiegną kolejnym tyrańskim ekscesom.
Za artykułem:
Spain’s COVID restrictions declared unconstitutional, over 90k fines struck down (lifesitenews.com)
Data artykułu: 10.10.2025
