Portal Opoka informuje o wypowiedziach "bp." Marka Mendyka dotyczących wprowadzenia edukacji zdrowotnej w szkołach katolickich. "Biskup" stwierdza, że choć Rada Szkół Katolickich rekomendowała zachowanie dwóch godzin religii, to wiele placówek przyjęło nowy przedmiot. Przyznaje, że jest to forma legitymizacji działań MEN, ale podkreśla brak bezpośredniego wpływu Rady na decyzje dyrektorów. Wskazuje również na przypadki odmowy prowadzenia zajęć przez katechetów, by nie akceptować działań ministerstwa.
Kapitulacja przed naturalistyczną edukacją
Wypowiedź "bp." Mendyka ujawnia głęboki kryzys autorytetu w strukturach posoborowych. Quas Primas Piusa XI nie pozostawia wątpliwości: "Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi (…) najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa". Tymczasem zaakceptowanie przez katolickie szkoły programu narzuconego przez świecką władzę stanowi zdradę ich misji. Jak zauważa św. Pius X w Lamentabili sane, modernizm prowadzi do relatywizacji prawd wiary poprzez podporządkowanie ich "wymogom czasów". Propozycja przemianowania drugiej godziny religii na "edukację zdrowotną" to klasyczny przykład hermeneutyki ciągłości – pozorne zachowanie formy przy radykalnej zmianie treści.
"Rada Szkół Katolickich od początku rekomendowała dyrektorom, aby pozostawić drugą godzinę lekcji religii, nawet jeśli trzeba by było zmienić nazwę tych zajęć"
Ta strategia przypomina postawę potępioną przez Piusa VI w konstytucji Auctorem fidei: pozorne zachowanie terminologii katolickiej przy równoczesnym nadaniu jej znaczenia sprzecznego z depozytem wiary. Nazywanie zajęć antykatolickich "edukacją zdrowotną" to dokładnie ta sama taktyka, co przemianowanie protestanckich nabożeństw na "msze".
Kryzys autorytetu i odpowiedzialności
Stwierdzenie, że Rada Szkół Katolickich "nie jest instytucją, która może coś zakazać bądź nakazać" demaskuje duchową bankructwo posoborowej "hierarchii". Kanon 1381 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku wyraźnie stanowił, że biskupi mają prawo i obowiązek nadzorować wszystkie szkoły katolickie w swojej diecezji. Tymczasem "bp." Mendyk przyznaje się do bezsilności wobec dyrektorów szkół, co jest jawnym zaprzeczeniem katolickiej zasady auctoritas (władzy pochodzącej od Boga).
Porównanie programu edukacyjnego do "koszyka grzybów" z trującymi okazami jest szczególnie wymowne. Św. Augustyn w De utilitate credendi przestrzegał: "Nie wolno nam bawić się trucizną, choćby zmieszaną z miodem". Katolicka pedagogika zawsze opierała się na zasadzie integritas educationis (całościowego wychowania), gdzie wszystkie elementy programu służą zbawieniu duszy (Pius XI, Divini illius Magistri). Akceptacja jakiejkolwiek formy "edukacji zdrowotnej" narzuconej przez wrogie Kościołowi ministerstwo jest równoznaczna ze współudziałem w demontażu katolickiej tożsamości szkół.
Milczenie wobec deprawacji
Najbardziej szokujące jest milczenie Rady Szkół Katolickich w obliczu systemowej deprawacji dzieci. Podczas gdy Pius XI w Divini Redemptoris nakazywał "stanowczy opór wobec wszelkich form edukacji zmierzających do zepsucia młodzieży", posoborowe struktury ograniczają się do "rekomendacji" i "uwrażliwiania". Brak jednoznacznego potępienia i wezwania do bojkotu antykatolickiego programu edukacyjnego stanowi zdradę powierzonej im misji.
Warto przypomnieć, że kanon 1374 KPK 1917 zabraniał katolikom uczęszczania do szkół niekatolickich, neutralnych lub mieszanych bez specjalnego zezwolenia władzy kościelnej. Tymczasem dzisiejsze "szkoły katolickie" same wprowadzają elementy programu sprzeczne z wiarą, co stanowi jawną apostazję.
Fałszywe rozeznanie i relatywizm
Próba usprawiedliwienia udziału katechetów w "selekcji trujących grzybów" demaskuje duchowy zamęt posoborowia. Św. Pius X w Pascendi dominici gregis ostrzegał przed modernistycznym błędem polegającym na "oddzieleniu wiary od rozumu i poddaniu religii pod osąd świeckiej nauki". Propozycja, by katecheci "usuwali trujące elementy" z programu, jest praktyczną realizacją tej herezji – uznaniem, że istnieje jakaś "neutralna" przestrzeń edukacyjna, którą można "ochrzcić".
Katolicka zasada gratia non tollit naturam sed perficit (łaska nie niszczy natury, lecz udoskonala) nie oznacza akceptacji dla naturalistycznych podstaw programu edukacyjnego. Jak uczy Sobór Trydencki (sesja V), wszelka wiedza musi być podporządkowana prawdzie objawionej. Tymczasem "edukacja zdrowotna" opiera się na antropologii sprzecznej z katolickim rozumieniem osoby ludzkiej.
Zdrada rodziców i dzieci
Powoływanie się na wolność rodziców w decydowaniu o uczestnictwie dzieci w zajęciach jest szczególnie obłudne. Leon XIII w Libertas praestantissimum nauczał, że "prawdziwa wolność nie może być pretekstem do czynienia zła". Katolicka szkoła ma obowiązek chronić uczniów przed jakimikolwiek wpływami sprzecznymi z wiarą, a nie przerzucać odpowiedzialność na rodziców.
Brak zdecydowanego sprzeciwu wobec programu edukacji zdrowotnej w katolickich szkołach stanowi kolejny dowód na całkowite podporządkowanie posoborowych struktur zasadom świata. Jak przepowiedział Pius X w Pascendi, modernizm prowadzi do "unicestwienia wszelkiej religii", co widzimy dziś w praktyce.
Za artykułem:
Bp Mendyk o edukacji zdrowotnej w szkołach katolickich: jest to jakaś forma legitymizacji tego, co robi MEN (opoka.org.pl)
Data artykułu: 10.10.2025
