Legalistyczne gry z aborcją: Kiedy proceduralizm zastępuje obronę życia
Portal Catholic News Agency (CNA) z 10 października 2025 relacjonuje serię zdarzeń związanych z aborcją w USA: upadek śledztwa w sprawie pobicia katolickiej aktywistki Savanny Craven Antao, próbę zmiany prawa aborcyjnego w Missouri, aresztowania w Teksasie oraz pozew Luizjany przeciwko FDA. Wszystkie te działania przedstawiane są jako „pro-life”, lecz brakuje w nich kluczowego elementu – nadprzyrodzonej perspektywy zbawienia dusz i niezmiennego nauczania Kościoła.
Naturalistyczna redukcja świętości życia
Relacja CNA koncentruje się wyłącznie na wymiarze społecznym i prawnym, całkowicie pomijając dogmatyczną zasadę św. Augustyna: „Aborcja jest zbrodnią, ponieważ nienarodzone dziecko jest już człowiekiem” (De Nube et Sanguine). Brak jakiegokolwiek odwołania do encyklik Casti Connubii Piusa XI (1930) czy Humanae Vitae Pawła VI (1968) – dokumentów potępiających aborcję jako „haniebne morderstwo” – demaskuje naturalistyczną mentalność autorów, dla których życie ludzkie jest jedynie kategorią biologiczną, a nie darem Bożym.
„The defendant made disparaging remarks about Ms. Craven Antao’s Christian beliefs and practices before brutally assaulting her”
Prokuratura Manhattanu opisuje atak na Craven Antao jako przestępstwo z nienawiści wobec „chrześcijańskich przekonań”, nie precyzując jednak, że chodzi o wiarę katolicką w świętość życia od poczęcia. To celowe rozmycie doktrynalne („Christian beliefs” zamiast „Catholic teaching”) wpisuje się w posoborowy ekumenizm potępiony przez św. Piusa X w Pascendi Dominici gregis jako „zgubna plaga”.
Kompromisy z cywilizacją śmierci
Proponowana w Missouri poprawka konstytucyjna, choć deklaruje ochronę życia, zawiera heretyckie wyjątki dopuszczające aborcję w przypadkach gwałtu, kazirodztwa czy „zagrożenia zdrowia matki”. Tymczasem Kościół zawsze nauczał, że „żadna ludzka władza nie ma prawa zezwalać na zabicie niewinnej istoty ludzkiej” (Pius XII, Przemówienie do położników, 29.10.1951). Nawet św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologiae (II-II, q.64, a.6) podkreślał: „Niewinność wyklucza możliwość pozbawienia życia, nawet jeśli chodzi o dobro społeczeństwa”.
Aresztowania w Teksasie osób dokonujących nielegalnych aborcji – choć słuszne – nie są poparte żadnym wezwaniem do pokuty i zadośćuczynienia. Kanon 2350 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. nakłada ekskomunikę latae sententiae nie tylko na wykonawców aborcji, lecz także na kobiety poddające się zabiegowi. Milczenie na ten temat w doniesieniach CNA dowodzi akceptacji posoborowego relatywizmu karnego.
Proceduralizm zamiast ewangelizacji
Pozew Luizjany przeciwko FDA skupia się wyłącznie na „braku nadzoru medycznego” przy dystrybucji pigułek aborcyjnych, ignorując fakt, że sam akt aborcji jest złem moralnym niezależnie od metody. To klasyczny przykład modernizmu potępionego w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907), gdzie św. Pius X potępił tezę, jakoby „moralność powinna dostosować się do potrzeb czasów” (teza 58).
Thomas More Society, chociaż słusznie domaga się ścigania napastników Craven Antao, nie wykazuje podobnej gorliwości w nawoływaniu do publicznego pokajania się i zadośćuczynienia Najświętszemu Sercu Jezusa. Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię Ofiary przebłagalnej, jest jeżeli nie li 'tylko’ świętokradztwem, to bałwochwalstwem.
Demaskacja modernistycznej mentalności
Ton całego artykułu CNA przypomina biuletyn praw człowieka, nie zaś głoszenie Ewangelii życia. Użycie frazesów typu „reproductive freedom” bez natychmiastowego zdemaskowania tego pojęcia jako masońskiego eufemizmu na określenie dzieciobójstwa świadczy o infiltracji ducha świata. Jak przypomina Pius XI w Quas Primas: „Pokój Chrystusa można osiągnąć tylko w Królestwie Chrystusa” – nie zaś poprzez kompromisy z cywilizacją śmierci.
Najjaskrawszym dowodem apostazji jest milczenie wobec herezji „wolności sumienia” wpisanej w konstytucję Missouri z 2024 r. Syllabus błędów Piusa IX wyraźnie potępia twierdzenie, że „człowiek może w każdej religii znaleźć drogę zbawienia” (teza 16). Tymczasem CNA nie piętnuje tej klauzuli jako bluźnierczej, ograniczając się do krytyki proceduralnej.
Sedno problemu ujawnia się w sposobie przedstawienia samej Savanny Craven Antao. Wspomnienie, że jest „przyjaciółką zamordowanego Charliego Kirka” zastępuje tu ewangeliczne wezwanie do modlitwy za prześladowców (Mt 5,44). W ten sposób męczeństwo redukuje się do chwytliwego narracyjnego motywu, a nie świadectwa wiary godnego naśladowania.
Za artykułem:
Pro-life influencer’s assault case dropped; Thomas More Society fights for justice (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 10.10.2025
