Portal Opoka (11 października 2025) relacjonuje przyjęcie przez parlament Słowacji sześciu poprawek konstytucyjnych, które mają chronić „godność człowieka i rodziny”. Wśród zmian wymienia się uznanie biologicznego charakteru płci, zakaz macierzyństwa zastępczego, ograniczenie adopcji do małżeństw heteroseksualnych oraz wzmocnienie praw rodzicielskich w zakresie edukacji seksualnej. Branislav Skripek, poseł Chrześcijańsko-Demokratycznej Partii Słowacji, określa te zmiany jako „wymodlony cud”, podkreślając rolę modlitwy i ponadpartyjnej współpracy. Artykuł przedstawia te rozwiązania jako wzór do naśladowania dla innych narodów.
Laicyzacja prawa jako fundament błędnej perspektywy
Podstawowy błąd analizowanego tekstu tkwi w bezkrytycznym założeniu, że świeckie państwo może skutecznie bronić wartości chrześcijańskich. Już Pius XI w encyklice Quas primas nauczał jednoznacznie:
„Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi (…). Niech więc nie odmawiają władcy państw publicznej czci i posłuszeństwa królującemu Chrystusowi”
. Tymczasem słowackie poprawki pozostają w ramach immanentnej filozofii prawnej, całkowicie pomijając nadprzyrodzony porządek.
Konstytucja jako akt czysto ludzkiej woli pozbawiona jest odniesienia do lex divina (prawa Bożego) jako podstawy wszelkiego porządku prawnego. To sprzeniewierzenie się zasadzie wyrażonej w bulli Cum ex Apostolatus Officio Piusa IV, która stanowi, że jakakolwiek władza nie uznająca zwierzchnictwa Chrystusa traci swoją legitymizację. W analizowanym tekście brak jakiejkolwiek wzmianki o konieczności publicznego uznania królewskiej władzy Zbawiciela nad narodami.
Pozorność „ochrony życia” w systemie naturalistycznym
Artykuł entuzjastycznie przedstawia zakaz macierzyństwa zastępczego, pomijając milczeniem fundamentalny problem akceptacji sztucznego zapłodnienia in vitro, które pozostaje legalne na Słowacji. Tymczasem już Pius XII w przemówieniu do uczestników Kongresu Hematologicznego (12 września 1958) potępił wszelkie formy sztucznej prokreacji jako sprzeczne z naturalnym i nadprzyrodzonym porządkiem.
Co więcej, kanon 188.4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. jednoznacznie stwierdza, że „każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu (…) jeśli duchowny publicznie odstępuje od wiary katolickiej”. Analogicznie, ustawodawcy głosujący za aborcją czy antykoncepcją powinni być automatycznie pozbawieni mandatów – czego słowackie prawo w żaden sposób nie przewiduje.
Zdrada katolickiej nauki o małżeństwie
Ograniczenie prawa adopcyjnego do „heteroseksualnych małżeństw” brzmi pozornie zgodnie z doktryną, jednakże w rzeczywistości stanowi kapitulację przed świecką definicją małżeństwa. Jak nauczał Leon XIII w encyklice Arcanum Divinae Sapientiae, małżeństwo jest sakramentem podległym wyłącznie władzy Kościoła. Tymczasem słowacka konstytucja utrwala błędne pojęcie małżeństwa jako instytucji czysto cywilnej, co zostało potępione w punkcie 73 Syllabusa błędów Piusa IX.
Fałszywy ekumenizm i współpraca z heretykami
Szczególnie niebezpieczny jest fragment artykułu wychwalający „współpracę ponad podziałami” z partią SMER Roberta Fico, określaną jako „skorumpowana”. Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice przestrzega:
„jawny heretyk nie może być Papieżem (…). Nie można sprzeciwić się, że charakter w nim pozostaje, ponieważ gdyby pozostał Papieżem z powodu charakteru, skoro jest on niezacieralny, nigdy nie mógłby zostać złożony z urzędu”
. To nauczanie stosuje się a fortiori (tym bardziej) do władz świeckich – współpraca z moralnie skompromitowanymi politykami, nawet w słusznej sprawie, stanowi zgorszenie i przyzwolenie na zło.
Naturalistyczne wypaczenie modlitwy
Twierdzenie, że poprawki zostały „wymodlone”, przedstawia magiczno-utylitarną wizję modlitwy, całkowicie obcą katolickiej duchowości. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum Lamentabili sane exitu (1907), potępiający modernistyczne błędy:
„Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (propozycja 20)
– co dokładnie oddaje mentalność autorów analizowanego tekstu.
Prawdziwa modlitwa katolicka ma na celu adoratio (uwielbienie) Boga, a nie polityczne spełnienie życzeń. Brak tu nawiązania do Najświętszego Serca Jezusowego – jedynego źródła prawdziwego odrodzenia narodów, o czym przypominała encyklika Quas primas.
Podsumowanie: półśrodki w obliczu apokalipsy
Przedstawiane zmiany konstytucyjne to jedynie płytki zabieg kosmetyczny w systemie z gruntu sprzecznym z katolickim porządkiem. Jak nauczał Pius IX w Syllabusie błędów, błąd 55:
„Kościół powinien być oddzielony od państwa, a państwo od Kościoła”
– co stanowi podstawę wszystkich współczesnych konstytucji, w tym słowackiej.
Artykuł propaguje niebezpieczną iluzję, jakoby możliwa była skuteczna obrona wartości chrześcijańskich w ramach laickiego paradygmatu prawnego. Tymczasem bez publicznego uznania królewskiej władzy Chrystusa i podporządkowania prawodawstwa kanonom wiary, wszelkie „ochrony” pozostaną kruche i podatne na ideologiczną erozję.
Za artykułem:
Branislav Skripek: poprawki do słowackiej konstytucji chroniące godność człowieka i rodziny to wymodlony cud (opoka.org.pl)
Data artykułu: 11.10.2025
