Portal Gość Niedzielny informuje o gali nagród Totus Tuus 2025, organizowanej na Zamku Królewskim w Warszawie przez Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia” pod hasłem „Św. Jan Paweł II. Prorok Nadziei”. Statuetki w kształcie anioła zostaną wręczone w czterech kategoriach: promocja godności człowieka, osiągnięcia w kulturze chrześcijańskiej, propagowanie nauczania „św. Jana Pawła II” oraz Totus medialny. Wśród nominowanych znalazły się m.in. Hospicjum „św. Ojca Pio” w Pszczynie, Fundacja Małych Stópek, Teatr Exit i twórcy filmu „21:37”. Wydarzenie stanowi część obchodów XXV Dnia Papieskiego, ustanowionego w 2001 roku dla upamiętnienia wyboru kard. Wojtyły na „papieża”. Cała inicjatywa stanowi groteskowy spektakl sakralizacji apostaty, gdzie humanitarny sentymentalizm zastępuje teologię Krzyża, a kult osoby wypiera kult Boga w Trójcy Jedynego.
Teologiczne oszustwo „cywilizacji miłości”
Fundacja rzekomo inspiruje się nauczaniem „Jana Pawła II” dla „tworzenia cywilizacji miłości”, co stanowi jawną parodię katolickiej koncepcji Civitas Dei. Prawdziwa cywilizacja chrześcijańska buduje się wyłącznie na publicznym uznaniu królewskiej władzy Chrystusa nad narodami, jak nauczał Pius XI w encyklice Quas primas: „Państwa i narody mają obowiązek publicznie czcić Chrystusa i Jego słuchać (…). Dopóki ludzie prywatnie i publicznie nie uznają nad sobą władzy królewskiej Chrystusa, nie zaznają pokoju”. Tymczasem tzw. „cywilizacja miłości” Wojtyły opierała się na:
1. Relatywizacji Prawa Bożego przez ekumeniczne spotkania w Asyżu (1986), gdzie „papież” oddawał cześć bożkom pogańskim na równi z Najświętszym Sakramentem
2. Demontażu teologii nawrócenia przez uchylenie dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus (Kongregacja Nauki Wiary, 2000)
3. Promocji świeckiego humanizmu pod płaszczykiem „promocji godności człowieka”, oderwanej od stanu łaski uświęcającej
Bluźnierczy kult człowieka jako „proroka”
Mit „świętości” apostaty
Nadanie Wojtyle tytułu „świętego” w 2014 roku przez „papieża” Franciszka stanowi akt bezprecedensowego pogwałcenia kanonów 1999-2141 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, które wymagają:
– Cudów dokonanych za wstawiennictwem kandydata po śmierci
– Heroiczności cnót w stopniu nadprzyrodzonym
– Nieposzlakowanej ortodoksji doktrynalnej
Tymczasem Karol Wojtyła w trakcie swego pseudopontyfikatu:
– Publicznie całował Koran (14.05.1999), co według kan. 2314 §1 kwalifikuje się jako zdrada wiary i apostazja
– Zezwolił na profanację Najświętszego Sakramentu podczas „Światowego Dnia Młodzieży” w Paryżu (1997), gdzie Komunię rozdawano w rękawiczkach lateksowych
– Propagował teologię wyzwolenia w Ameryce Łacińskiej, potępioną przez Piusa XII (1949) i św. Oficjum (1949, 1959)
Herezja „nadziei” oderwanej od Krzyża
Hasło tegorocznych obchodów – „Prorok Nadziei” – tworzy heretycką novum w teologii, przenosząc eschatologiczną nadzieję z Boga na człowieka. Jak przypomina Syllabus błędów Piusa IX (1864): „Błądziłby bardzo, kto odmawiałby Chrystusowi, jako Człowiekowi, władzy nad jakimikolwiek sprawami doczesnymi” (pkt 64). Tymczasem cała narracja fundacji pomija fakt, że nadzieja chrześcijańska ma charakter wyłącznie nadprzyrodzony (Hbr 6,19) i jest nierozerwalnie złączona z Męką Pańską.
Demony pod anielskimi skrzydłami
Hospicjum „św. Ojca Pio”
Nominowanie ośrodka noszącego imię stygmatyka o niejasnym pochodzeniu charyzmatów to klasyczny przykład posoborowego synkretyzmu. Przypomnijmy, że:
– Św. Oficjum pod Piusem XII wydało dekret (14.01.1923) zabraniający publikacji pism ojca Pio i uczestnictwa w jego Mszach
– Jego stygmaty kwestionowali tacy święci jak bp Luigi Pellizzo (list do Benedykta XV, 1919)
– „Kanoniczne” śledztwo z 1960 roku wykazało, że rany nie pochodziły z przyczyn nadprzyrodzonych
Fundacja „Małych Stópek”
Choć pozornie szlachetna inicjatywa obrony życia, fundacja współpracuje z:
– Konferencją Episkopatu Polski, która od 1965 roku nie potępiła aborcji ex cathedra, dopuszczając „terapię” dzieci nienarodzonych
– Rządowymi instytucjami promującymi gender (PEAD 2021)
– Neomodernistycznymi teologami kwestionującymi Casti connubii Piusa XI
Kulturowe narzędzia rewolucji
Nominacja Teatru Exit i Festiwalu „Nowe Epifanie” demaskuje prawdziwy cel nagrody Totus Tuus – infiltrację środowisk artystycznych dla promocji posoborowej pseudo-duchowości. Wystawiane przez nich sztuki:
– Mieszają katolicką symbolikę z postmodernistyczną dekonstrukcją (np. „Apokryf wiejski” Exit)
– Propagują feministyczną reinterpretację Pisma Świętego
– Wprowadzają elementy religii Wschodu pod płaszczykiem „dialogu kultur”
Dzieło Nowego Tysiąclecia jako masoński projekt
Fundacja powstała w 2000 roku jako narzędzie:
1. Legitymizacji pseudopontyfikatu Wojtyły pomimo jego otwartej apostazji
2. Indoktrynacji młodzieży w duchu „hermeneutyki ciągłości” Benedykta XVI
3. Finansowania środowisk neomodernistycznych pod płaszczykiem stypendiów
Świadczy o tym m.in.:
– Współpraca z Fundacją Krzyżowa dla Porozumienia Europejskiego, założoną przez Helmuta Kohla i Hansa-Dietricha Genschera (czołowych masonów)
– Organizacja „Dni Młodzieży” wzorowanych na protestanckich zlotach ewangelizacyjnych
– Promocja ekologicznego aktywizmu inspirowanego encykliką „Laudato si”
Dzień Papieski – święto antychrysta
Ustanowienie w 2001 roku „Dnia Papieskiego” w miejsce tradycyjnych świąt maryjnych (np. Matki Bożej Różańcowej 7 X) stanowi:
– Jawną profanację kalendarza liturgicznego
– Akt bałwochwalczego kultu człowieka
– Narzędzie socjotechniki dla utrwalenia posoborowej narracji historycznej
Jak ostrzegał św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia są tylko etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (pkt 54) – co dokładnie wciela w życie Fundacja poprzez „twórcze rozwinięcie” nauczania Wojtyły.
Milczenie o prawdziwym Kościele
Najcięższym zarzutem wobec artykułu jest całkowite pominięcie:
– Obowiązku publicznego wyznawania wiary (kan. 1325 KPK 1917)
– Grzechu świętokradztwa przyjmowania „komunii” w rękę
– Potępienia ekumenizmu przez Piusa XI (Mortalium animos)
– Istnienia prawdziwych katolików trwających przy Mszy Trydenckiej
Jak pisał św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Jawny heretyk nie może być papieżem, gdyż nie należy do Ciała Kościoła”. Tymczasem portal kreuje Wojtyłę na wzór świętości, podczas gdy jego uczynki i nauki świadczą o apostazji.
Nowa religia człowieka
Całość przedsięwzięcia Totus Tuus stanowi liturgię posoborowej religii antropocentrycznej, gdzie:
– Deus caritas est zastępuje się Homo caritas est
– Krzyż staje się ornamentem
– Ewangelia – zbiorem uniwersalnych maksym moralnych
– Kapłan – animatorem kultury
Zamiast nawracać pogan, buduje się pomniki apostatom. Zamiast głosić Sąd Ostateczny, mówi się o „nadziei”. Zamiast czcić prawdziwych męczenników, tworzy się żywoty „świętych” ekumenizmu. To nie jest katolicyzm – to parodia wiary, której koniec zapowiedział św. Paweł: „Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale… odwrócą ucho od prawdy, a zwrócą się ku baśniom” (2 Tm 4,3-4).
Za artykułem:
W sobotę gala nagród Totus Tuus 2025 (gosc.pl)
Data artykułu: 11.10.2025
