Portal eKAI (10 października 2025) relacjonuje inaugurację roku akademickiego na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego, podczas której abp Adrian Galbas i ks. prof. Ryszard Czekalski głosili frazesy o „prawdzie”, „wartościach” i „służbie społeczeństwu”. Ceremoniał kościelny zmieszany z akademickim rytuałem odsłania głęboką schizmę między deklaracjami a doktrynalną pustką posoborowej instytucji.
Pseudokatolicka liturgia jako parawan dla relatywizmu
Rzekoma „Msza Święta” pod przewodnictwem abp. Galbasa w kościele akademickim pw. św. Józefa Oblubieńca NMP stanowi rażące nadużycie sakralnej przestrzeni. Jak czytamy w relacji: „Uroczystej Eucharystii przewodniczył abp Adrian Galbas”. Tymczasem sama koncelebra z kapłanami wyświęconymi w wątpliwym rycie Pawła VI oraz używanie zreformowanych ksiąg liturgicznych czyni z tej ceremonii symulakrum katolickiego kultu.
Abp Galbas w homilii zdeformował pojęcie cierpliwości, redukując je do „umiejętności znoszenia ze spokojem tego, co trudne”, podczas gdy virtus patientiae (cnota cierpliwości) w rozumieniu św. Tomasza z Akwinu (Summa Theologiae II-II, q. 136) to heroiczną wytrwałość w znoszeniu zła dla zachowania łaski uświęcającej, a nie bierna akceptacja przeciwności.
Rektorat jako laboratorium neomodernizmu
Ks. prof. Czekalski w przemówieniu inauguracyjnym posłużył się typowo modernistycznym zabiegiem:
„Nasz uniwersytet służy narodowi i państwu, chce także służyć i służy Kościołowi, wychowując kolejne pokolenia odpowiedzialnych i mądrych ludzi”
. To czysta herezja pragmatyzmu potępiona już przez Piusa X w Lamentabili sane exitu (1907), gdzie w punkcie 58 odrzucono tezę, że „wszystkie dogmatyczne określenia Kościoła mogą i powinny być zmieniane i poprawiane”.
Gdy rektor deklaruje: „w czasach ideologii relatywizmu (…) uczelnie mają obowiązek być strażnikiem prawdy”, jednocześnie promuje kierunki typu MBA w zarządzaniu służbą zdrowia – co jest jawnym dostosowaniem do świeckiego utylitaryzmu. Hasło „tradycja i nowoczesność” to nic innego jak realizacja modernistycznej zasady vetera novis augere (wzbogacać stare nowym), potępionej przez św. Piusa X jako „synteza wszystkich herezji”.
Mitologizacja Wyszyńskiego jako alibi dla apostazji
Szczególnie oburzające jest instrumentalne użycie postaci kard. Wyszyńskiego, którego rektor nazywa „Prymasem Niezłomnym”. Tymczasem sam „Prymas Tysiąclecia”:
- Podpisał porozumienie z komunistami w 1950 roku, legalizujące prześladowania Kościoła
- Współtworzył posoborową „polską drogę” dostosowawczą
- Nie protestował przeciwko wprowadzeniu Novus Ordo Missae
Jego beatyfikacja w 2021 roku przez bergoglio to propagandowy teatr mający ukryć fakt, że prawdziwi męczennicy komunizmu – jak bł. ks. Jerzy Popiełuszko – zostali zamordowani właśnie za sprzeciw wobec kolaboracji hierarchów.
Fałszywa immatrykulacja w pseudo-uczelni
Rytuał immatrykulacji przeprowadzony przez dr hab. Annę Fidelus to parodia katolickiego modelu edukacji. Ślubowanie studentów oparte na posoborowym „Kodeksie Prawa Kanonicznego” z 1983 roku (kan. 833) nie ma żadnej wartości wobec nieistnienia ważnej władzy kościelnej. Tymczasem prawowite katolickie uniwersytety kierowały się nieodwołaną konstytucją Deus scientiarum Dominus Piusa XI (1931), która w art. 6 wymagała od wszystkich profesorów iuramentum anti-modernisticum (przysięgi antymodernistycznej).
Teologia wyzwolenia w przebraniu „duchowości akademickiej”
Abp Galbas posunął się do jawnie rewolucyjnych tez, stwierdzając: „nie dajcie się nabrać na kłamstwo ubrane w szaty prawdy. Kłamstwo Was zniewoli, a prawda Was wyzwoli”. To ewidentne nawiązanie do marksistowskiej „teologii wyzwolenia” potępionej przez Kongregację Nauki Wiary w 1984 roku. Prawdziwie katolicka formuła brzmi: Veritas liberabit vos per fidem et gratiam (Prawda was wyzwoli przez wiarę i łaskę), a nie przez jakąkolwiek ziemską rewolucję.
Podsumowanie: agentura destrukcji w sutannach
Cała inauguracja na UKSW to mistrzowska lekcja posoborowej dwuznaczności:
- Użycie kościelnej architektury dla legitymizacji antykościelnej instytucji
- Cytowanie świętych w służbie relatywizmu doktrynalnego
- Mieszanie języka wiary z socjotechniką
Gdy rektor wzywa: „stawajcie się potężni potęgą mądrości, wartości, dobra, prawdy i piękna”, realizuje dokładnie program masonerii opisany w Syllabusie błędów Piusa IX (1864), gdzie w punkcie 77 potępiono tezę, że „w dzisiejszych czasach nie jest już rzeczą roztropną uważać religię katolicką za jedyną religię państwową”.
W miejsce prawdziwej Universitas Magistrorum et Scholarium (Wspólnoty Nauczycieli i Uczniów) zbudowano heretycką placówkę kształcącą kadry dla globalistycznego systemu. Jedyną właściwą odpowiedzią katolika pozostaje ucieczka z tego duchowego Babilonu i szukanie edukacji wiernej niezmiennemu Magisterium.
Za artykułem:
Na UKSW w Warszawie rozpoczął się nowy rok akademicki (vaticannews.va)
Data artykułu: 10.10.2025
