Brukselska strategia LGBTQI+: Totalitarny zamach na rodzinę i moralność chrześcijańską
Portal eKAI (9 października 2025) relacjonuje przyjęcie przez Komisję Europejską „strategii LGBTQI+” na lata 2026-2030, przewidującej wydanie 3,6 miliarda euro na promocję dewiacji seksualnych. Dokument forsuje zakaz terapii pomagających osobom z zaburzeniami, przymusowe uznawanie par homoseksualnych za rodziców oraz stworzenie stałego forum lobbystycznego dla środowisk sodomskich. To bezprecedensowa deklaracja wojny przeciwko prawu naturalnemu i katolickiej nauce o rodzinie.
Finansowanie moralnego rozkładu pod pozorem „równości”
Strategia otwarcie głosi cel „uwzględnienia równości osób LGBTIQ+ we wszystkich politykach UE”, co oznacza systematyczne wtłaczanie ideologii gender w struktury państwowe i społeczne. Przeznaczenie astronomicznych kwot na organizacje promujące homoseksualizm stanowi finansowanie deprawacji młodzieży w skali przemysłowej. Pius XI w encyklice Divini Redemptoris ostrzegał przed „zgubnymi doktrynami, które jak trucizna przenikają do organizmu ludzkości”. Dziś te słowa znajdują zastosowanie wobec brukselskiego programu, który jest operatio erroris (dziełem błędu) w czystej postaci.
„KE chce doprowadzić do sytuacji, w której «równość osób LGBTIQ+ zostanie uwzględniona we wszystkich politykach UE»”
Zakaz ratowania dusz jako narzędzie nowej tyranii
Zakaz tzw. terapii konwersyjnych to w rzeczywistości prawny zakaz niesienia pomocy osobom pragnącym uwolnić się od nieuporządkowanych skłonności. Św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane exitu potępił modernistyczne próby relatywizowania prawd wiary: „Dogmaty wiary należy pojmować według ich funkcji praktycznej, tzn. jako obowiązujące w działaniu, nie zaś jako zasady wierzenia”. Brukselscy urzędnicy, wprowadzając zakaz terapii, czynią z grzechu normę prawną – dokładnie jak czyniły reżimy totalitarne XX wieku.
Instytucjonalizacja dzieciobójstwa moralnego
Przymusowe uznawanie „rodzicielstwa” par homoseksualnych stanowi bezpośrednie pogwałcenie prawa naturalnego i Boskiego porządku stworzenia. Kanon 1083 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. stanowi jednoznacznie: „Małżeństwo może zawrzeć tylko mężczyzna z kobietą”. Tymczasem unijni urzędnicy, forsując adopcje przez pary jednopłciowe, podejmują się crudelissimum in parvulos (najokrutniejszego czynu wobec dzieci) – pozbawiania ich prawa do ojca i matki.
„Forum Polityki LGBTIQ+” – nowa inkwizycja liberalizmu
Utworzenie stałego forum lobbingowego dla środowisk LGBT to wprowadzenie mechanizmów cenzury prewencyjnej i inżynierii społecznej. W bulli Cum ex Apostolatus Officio Paweł IV ostrzegał przed heretykami obejmującymi urzędy: „jeśli kiedykolwiek w jakimkolwiek czasie okaże się, że jakikolwiek Biskup […] odstąpił od Wiary Katolickiej […] promocja lub wyniesienie […] będą nieważne”. Dziś Komisja Europejska jawnie finansuje i instytucjonalizuje apostazję, nadając buntownikom przeciw prawu naturalnemu status uprzywilejowanych doradców.
Biznesowa sodomia wymuszana prawem
Wymóg stosowania „inkluzywnych praktyk rekrutacyjnych” oznacza przymus ideologicznej kolaboracji przedsiębiorców. Pius XI w Quadragesimo anno nauczał: „władza […] winna być wykonywana nie jako prawa suwerenne, ale jako urząd”. Narzucanie firmom obowiązku promowania dewiacji to jawne abusus potestatis (nadużycie władzy) i pogwałcenie zasady pomocniczości.
Milczenie o prawdziwej terapii: nawróceniu
Całkowicie pominięto w strategii jedyny ratunek dla osób uwikłanych w grzech przeciw naturze: łaskę sakramentalną i życie w czystości. Św. Paweł w 1 Kor 6,9-11 przypomina: „Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? […] I tacy niektórzy z was byli. Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa”. Prawdziwa równość polega na dostępie do prawdy, nie zaś na przymusowej akceptacji grzechu.
Brak jakiejkolwiek wzmianki o ochronie dzieci przed deprawacją, prawach rodziców do wychowania czy wolności sumienia terapeutów dowodzi, że mamy do czynienia z jednostronną inżynierią społeczną zmierzającą do stworzenia człowieka wykorzenionego z tradycji i naturalnych instynktów.
Konkluzja: Imperatyw oporu
Strategia Komisji Europejskiej to nie dokument polityczny, lecz manifest duchowej rebelii przeciwko porządkowi ustanowionemu przez Boga. W obliczu tej nowej tyranii katolicy mają obowiązek oporu – non possumus (nie możemy). Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Państwa […] winny uznać panowanie Chrystusa”. Tylko przywrócenie publicznego panowania Chrystusa Króla może ocalić Europę przed samozagładą.
Za artykułem:
Będzie forsowanie gejowskich adopcji. Komisja Europejska przyjęła „strategię LGBTQI+” (opoka.org.pl)
Data artykułu: 09.10.2025
