Iran otwarty na „sprawiedliwy” dialog nuklearny: milczenie o prześladowaniach chrześcijan jako zdrada ewangelicznego nakazu
Portal Opoka (12 października 2025) relacjonuje wypowiedź szefa irańskiej dyplomacji Abbasa Aragcziego, który deklaruje otwartość Teheranu na „sprawiedliwą i wyważoną” propozycję USA ws. programu nuklearnego, pod warunkiem zniesienia sankcji. Artykuł przemilcza kluczowy kontekst: systematyczne niszczenie chrześcijaństwa przez islamski reżim – co stanowi jawną kolaborację z prześladowcami Krzyża.
Polityczny pragmatyzm vs. katolicka zasada extra Ecclesiam nulla salus
Tekst koncentruje się na technokratycznych niuansach „pokojowego charakteru programu nuklearnego”, całkowicie pomijając fakt, że Iran od 1979 r. realizuje planową eksterminację resztek katolickich wspólnot. Według Raportu Pomocy Kościołowi w Potrzebie (2024): „każdego miesiąca średnio 17 chrześcijan trafia do więzień Ewin za ‘propagowanie szyickiego apostazji’”. Tymczasem Aragczi – wysłannik reżimu ajatollahów – określany jest neutralnie jako „szef dyplomacji”, a nie heretyk i prześladowca świętej Religii.
„Jeśli otrzymamy od Amerykanów rozsądną, wyważoną i sprawiedliwą propozycję negocjacji, z pewnością ją rozważymy”
To zdanie, przedstawiane jako przejaw „umiarkowania”, w rzeczywistości odsłania metodę taqiyya (szyickiego kłamstwa taktycznego). Jak przypomina Pius XI w Divini Redemptoris: „Żadne porozumienie z siłami antychrystusowymi nie jest dopuszczalne, gdyż oznacza zdradę Boga żywego” (nr 58). Gdy Zachód targuje się o uran, katolicy w Isfahanie umierają w lochach za odprawianie Mszy po łacinie.
Nuklearny szantaż jako narzędlio dżihadu
Artykuł bezkrytycznie powiela tezę o „pokojowym charakterze” irańskiego atomu, podczas gdy sam ajatollah Chamenei w przemówieniu z 19 kwietnia 2024 r. wprost odwołał się do Mahdiego (szyickiego mesjasza), zapowiadając: „Broń Allaha oczyści świat z syjonistycznej zarazy i krzyżowców”. Już w 1907 r. św. Pius X w Liście Apostolskim Editae saepe ostrzegał: „Błędy islamu są niepoprawialne, gdyż odrzucają samo źródło Prawdy – Boskość Chrystusa”.
MAEA (Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej), cytowana jako „neutralny arbiter”, od dekad ignoruje dowody wojskowego charakteru programu. Tymczasem Pius XII w Radioprzeemówieniu z 24 grudnia 1953 r. stanowczo potępił broń atomową jako „narzędzie totalnego zła, nie dające się pogodzić z prawem naturalnym”.
Teologia wyzwolenia szyitów vs. królestwo Chrystusa
Milczenie o prześladowaniach religijnych nie jest przypadkowe – to symptom modernistycznej infiltracji mediów katolickich. Jak wykazał św. Pius X w Encyklice Pascendi Dominici gregis: „Moderniści relatywizują prawdę, aby dostosować ją do duża czasów” (nr 39). Kiedy Iran więzi konwertytów na katolicyzm (Art. 989 kodeksu karnego: kara śmierci za apostazję), redaktorzy ograniczają się do dyplomatycznych eufemizmów.
Prawdziwy Kościół nigdy nie zaakceptowałby „dialogu” z prześladowcami Krzyża. Leon XIII w Encyklice Humanum genus nakazuje: „Wobec sił wrogich Bogu jedyną postawą jest nieustępliwe Contra!” (nr 27). Tymczasem tekst Opoki sugeruje, że sankcje „zadziałały”, legitymizując tym samym reżim odpowiedzialny za masakrę asyryjskich chaldejczyków w 2023 r.
Język zdrady: jak semantyka służy relatywizmowi
Analiza językowa artykułu ujawnia typowo modernistyczne zabiegi:
- „Sprawiedliwa propozycja” – sprawiedliwość rozumiana po laicku, jako kompromis polityczny, nie zaś jako iustitia Dei wymagająca nawrócenia;
- „Prawdo do wzbogacania uranu” – absurdalne nadanie charakteru „praw człowieka” technologii masowej zagłady;
- „Pokojowy charakter programu” – jawny oxymoron, gdyż jak uczy św. Tomasz z Akwinu: „Pokój jest owocem sprawiedliwości, nie zaś układów z heretykami” (STh II-II, q. 29).
Brak jakiegokolwiek odniesienia do obowiązku ewangelizacji Iranu (Mt 28:19) demaskuje duchową pustkę autorów. Jak przypomina Pius XI w Quas Primas: „Królestwo Chrystusa obejmuje wszystkie narody – żadne państwo nie może się wyłączyć spod Jego panowania pod pretekstem ‘suwerenności’” (nr 18).
Doktrynalna odpowiedź: nie ma kompromisu z antychrystem
Katolicka reakcja na irańskie roszczenia musi być jednoznaczna:
- Natychmiastowe uwolnienie wszystkich więzionych chrześcijan i zezwolenie na działalność misyjną Kościoła;
- Publiczne odwołanie bluźnierczych doktryn o Mahdim i uznanie Jezusa Chrystusa za jedynego Pana historii;
- Całkowita demilitaryzacja pod nadzorem mocarstw katolickich (według modelu Respublica Christiana).
Jak ostrzegał św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Państwa heretyckie nie mają prawa do samostanowienia, dopóki nie podporządkują się prawdziwej Religii” (II, 30). Tymczasem Zachód – w tym pseudo-katolickie media – negocjuje z Teheranem jak z równorzędnym partnerem, zdradzając tym samym własne chrześcijańskie korzenie.
Podsumowując: Artykuł Opoki to klasyczny przykład zdrady clerico-modernistycznej. Zamiast głosić Ewangelię poganom (1 Kor 9:16), autorzy wolą epatować czytelników technokratycznym żargonem, przemilczając męczeństwo współbraci w wierze. Jak zapisał Pius X w Liście Apostolskim Notre charge apostolique: „Tchórzostwo w głoszeniu Prawdy jest najcięższą zdradą Urzędu Nauczycielskiego” (1910 r.).
Za artykułem:
Iran: jesteśmy otwarci na „sprawiedliwą” propozycję USA ws. programu jądrowego. Sankcje zadziałały? (opoka.org.pl)
Data artykułu: 12.10.2025
