Portal LifeSiteNews (13 października 2025) informuje, że Dykasteria ds. Dialogu Międzyreligijnego opublikowała list z „najlepszymi życzeniami” dla Hindusów z okazji święta Diwali. Dokument podpisany przez „kardynała” George’a Jacoba Koovakada i „księdza” Indunila Janakaratne Kodithuwakku Kankanamalage wyraża uznanie dla hinduskiej „radości i pobożności”, całkowicie pomijając obowiązek ewangelizacji pogan i milcząco akceptując politeistyczne praktyki.
Zdrada misji Kościoła w służbie synkretyzmu
Dokument posoborowych struktur uderza całkowitym brakiem odniesienia do Jezusa Chrystusa jako jedynego Zbawiciela. Wbrew słowom Pana: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 14,6), tekst sugeruje równość wszystkich dróg religijnych. Tymczasem Quas primas Piusa XI stanowczo przypomina: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – […] nie tylko same narody katolickie […] lecz także wszystkich niechrześcijan, tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”.
„Diwali” […] typically involves ritualistic prayers to Indian deities such as Maa Lakshmi, the goddess of wealth and prosperity, and Lord Rama […] Other gods include Sita, the goddess of fertility and devotion; Hanuman, the monkey god; Kali, the goddess of power and destruction
Milczenie wobec jawnych aktów bałwochwalstwa stanowi zdradę Pierwszego Przykazania. Jak nauczał św. Pius X w Lamentabili: „Wiara jako przyzwolenie umysłu opiera się ostatecznie na sumie prawdopodobieństw” (propozycja XXV potępiona) – co dokładnie widać w tym dokumencie, gdzie prawda objawiona zostaje zredukowana do subiektywnego odczucia.
Teologiczny bankructwo „dialogu międzyreligijnego”
List dykasterii to kwintesencja soborowego błędnego ekumenizmu potępionego już przez Piusa XI w Mortalium animos: „Nie może być prawdziwego jedności innej jak ta, która płynie z jednego nauczania wiary i wspólnej komunii kultu”. Tymczasem struktury posoborowe:
- Promują relatywizm doktrynalny przez zrównanie chrześcijaństwa z politeistycznymi mitologiami
- Unikają ewangelizacyjnego mandatu danego przez Chrystusa (Mt 28,19)
- Przemilczają dogmat o nieomylności Kościoła w sprawach wiary i moralności
Jak trafnie zauważa cytowany w artykule Anthony Clark: „Katolicyzm jest jedyną prawdziwą wiarą, opartą na naturalnych i objawionych pewnikach danym przez jednego Boga […] nie może poprzez zdrowy rozsądek wpasować się w ideały pluralizmu religijnego”.
Demonstracja apostazji przez pominięcia
Najjaskrawszym dowodem zdrady jest całkowite pominięcie konieczności nawrócenia dla zbawienia. Dokument:
- Nie wspomina o Extra Ecclesiam nulla salus (Poza Kościołem nie ma zbawienia) – dogmacie definiowanym od czasów św. Cypriana
- Ignoruje nauczanie Piusa IX w Quanto conficiamur moerore: „Wiadomo nam i wam, że ci, którzy dotknięci są niewiedzą w prawdziwej religii, jeśli ta niewiedza jest niezwyciężona, nie są winnymi w oczach Pana” – ale tylko pod warunkiem niesprzeciwiania się światłu łaski
- Przeciwstawia się encyklice Pascendi św. Piusa X, która potępia modernizm za „wynoszenie uczucia religijnego ponad dogmat”
Jak zauważa LifeSiteNews: „List […] nie wykorzystuje okazji, by wskazać Hindusom jedynego wielkiego zwycięzcę prawdy nad fałszem, światła nad ciemnością, życia nad śmiercią i dobra nad złem – Jezusa Chrystusa”.
Język jako objaw ideologicznej zgnilizny
Sformułowania typu „modlitwy rytualne” zamiast „bałwochwalcze praktyki” czy „bóstwa” zamiast „demoniczne bożki” świadczą o infiltracji modernistycznej hermeneutyki. To dokładnie wypełnia potępioną w Lamentabili propozycję XX: „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga”.
Użycie tytułów kościelnych („kardynał”, „dykasteria”) wobec funkcjonariuszy antykościoła stanowi legitymizację nielegalnej struktury, która – jak nauczał św. Robert Bellarmin – przez jawną herezję straciła jurysdykcję: „Piąta prawdziwa opinia jest taka, że Papież, który jest jawnym heretykiem, przestaje sam w sobie być Papieżem” (De Romano Pontifice).
Konkluzja: Systemowa apostazja w akcji
List dykasterii to nie przypadkowa niezręczność, ale systemowa realizacja soborowego programu wyrażonego w Nostra aetate. Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi: „Moderniści […] pragną, by religia katolicka nie była już wspierana jako jedyna prawdziwa, lecz by znalazła się na równi z innymi”.
W obliczu tak jawnego odstępstwa obowiązkiem katolików jest non possumus – odrzucenie fałszywego ekumenizmu i trwanie przy niezmiennej doktrynie wyrażonej w bulli Piusa IV Dominici gregis custodiae: „Wyznajemy, że poza Apostolskim Rzymskim Kościołem nie można dostąpić zbawienia”.
Za artykułem:
Vatican wishes Hindus a happy Diwali, a feast day dedicated to their gods (lifesitenews.com)
Data artykułu: 13.10.2025
