Portal Więź.pl (13 października 2025) informuje o nominacji Damiana Jankowskiego na zastępcę redaktora naczelnego. Jankowski, autor wywiadów z modernistami i twórca podcastu „Oddech kultury”, deklaruje kontynuację linii „personalistycznej wrażliwości” i budowania „przestrzeni dialogu”. Redakcja chwali go jako „fachowca i przyjaciela”, który pisze „z wątroby” i nie unika „wątków osobistych”. Portal określa swoją misję jako „opcję na rzecz skrzywdzonych” oraz „lifestyle myślący”, zdobywając nagrody w kategorii publicystyki.
Personalizm jako narzędzie dechrystianizacji
Redukcja wiary do subiektywnego doświadczenia stanowi sedno ideologii portalu. Frazy o „personalistycznym spojrzeniu na wiarę” to eufemizm dla herezji modernizmu potępionej w Pascendi Dominici gregis Piusa X, która głosi, że „dogmaty nie są niezmiennymi prawdami, lecz wyrazem religijnego uczucia” (propozycja 22). Gdy Jankowski mówi o pisaniu „z wątroby” i włączaniu „wątków osobistych”, wpisuje się w schemat immanentyzmu religijnego – kluczowego błędu modernizmu, utożsamiającego objawienie z „uczuciem boskości” w człowieku (Syllabus Piusa IX, pkt 4-5).
Teologia dialogu versus obowiązek nawracania
Deklarowana „przestrzeń dialogu” to zakamuflowane odrzucenie nakazu misyjnego Chrystusa: «Euntes ergo docete omnes gentes» („Idąc tedy, nauczajcie wszystkie narody” – Mt 28,19). Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Państwa nie mogą odmawiać publicznej czci królującemu Chrystusowi, jeżeli pragną utrzymać nienaruszoną powagę i pomnożyć szczęście ojczyzny”. Tymczasem Więź.pl, promując „otwartość” i „pytania bez odpowiedzi”, realizuje program indyferentyzmu religijnego potępiony w kanonie 1325 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.: „Nikt nie może twierdzić, że najlepszym stanem społeczeństwa jest ten, w którym nie uznaje się obowiązku publicznego wyznawania religii”.
Kult człowieka zastępuje kult Boga
„Opcja na rzecz skrzywdzonych” i „lifestyle myślący” to świeckie substytuty nadprzyrodzonej misji Kościoła.
„Więź.pl pomaga odbiorcom docierać do prawdy” – czytamy w artykule, lecz prawdę tę sprowadza do „postawy wobec nierozwiązywalnych pytań”
. To jawne odrzucenie Regulae Fidei – obiektywnego depozytu wiary. Jak alarmował Pius X: „Moderniści głoszą, że Kościół nie może bronić niezłomnych dogmatów, lecz musi dostosowywać je do zmieniającej się świadomości wiernych” (Lamentabili Sane, pkt 63). Nagrody przyznawane autorom („Ślad im. bp. Chrapka”) za teksty śledcze o „diecezji kieleckiej” demaskują antyklerykalną agendę pod płaszczykiem „troski o ofiary”.
Neokościół jako masoński projekt
Współpraca Jankowskiego z Wojciechem Marczewskim (reżyserem filmów antykatolickich) i promocja książki o „papieżu” Leonie XIV (którego tytuł zapisano bez cudzysłowu!) potwierdza integrację z posoborową antyhierarchią. Portal otwarcie gloryfikuje heretyków: Tomasza Terlikowskiego (negatora nieomylności papieskiej) i Monikę Białkowską (feministyczną aktywistkę). To realizacja masońskiego postulatu z Pascendi: „Zniszczyć w Kościele wszelki autorytet, pozostawiając tylko anarchię indywidualnych sumień”.
Milczenie o grzechu i zbawieniu
Najcięższym oskarżeniem wobec Więź.pl jest całkowite pominięcie kategorii grzechu, łaski uświęcającej i konieczności nawrócenia. Gdy portal mówi o „skrzywdzonych”, nie wskazuje na źródło wszelkiego zła – bunt przeciw Bogu. Jak nauczał św. Augustyn: „Iniquitas est contra iustitiam” („Niesprawiedliwość jest sprzeciwem wobec sprawiedliwości”). Brak ostrzeżenia o sądzie ostatecznym i wiecznym potępieniu czyni z tego medium narzędzie demonicznej iluzji, głoszącej, że człowiek może „budować więzi” bez Chrystusa Króla.
Za artykułem:
Damian Jankowski zastępcą redaktora naczelnego portalu Więź.pl (wiez.pl)
Data artykułu:
