Portal Tygodnik Powszechny (14 października 2025) relacjonuje historie trzech młodych osób z diagnozą spektrum autyzmu, przedstawiając wyzwania związane z wejściem w dorosłość. Artykuł koncentruje się na trudnościach społecznych, sensorycznych oraz adaptacyjnych, proponując jako rozwiązanie psychoterapię i dostosowanie środowiskowe. Komentarz psycholożki Ewy Witkowskiej-Malinowskiej utrwala redukcjonistyczną wizję człowieka, ignorującą jego duchową naturę i nadprzyrodzone przeznaczenie.
Antropologiczne wypaczenie w służbie ideologii
Przedstawiona narracja operuje wyłącznie paradygmatem psychologiczno-medycznym, całkowicie pomijając duchowy wymiar osoby ludzkiej. Opisywane doświadczenia Patryka, Pauliny i Julii sprowadzają się do „przebodźcowania”, „trudności społecznych” i „wymagań adaptacyjnych”, co stanowi klasyczny przykład reductionis ad materiam (sprowadzenia do materii) – herezji potępionej przez św. Piusa X w encyklice Pascendi.
„Mój mózg działa inaczej. Jestem bezpośrednia, wrażliwa sensorycznie, łatwo się rozpraszam. Taka po prostu jestem”
To stwierdzenie Pauliny ujawnia fundamentalny błąd antropologiczny – utożsamienie osoby z jej neurologicznym funkcjonowaniem. Kościół naucza, że człowiek jest compositum humanum (jednością duszy i ciała), gdzie dusza rozumna stanowi formę substancjalną ciała (Sobór Laterański V). Redukcja tożsamości do „innego działania mózgu” neguje nieśmiertelną duszę i wolę, otwierając drogę do biologicznego determinizmu.
Terapeutyczny absolutyzm jako substytut zbawienia
Artykuł promuje kult terapii jako uniwersalnego panaceum, co stanowi przejaw naturalistycznej religii człowieka potępionej w Syllabusie błędów Piusa IX (pkt 3, 39, 56). Proponowane „rozwiązania” – od treningów umiejętności społecznych po specjalne przywileje na uczelniach – są współczesną wersją pelagiańskiej herezji, sugerującej, że człowiek może się sam udoskonalić poprzez techniki psychologiczne:
„Regularne przypominanie i nauka umiejętności życiowych, organizacyjnych i społecznych mogą znacznie poprawić samodzielność i komfort funkcjonowania w dorosłości”
Psycholożka całkowicie ignoruje katolicką naukę o grzechu pierworodnym i konieczności łaski uświęcającej do prawdziwej przemiany człowieka. Jak ostrzegał papież Pius XI w Quas Primas: „Błędy te […] szerzyły się na skutek zaprzeczenia królewskiemu prawu Chrystusa”.
Destrukcja porządku społecznego pod pretekstem „dostosowań”
Postulowane zmiany w środowisku pracy i edukacji naruszają fundamentalne zasady sprawiedliwości rozdzielczej:
„Dobrze byłoby, gdyby pracodawca umożliwiał bardziej indywidualne podejście”
Żądanie specjalnych przywilejów dla wybranej grupy (np. unikanie kontaktów wzrokowych podczas rekrutacji) burzy bonum commune (dobro wspólne), wprowadzając niesprawiedliwe zróżnicowanie standardów. Św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologiae (II-II q. 58) naucza, że sprawiedliwość wymaga oddania każdemu tego, co mu się należy – nie zaś dostosowywania zasad do subiektywnych preferencji.
Milczenie o źródłach kryzysu jako przejaw apostazji
Najcięższym zarzutem wobec artykułu jest całkowite pominięcie nadprzyrodzonych przyczyn współczesnych zaburzeń. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Destrukcyjnym wpływie rewolucji obyczajowej 1968 roku na rozpad struktur rodzinnych
- Konsekwencjach masowej edukacji seksualnej prowadzącej do deprawacji dzieci
- Skutkach praktyk okultystycznych i neopogańskich rozpowszechnionych w kulturze popularnej
- Roli regularnej spowiedzi i życia sakramentalnego w utrzymaniu równowagi psychicznej
Jak zauważył św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane, moderniści „przedstawiają dogmaty nie jako prawdy objawione, lecz jako interpretacje faktów religijnych” (pkt 22). Przedstawienie spektrum autyzmu jako wyłącznie „neurologicnej różnorodności” to właśnie taka modernistyczna redukcja, odcinająca człowieka od jego nadprzyrodzonego celu – poznania, miłowania i służenia Bogu.
Tygodnik Powszechny, wpisując się w tę narrację, kontynuuje linię apostazji zapoczątkowaną przez posoborowych uzurpatorów. Zamiast wskazywać na Chrystusa Króla jako jedyne źródło uzdrowienia, promuje świeckie terapie jako zbawienie – co stanowi jawne bałwochwalstwo potępione już w Starym Testamencie: „Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku” (Jr 17,5).
Za artykułem:
W dorosłość po swojemu. Życiowy start ze spektrum autyzmu (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 14.10.2025
