Portal Gość Niedzielny (14 października 2025) relacjonuje szacunki Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP), według których odbudowa Strefy Gazy po wojnie izraelsko-hamasowej wymagać będzie 70 mld dolarów i potrwa dekady. Artykuł powołuje się na dane o 55 mln ton gruzu oraz 83% zniszczonych budynków w Gazie, wspominając jednocześnie o „obiecujących sygnałach” ze strony USA, państw arabskich i europejskich dotyczących finansowania odbudowy. Milcząco akceptuje narrację o „okupacji” i pomija moralną ocenę konfliktu, redukując tragedię do kwestii technokratycznych.
Naturalistyczna redukcja dramatu do kalkulacji ekonomicznej
UNDP przedstawia ludzkie cierpienie wyłącznie przez pryzmat ton gruzu i dolarów, całkowicie ignorując nadprzyrodzony wymiar konfliktu. Jak stwierdza Quas Primas Piusa XI: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym – to hasło nasze”. Tymczasem ONZ, instytucja zbudowana na fundamencie laickiego humanizmu, proponuje „pokój” pozbawiony Chrystusa Króla, oparty wyłącznie na materialnej odbudowie.
„Koszty odbudowy Strefy Gazy szacowane są na 70 mld dolarów… mamy już bardzo dobre sygnały”
To zdanie demaskuje bałwochwalczy kult Mammona, gdzie „dobre sygnały” oznaczają gotowość do finansowania odbudowy terenu kontrolowanego przez organizację uznaną przez społeczność międzynarodową za terrorystyczną. Silvae Piusa X w Lamentabili sane potępia takich, co „religię Chrystusową zrównują z innymi religiami fałszywymi” (propozycja 65), co właśnie czyni UNDP, traktując jednakowo stronę agresora (Hamas) i ofiary (Izrael).
Zatrute źródło „pokojowych planów”
Artykuł bezkrytycznie przywołuje tzw. „plan pokojowy dla Strefy Gazy mający zakończyć wojnę, która rozpoczęła się atakiem palestyńskiej organizacji Hamas na Izrael 7 października 2023 r.”. To klasyczny przykład zakłamywania historii poprzez pominięcie przyczyn pierwotnych. Jak przypomina Pius XII w Summi Pontificatus: „Żaden człowiek nie może uchylić się od najświętszego obowiązku dążenia do prawdy i przestrzegania nakazów sprawiedliwości”. Tymczasem UNDP i autor artykułu:
1. Nie wspominają, że atak Hamasu z 7 października 2023 r. obejmował masowe mordy cywilów, gwałty i porwania
2. Przemilczają fakt, że Hamas celowo lokuje infrastrukturę wojskową wśród ludności cywilnej
3. Używają języka „okupacji”, negującego historyczne i biblijne prawa Żydów do Ziemi Izraela
Ekonomiczny modernizm zamiast ewangelicznego rozeznania
Szokuje całkowity brak głosu Kościoła w materiale dotyczącym regionu o fundamentalnym znaczeniu dla chrześcijaństwa. Gdzie jest przypomnienie słów Chrystusa: „Pokój mój daję wam” (J 14,27)? Gdzie wezwanie do nawrócenia i porzucenia przemocy? Zamiast tego czytamy technokratyczne wyliczenia:
„według stanu na 22-23 września w mieście Gaza uszkodzonych bądź zniszczonych jest ok. 83 proc. wszystkich budynków… łączna liczba 41 221 zniszczonych i uszkodzonych budynków”
To czysty materializm, potępiony już w punkcie 58 Syllabusa błędów Piusa IX, gdzie czytamy: „Cała prawdziwość i doskonałość moralności polegać ma na nagromadzeniu i pomnożeniu dóbr doczesnych wszelkimi sposobami”. UNDP proponuje bowiem „pokój” polegający na odbudowie murów, podczas gdy dusze pozostają zniewolone nienawiścią.
Milczenie o prawdziwych winowajcach
Najcięższym zarzutem wobec autorów jest relatywizacja moralna przejawiająca się w symetryzmie. W tekście nie znajdziemy:
– Potępienia terroryzmu Hamasu jako intrinsece malum (zła samego w sobie)
– Wsparcia dla prawa Izraela do samoobrony w świetle bellum iustum (wojny sprawiedliwej)
– Wzmianki o prześladowaniach chrześcijan w Strefie Gazy przez islamistów
Tymczasem Leon XIII w Immortale Dei naucza: „Państwo, które nie chce się stosować do przykazań Bożych i do zasad chrześcijańskich, nie może skutecznie zabezpieczyć dobra wspólnego”. Finansowanie odbudowy bez wymogu rozbrojenia Hamasu i zaprzestania indoktrynacji nienawiści to współudział w grzechu.
Fałszywa ekumenia w działaniu
Współpraca USA, państw arabskich i europejskich przy „odbudowie” przypomina neo-modernistyczną wizję jedności bez prawdy. Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi: „Moderniści starannie unikają określenia, czy człowiek przez samo zachowanie naturalne może osiągnąć jakieś dobro wieczne”. W omawianym projekcie:
– Brak jakiejkolwiek wzmianki o prawie naturalnym
– Żadnego odniesienia do chrześcijańskich korzeni cywilizacji
– Zero wymogu poszanowania wolności religijnej dla garstki pozostałych w Gazie chrześcijan
To czysta utylitarystyczna umowa, gdzie „dialog” zastępuje ewangelizację, a „pokój” staje się synonimem braku otwartego konfliktu, nie zaś stanem sprawiedliwości opartej na prawie Bożym.
Katolicka odpowiedź na kryzys
Prawdziwe rozwiązanie wymagałoby:
1. Uznania niezbywalnego prawa Izraela do istnienia na ziemi danej mu przez Boga (Rdz 15:18)
2. Wezwania Hamasu do bezwarunkowego rozbrojenia i wyrzeczenia się terroryzmu
3. Wpisania do planów odbudowy gwarancji wolności religijnej i prawa do ewangelizacji
4. Odrzucenia lewicowego języka „okupacji” na rzecz biblijnego terminu Judea i Samaria
Jak przypomina Pius XI w Divini Redemptoris: „Pokój Chrystusowy może zapanować tylko w Królestwie Chrystusowym”. Żaden plan ONZ czy USA nie przyniesie trwałego pokoju bez uznania królewskiej władzy Chrystusa nad narodami.
Za artykułem:
UNDP: odbudowa Strefy Gazy będzie kosztować 70 mld dol. i potrwa dekady (gosc.pl)
Data artykułu: 14.10.2025
