Modernistyczna nominacja Cupicha potwierdza degradację Watykanu

Podziel się tym:

Portal EWTN News (15 października 2025) relacjonuje, iż uzurpator „Leon XIV” mianował modernistycznego „kardynała” Blase Cupicha do Papieskiej Komisji Państwa Watykańskiego, organu odpowiadającego za legislację i administrację enklawy. W komunikacie dodano, że potwierdzono członkostwo innych postaci, wśród nich siostry Raffaelli Petrini – pierwszej kobiety pełniącej funkcję prezydenta komisji.


Nieważność nominacji w świetle prawa Bożego

Sam akt „mianowania” jest kanonicznie nieważny, gdyż zarówno „Leon XIV” (Robert Prevost), jak i Blase Cupich jako jawni heretycy ipso facto (samym faktem) utracili wszelką jurysdykcję kościelną. Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice precyzuje: „Papież, który jest jawnym heretykiem, przestaje sam w sobie być Papieżem i głową […] przez co może być sądzony i karany przez Kościół”. Cupich publicznie negował niezmienne nauczanie Kościoła w kwestiach moralnych, promując komunię dla rozwodników w nowych związkach – co stanowi bezpośrednie pogwałcenie kanonu 855 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. oraz encykliki Casti Connubii Piusa XI.

„The pope on Oct. 15 further confirmed the commission’s existing membership for the current term. Still serving as the commission’s president is Sister Raffaella Petrini, FSE, whom Pope Francis appointed earlier this year as the first woman to hold that role”

Udostępnianie kobietom stanowisk władzy w strukturach watykańskich to jawna zdrada porządku ustanowionego przez Chrystusa. Kanon 102 §1 KPK 1917 jednoznacznie zastrzegał funkcje jurysdykcyjne wyłącznie dla mężczyzn. Już Pius X w Lamentabili Sane potępił tezę, jakoby „Kościół był zdolny do przyswajania sobie ludzkich pojęć do potwierdzenia swoich dogmatów” (propozycja 58). Tymczasem mianowanie Petrini to de facto realizacja masońskiego postulatu „równouprawnienia” sprzecznego z hierarchiczną naturą Kościoła.

Demontaż państwa kościelnego jako cel rewolucji posoborowej

Przedstawienie Komisji Watykańskiej jako „legislacyjnego ciała” państwa-miasta to próba maskowania jego rzeczywistej funkcji: laboratorium antykatolickiego modernizmu. Wbrew deklaracjom o „ochronie środowiska” czy „działalności gospodarczej”, struktura ta od 1965 r. systematycznie niszczy materialne i duchowe dziedzictwo Państwa Kościelnego. Bulla Piusa XI Quas Primas przypominała, że „Chrystusowi przysługuje władza nie tylko nad jednostkami, ale i nad państwami”, podczas gdy obecna „komisja” realizuje agendę ONZ i globalistów, redukując Watykan do roli NGO.

Milczenie o najważniejszym obowiązku władzy kościelnej – promowaniu kultu publicznego i zwalczaniu błędów – ujawnia prawdziwy cel tych nominacji. Zamiast nadzoru nad świętością miejsc (por. kanon 1178 KPK 1917), komisja zajmuje się „usługami pocztowymi” i „kontrolą celną”, co Pius IX w Syllabusie błędów potępił jako przejaw laicyzmu (błąd 55).

Teologiczne konsekwencje apostazji strukturalnej

Uczestnictwo „duchownych” w tym parodystycznym gremium stanowi akt formalnej współpracy z antykościołem. Kanon 2335 KPK 1917 nakłada ekskomunikę latae sententiae na katolików przystępujących do masonerii lub „spiskujących przeciwko Kościołowi”. Tymczasem sam Cupich otwarcie głosił potrzebę „reformy strukturalnej Kościoła” w duchu soborowej „otwartości”, co kardynał Billot w De Ecclesia określiłby jako „zdradę fundamentów wiary”.

Szczególnie jaskrawym przejawem apostazji jest milczenie o obowiązku publicznego wyznawania wiary przez władze (por. Quas Primas). Gdy Pius XI ustanawiał święto Chrystusa Króla, podkreślał, że „narody mają obowiązek publicznej czci i posłuszeństwa Chrystusowi”. Tymczasem obecna „komisja” – kierowana przez kobietę i heretyckich „kardynałów” – realizuje dokładnie odwrotny program: budowę „wieloreligijnego państwa prawa” zgodnie z duchem Deklaracji o wolności religijnej Dignitatis Humanae.

Duchowa odpowiedź katolików

W obliczu tej degradacji jedyną właściwą reakcją jest całkowite odcięcie się od struktur okupujących Watykan. Jak przypomina kanon 188 §4 KPK 1917, „publiczne odstępstwo od wiary katolickiej powoduje automatyczne utratę urzędu”, co unieważnia wszystkie akty prawne „komisji”. Wierni powinni trwać przy kapłanach zachowujących tradycyjną Mszę św., odrzucając jakąkolwiek współpracę z neo-kościołem. Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis: „Moderniści nie są reformatorami, lecz niszczycielami”.


Za artykułem:
Pope Leo XIV appoints Cardinal Cupich to Pontifical Commission for Vatican City State
  (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 15.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: catholicnewsagency.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.