Posoborowi pseudobiskupi w służbie globalistycznej narracji migracyjnej

Podziel się tym:

Portal Opoka.org.pl informuje o komunikacie Konferencji „Episkopatu” Polski wydanym po spotkaniu w Gdańsku, w którym rzekomi pasterze nawołują do zachowania „gościnności i życzliwości” wobec ukraińskich uchodźców. Dokument całkowicie pomija nadprzyrodzony wymiar miłosierdzia, redukując katolicką caritas do świeckiego humanitaryzmu, co stanowi jawny przejaw modernistycznej apostazji.


Antykatolicka rewolucja w języku pseudo-magisterium

„biskupi przypominają o potrzebie chrześcijańskiej postawy gościnności wobec przybyszów, zwłaszcza uchodźców i migrantów, w myśl słów Jezusa Chrystusa: «byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie»”

Cytowany fragment odsłania kluczową manipulację: przywłaszczenie słów Zbawiciela dla legitymizacji ideologicznego programu. W Mt 25,35 Chrystus mówi o przyjęciu braci w wierze („tych najmniejszych” – katolików prześladowanych za wiarę), nie zaś o bezkrytycznej akceptacji wszystkich migrantów bez względu na ich stosunek do Jedyności Kościoła. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas:

„jeżeliby kiedy ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa, jak należyta wolność, jak porządek i uspokojenie, jak zgoda i pokój”

Tymczasem posoborowcy celowo eliminują imperatyw ewangelizacji, nie wspominając, że większość Ukraińców wyznaje schizmę prawosławną. Milczą o obowiązku głoszenia im pełni prawdy katolickiej, co stanowi zdradę nakazu misyjnego (Mk 16,15).

Teologia wykorzeniona z nadprzyrodzoności

Komunikat KEP operuje zredukowaną koncepcją miłosierdzia, oderwaną od:

  1. Stanu łaski uchodźców (brak wezwania do spowiedzi i nawrócenia)
  2. Niebezpieczeństwa synkretyzmu religijnego (milczenie o błędach prawosławia potępionych przez Sobór Florencki)
  3. Zasady extra Ecclesiam nulla salus (Sobór Laterański IV, Bulla Unam Sanctam Bonifacego VIII)

„Bp” Zadarko – nieważnie wyświęcony po 1968 roku – powołuje się na „chrześcijańską postawę”, lecz jego retoryka jest kopią globalistycznej narracji ONZ-owskich agend. Wbrew nauce Leona XIII (Immortale Dei), który przestrzegał przed „fałszywą filantropią” negującą prymat zbawienia dusz, dokument KEP utożsamia dobroczynność z akceptacją religijnego indifferentyzmu.

Polityczna instrumentalizacja pseudo-teologii

„stanowczo przeciwstawiać się wszelkim przejawom ekonomicznego i instrumentalnego wykorzystywania uchodźców i migrantów do celów politycznych, partykularnych interesów oraz rozbudzania w społeczeństwie nastrojów ksenofobicznych”

Sformułowanie „ksenofobicznych” zdradza marksistowskie korzenie tego dokumentu. Termin „ksenofobia” – nieistniejący w Magisterium przedsoborowym – wprowadza relatywistyczną kategorię walki klasowej do dyskursu kościelnego, co Pius IX jednoznacznie potępił w Syllabusie błędów (pkt 39, 55, 63).

Co więcej, oskarżenia o „instrumentalizację” są czystą hipokryzją, gdyż sama KEP od lat instrumentalizuje rzesze wiernych dla:

  • Promocji Unii Europejskiej (instytucji jawnie antychrześcijańskiej)
  • Legitymizacji Porozumień Liberalnokapitalistycznych (np. umowy handlowe uderzające w rodzinę)
  • Budowy fałszywego ekumenizmu z heretykami i schizmatykami

Milczenie o męczennikach wołyńskich – zdrada narodowa i religijna

Najcięższym zarzutem jest całkowite przemilczenie ludobójstwa na Polakach dokonanego przez Ukraińców. W dokumencie nie ma ani słowa o:
– 100-200 tys. zamordowanych katolików na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej
– Oblaniu kościołów w Porycku czy Kisielinie benzyną i paleniu żywcem wiernych podczas Mszy
– Bestialskich mordach dokonywanych z nienawiści do wiary katolickiej (przebijanie dzieci widłami, wrzucanie niemowląt do studni)

To nie jest „różnica kulturowa”, jak sugeruje artykuł, lecz martyrium naszych braci w wierze, które domaga się:
1. Publicznego pokajania się schizmatyków ukraińskich za mordowanie katolików
2. Porzucenia przez nich kultu bandytów z UPA jako „bohaterów narodowych”
3. Nawrócenia na katolicyzm jako zadośćuczynienia za grzech schizmy

„Biskupi” posoborowi – anty-Pasterze w służbie globalizmu – wolą jednak głosić „dialog” i „tolerancję” zamiast żądać sprawiedliwości i nawrócenia. W ten sposób zdradzają zarówno ofiary OUN-UPA, jak i dusze ukraińskich schizmatyków, które bez powrotu do Kościoła skazane są na potępienie wieczne.

Duchowa pustka posoborowego anty-katechizmu

Cały dokument KEP można streścić słowami Piusa X z encykliki Pascendi:

„Moderniści […] religię sprowadzają do pewnego rodzaju niewyraźnego uczucia […] całkowicie odrzucając rozum”

Nie ma tam:
– Wezwania do odmawiania różańca w intencji nawrócenia Ukrainy
– Zachęty do modlitw ekspiacyjnych za profanacje katolickich kościołów przez prawosławnych
– Napomnień o obowiązku obrony tożsamości katolickiej Polski przed obcymi wpływami
– Przestrogi przed świętokradztwem (udzielanie „Eucharystii” schizmatykom w posoborowych „parafiach”)

To nie jest głos Kościoła, lecz manifest globalistycznej sekty okupującej gmachy po katolickich diecezjach. Wierni powinni pamiętać słowa św. Pawła: „Gdyby wam nawet my albo anioł z nieba głosił Ewangelię różną od tej, którą otrzymaliście – niech będzie przeklęty!” (Ga 1,8).


Za artykułem:
Nie odwracajmy się od Ukraińców – apelują biskupi
  (opoka.org.pl)
Data artykułu: 16.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: opoka.org.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.