Portal eKAI (17 października 2025) relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV do rosyjskich katolików, w którym zamiast wezwania do nawrócenia narodów na jedyną prawdziwą wiarę, padają frazesy o „solidarności”, „braterstwie” i „wzajemnym szacunku”. To kolejny przykład jak sekta posoborowa zamienia nadprzyrodzoną misję Kościoła na socjologiczną aktywność NGO-sów.
Naturalistyczna redukcja sakramentu chrztu
„przez niego «niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, miłych Bogu przez Jezusa Chrystusa» (1 P 2,5)”
Cytując słowa św. Piotra, uzurpator posoborowy dokonuje heretyckiej manipulacji. Prawdziwy sens chrztu świętego nie ogranicza się do metafory „żywych kamieni”, ale ustanawia nadprzyrodzone zjednoczenie z Chrystusem Królem, czyniąc ochrzczonych żołnierzami Jego Królestwa. Pius XI w encyklice Quas Primas przypominał: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi – jak o tym mówi nieśmiertelnej pamięci Poprzednik nasz, Leon XIII – (…) najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem Leon XIV przemilcza obowiązek podporządkowania Rosji – kraju oficjalnie schizmatyckiego – społecznej władzy Chrystusa.
Rzym jako archetyp apostazji
Opis Rzymu jako „symbolu ludzkiego istnienia” gdzie „przeplatają się «ruiny» przeszłych doświadczeń z wiarą” to jawny przejaw modernizmu potępionego w dekrecie Lamentabili (pkt 58-59). Święte Miasto nie jest „symbolem ludzkich niepokojów”, lecz stolicą Chrystusowego Królestwa, od której wymaga się bezkompromisowej wierności depozytowi wiary. Gdy „papież” mówi, że Bóg buduje „nowy świat na ruinach”, przywołuje rewolucyjną utopię soborowej „nowej pentekosty”, odrzucającą depositum fidei.
Bluźniercza peregrynacja pseudo-ikony
Wspomniana peregrynacja „ikony” Salus Populi Romani w Rosji to akt apostazji na dwóch poziomach:
- Kult obrazu zatwierdzonego przez antypapieża Franciszka (wyklinanego przez sedewakantystów) stanowi uczestnictwo w fałszywym kulcie.
- Ekumeniczna wymowa gestu – jak zauważył św. Pius X w Pascendi, moderniści „wszystkie religie uważają za dobre, choć niedoskonałe” (pkt 14). Tymczasem Sobór Laterański IV (1215) definitywnie stwierdza: „Jedna jest powszechna społeczność wiernych, poza którą nikt nie może dostąpić zbawienia” (kan. 1).
Milczenie o jedynym koniecznym
Najcięższym zarzutem wobec przemówienia jest całkowite przemilczenie konieczności przynależności do Kościoła Katolickiego dla zbawienia. Gdy „papież” życzy Rosjanom „chrześcijańskiego życia”, nie precyzuje, że chodzi o życie w jedynym prawdziwym Kościele. To jawna zdrada dogmatu Extra Ecclesiam Nulla Salus potwierdzonego m.in. przez:
- Bullę Unam Sanctam Bonifacego VIII (1302)
- Encyklikę Singulari Quadam Piusa IX (1854)
- Oświadczenie Świętego Oficjum z 1949 r. za Piusa XII
Marja zastąpiona ekumeniczną „Matką Pokoju”
Wezwanie do naśladowania „Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej i Królowej Pokoju” to kolejny przykład posoborowego relatywizmu. Prawdziwy tytuł Marji to Regina Apostolorum (Królowa Apostołów) i Turris Davidica (Wieża Dawidowa) – przypomina Pius XI w Quas Primas. Ekumeniczne określenie „Królowa Pokoju” zaciera Jej rolę jako pogromczyni herezji.
Jubileusz jako parodia świętości
Cała koncepcja „Roku Jubileuszowego 2025” stanowi antytezę tradycyjnych odpustów, które:
- Wymagały wyznania katolickiej wiary
- Łączyły się z aktami wynagrodzenia za grzechy
- Podkreślały konieczność łaski uświęcającej
Tymczasem neo-kościół Bergoglia proponuje „pielgrzymkę” pozbawioną doktrynalnego rdzenia, sprowadzoną do turystyki religijnej. Jak zauważył św. Pius X w Lamentabili (pkt 61): „Rozwój dogmatów prowadzi do takiej zmiany sensu, że nie odpowiada już on prawdzie objawionej”.
Za artykułem:
Papież do katolików z Rosji: każdy z nas jest żywym kamieniem w budowli Kościoła (vaticannews.va)
Data artykułu: 17.10.2025
