Portal LifeSiteNews (20 października 2025) informuje o raporcie Fox News demaskującym globalną sieć lobbystów promujących eutanazję dla nieletnich. Asra Nomani ujawnia istnienie 93 organizacji na sześciu kontynentach, w tym grupy forsujące dostęp do „medycznej pomocy w umieraniu” dla tzw. „dojrzałych małoletnich”. Holandia, Belgia i Kolumbia formalnie zezwalają na zabijanie dzieci przez lekarzy, podczas gdy w Kanadzie eutanazja stała się piątą przyczyną zgonów. Organizacja „Dying with Dignity Canada” wydała w 2024 roku 3 mln dolarów na promocję śmierci, w tym 803 tys. na reklamę. „National Youth Rights Association” wykorzystuje hasło „dojrzałych małoletnich” do nakłaniania niepełnoletnich do samobójstwa wspomaganego. Ta systemowa rebelia przeciw prawu naturalnemu odsłania duchową pustkę cywilizacji odrzucającej królewską władzę Chrystusa.
Teologiczny zamach na godność życia jako daru Bożego
Koncepcja „prawa do śmierci” stanowi jawną herezję, sprzeczną z kanonem 2350 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który potępia wszelkie formy samobójstwa i współudziału w nim. Jak nauczał Pius XII w Allocution to Midwives (1951): „Życie ludzkie jest święte ponieważ od samego początku obejmuje działanie Boga Stwórcy”. Tymczasem raport Nomani ujawnia, że holenderscy lekarze mordują dzieci od 1. roku życia pod pretekstem „nieuleczalnego cierpienia”, co stanowi powrót do pogańskiej praktyki ekspozycji niemowląt.
Organizacje jak „Exit International” sprzedające „kapsuły samobójcze” realizują diaboliczny plan opisany już w Syllabusie błędów Piusa IX (1864): „Człowiek nie ma żadnego prawodawcy poza sobą samym” (potępiony błąd nr 56). W Kanadzie, gdzie eutanazja odpowiada za 5% wszystkich zgonów, widać spełnienie proroctwa Leona XIII z encykliki Humanum genus (1884): „Gdy odrzuci się władzę Boga (…) jedynym prawem stanie się przemoc”.
Eutanazja jako narzędzie kulturowego samobójstwa Zachodu
Statystyki przytoczone przez Fox News odsłaniają strategiczny cel: zmianę proporcji demograficznych poprzez eliminację młodych pokoleń. Holandia, gdzie „śmierć z asysty” stanowi 5,8% zgonów, odnotowała w 2023 roku tylko 1,49 dziecka na kobietę – poniżej progu zastępowalności pokoleń. To realizacja masonkiego planu opisanego w Instruction Permanente de la Haute Vente Romaine (1822): „Gdy tylko kobieta wyzwoli się spod wpływów religii (…) nastąpi upadek moralności i zanik rodziny”.
Slogan „dojrzały małoletni” to perwersja prawa naturalnego. Jak nauczał św. Tomasz z Akwinu (Summa Theologiae II-II, q. 64, a. 5): „Samobójca grzeszy przeciwko Bogu (…) bo życie jest Jego darem”. Propagowanie śmierci wśród dzieci łamie wyraźny zakaz Dekalogu: „Nie zabijaj” (Wj 20,13), który Kościół zawsze rozumiał jako absolutny.
Milczenie o nadprzyrodzonym wymiarze cierpienia
Najcięższym zarzutem wobec lobby euthanazyjnego jest przemilczenie katolickiej doktryny o zbawczej wartości cierpienia. „Doulas śmierci” zamiast głosić prawdę o Odkupieniu, wprowadzają duszę w stan śmiertelnego grzechu. Tymczasem Leon XIII w Quod apostolici muneris (1878) nauczał: „Bóg w swej mądrości i miłości zsyła krzyże, by oczyścić dusze i przygotować je do życia wiecznego”.
Brakuje jakiejkolwiek wzmianki o sakramencie namaszczenia chorych, który według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 940) ma być udzielany „in periculo mortis” (w niebezpieczeństwie śmierci). To milczenie zdradza czysto naturalistyczną wizję człowieka, potępioną już w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907): „Objawienie było tylko uświadomieniem sobie przez człowieka swego stosunku do Boga” (potępiony błąd nr 20).
Polityczna i ekonomiczna anatomia „przemysłu śmierci”
Finansowanie ruchu euthanazyjnego przez globalne fundacje (3 mln dolarów wydatków tylko w Kanadzie) potwierdza tezę Piusa XI z Divini Redemptoris (1937): „Komunizm jest splotem największych błędów naszych czasów”. Wzrost liczby „śmierci z asysty” o 16% rocznie w Kanadzie pokazuje, że – zgodnie z przewidywaniami Piusa X – liberalizm jest etapem przejściowym do komunizmu.
Przypadek Holandii, gdzie eutanazja obejmuje noworodki, dowodzi prawdziwości słów kard. Alfredo Ottavianiego z Allocution to Roman Patriciate and Nobility (1953): „Eutanazja to pierwszy krok do ludobójstwa”. Proceder ten narusza także zasadę pomocniczości państwa wobec rodziny, gdyż – jak uczy Pius XI w Casti connubii (1930) – „rodzice mają pierwotne i niezbywalne prawo do wychowania potomstwa”.
Odrzucenie królewskiej władzy Chrystusa jako źródło barbarzyństwa
Ekspansja „Assisted Suicide Inc.” stanowi bezpośredni owód odrzucenia encykliki Quas Primas Piusa XI (1925), która ustanowiła uroczystość Chrystusa Króla: „Narody (…) wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Brak publicznego uznania zwierzchnictwa Chrystusa nad społeczeństwami prowadzi do praktyk opisanych już u Rzymian: „Wydali się na pastwę niegodziwych uczuć (…) pełni są wszelakiej nieprawości” (Rz 1,28-29).
Modernistyczne elity, lekceważąc przestrogę św. Pawła: „Nie sami jesteśmy panami naszego życia” (1 Kor 6,19), wprowadzają cywilizację śmierci opisaną w Apokalipsie: „Człowiek grzechu (…) który się nad wszystko, co nazywają Bogiem (…) wynosi” (2 Tes 2,3-4). Jedynym antidotum jest powrót do katolickich zasad państwa zawartych w encyklice Immortale Dei Leona XIII (1885): „Państwo winno religii katolickiej (…) publiczny kult oddawać”.
Za artykułem:
Euthanasia for children is the devil’s latest sinister attack on innocent life (lifesitenews.com)
Data artykułu: 20.10.2025
