Portal Tygodnik Powszechny (21 października 2025) prezentuje wywiad z Aleksandrą Laudańską, promującą świecki model „aktywizacji seniorów” oparty wyłącznie na doczesnych potrzebach. Całkowite pominięcie duchowego wymiaru starzenia się demaskuje modernistyczną redukcję człowieka do wymiaru biologiczno-społecznego.
Hermeneutyka zerwania z katolicką koncepcją człowieka
„Seniorzy mają jakościowe potrzeby. Chcą dobrej rozrywki oraz inspirujących rzeczy, które będą ich rozwijać”
To zdanie-pułapka ujawnia antropologiczny błąd leżący u podstaw całego wywiadu. Katolicka wizja starości zawsze obejmowała ars moriendi (sztukę dobrego umierania) i przygotowanie na Sąd Boży, co znajduje wyraz w nauczaniu św. Roberta Bellarmina: „Głównym zadaniem człowieka jest zbawienie duszy, a wszystkie inne aktywności powinny być temu podporządkowane”. Tymczasem proponowany model „aktywizacji” redukuje człowieka do poziomu zwierzęcia poszukującego rozrywek – bruta animalia (zwierzęta rozumne) pozbawione nadprzyrodzonego celu.
Modernistyczne przesunięcie akcentów: od zbawienia do „jakości życia”
Laudańska z satysfakcją odnotowuje „wejście do języka” nowych określeń jak „silversi” czy „osoby dojrzałe”, co stanowi klasyczny przykład modernistycznej strategii opisywanej w Syllabus errorum Piusa IX (1864):
„Błąd 55: Kościół powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją”
Promowanie „treningów funkcjonalnych” i „literackich akademii seniora” przy całkowitym milczeniu o:
- udziale we Mszy Świętej
- modlitwie różańcowej
- praktykach pokutnych
- uczestnictwie w rekolekcjach
jest jawną realizacją potępionego przez Piusa X w „Lamentabili sane” błędu:
„Prawdy religijne nie są niezmienne i powinny ewoluować wraz ze świadomością wiernych” (potępiona teza 22)
Demontaż katolickiego porządku społecznego
Proponowane rozwiązania systemowe opierają się na:
- Samorządowych CAM-ach (Centrach Aktywności Międzypokoleniowej)
- Współpracy z NGO-sami
- Środkach unijnych
co stanowi jawne pogwałcenie zasady Regnum Christi in societate humana (Królestwa Chrystusa w społeczeństwie ludzkim) wyrażonej w encyklice Piusa XI „Quas primas”:
„Państwa i rządy mają obowiązek publicznej czci Chrystusa i posłuszeństwa Jego prawom, gdyż tylko w Jego Królestwie możliwy jest prawdziwy pokój”
Genderowa rewolucja w senioralnej odsłonie
Autorzy entuzjastycznie opisują „postmenopauzalną werwę” kobiet, całkowicie ignorując katolicką wizję ról płciowych wyrażoną w Casti Connubii Piusa XI. Wspomnienie o „fizjoterapeutce uroginekologicznej” w kołach gospodyń wiejskich demaskuje prawdziwy cel tych działań – przemycanie ideologii gender pod pozorem troski o zdrowie.
Kult ciała jako nowa religia
Wypowiedź:
„Czy za dziesięć lat nie będzie poniżej jej godności, że będzie potrzebowała asysty, by skorzystać z toalety?”
ujawnia materialistyczne podejście do godności osoby ludzkiej. W katolickiej perspektywie godność wynika z bycia dzieckiem Bożym (1 J 3,1), a nie sprawności fizycznej. Św. Ignacy Antiocheński pisał przecież: „Pozwólcie mi stać się pożywieniem dzikich zwierząt, przez które mogę dojść do Boga” – pokazując, że prawdziwa godność jest niezależna od stanu ciała.
Systemowa apostazja w służbie biopolityki
Likwidacja stanowiska ministra ds. seniorów przez rządzących została przedstawiona jako „symboliczny problem”, podczas gdy w rzeczywistości stanowi część globalnego programu depopulacyjnego. Już w 1884 roku Leo XIII w Humanum genus ostrzegał przed masońskim planem eliminacji „nieproduktywnych” członków społeczeństwa.
Cały wywiad jest manifestem naturalizmu religijnego potępionego w pierwszym punkcie Syllabusa errorum, gdzie Pius IX potępia tezę, że „nie istnieje Najwyższy, mądry i opatrznościowy Byt odrębny od świata”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- modlitwie za dusze zmarłych
- wypominkach
- nabożeństwach dla chorych
- sakramencie namaszczenia
dowodzi, że mamy do czynienia z programową dechrystianizacją ostatniego etapu ludzkiego życia.
Za artykułem:
Starsze życie. Co dziś może robić senior w Polsce (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 21.10.2025
