Aborcja jako polityczny towar: Krytyka pozorowanej walki z Planned Parenthood
Portal Catholic News Agency (24 października 2025) relacjonuje działania organizacji pro-life domagających się od administracji Trumpa i Kongresu stałego odcięcia funduszy dla Planned Parenthood. Powołując się na listy autorstwa Kristan Hawkins (Students for Life Action) oraz Marjorie Dannenfelser (Susan B. Anthony Pro-Life America), artykuł wskazuje na zarzuty handlu częściami ciał abortowanych dzieci, oszustw finansowych i zatajania przestępstw seksualnych. Autorzy apelują o zastosowanie procedury debarment, mającej na celu trwałe wykluczenie organizacji z federalnego finansowania. Tekst podkreśla istnienie alternatywnych ośrodków zdrowia oraz krytykuje próby utrwalenia subsydiów Obamacare bez zabezpieczeń Hyde Amendment. Problem leży jednak nie w braku regulacji, lecz w systemowym kompromisie z kulturą śmierci, traktującym aborcję jako kwestię politycznego przetargu.
Naturalistyczne zaślepienie walki pro-life
Przedstawiona argumentacja ogranicza się wyłącznie do płaszczyzny utylitarnej i prawnej, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar zbrodni aborcji. Brak jakiegokolwiek odniesienia do nauczania Magisterium, szczególnie encykliki Casti connubii Piusa XI, która jednoznacznie potępia „zbrodnię niegodziwego dzieciobójstwa” (n. 64) jako sprzeciwiającą się prawu naturalnemu i Bożemu. Artykuł przemilcza fakt, że sama współpraca z organizacjami promującymi kulturę śmierci – nawet w celu ich zwalczania – stanowi cooperatio in malum (współdziałanie w złu), o czym ostrzegał św. Pius X w Lamentabili sane (1907), potępiając modernistyczne mieszanie prawdy z błędem.
„Induced abortion is not health care”
Ta jedyna wzmianka o moralnej kwalifikacji aborcji pozostaje bez teologicznego uzasadnienia. Nie pada żadne odwołanie do kanonu 2350 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, który nakłada ekskomunikę latae sententiae na wszystkich dopuszczających się dzieciobójstwa. Co więcej, retoryka „opieki nad kobietami” reprodukuje językowy fałsz Nowego Porządku Świata, gdzie eufemizmy zastępują obiektywną prawdę. Pius XII w przemówieniu do położników (1951) podkreślał: „Żadne 'indywidualne prawo’ nie może usprawiedliwić bezpośredniego ataku na niewinne życie”.
Polityczny pragmatyzm zamiast metanoji
Postulaty dotyczące przekierowania funduszy do „federally qualified health centers” ujawniają ignorancję wobec nadprzyrodzonej misji Kościoła. Jak przypomina Pius XI w Quas primas (1925): „Państwa i narody muszą uznać panowanie Chrystusa, gdyż bez Niego wzburzone ludzkie namiętności popadają w barbarzyństwo”. Tymczasem propozycje ograniczają się do biurokratycznej reorganizacji systemu zdrowia, kompletnie pomijając konieczność publicznego pokuty za grzech aborcji i przywrócenia prawa Bożego jako fundamentu ładu społecznego.
Listy do Trumpa i Kongresu dowodzą fideistycznego zawierzenia świeckim instytucjom. Tymczasem Syllabus błędów Piusa IX (1864) wyraźnie potępia tezę, jakoby „Kościół powinien być oddzielony od Państwa, a Państwo od Kościoła” (błąd 55). Współpraca z administracją, która promuje militaryzm, kapitalistyczny wyzysk i kulturową degenerację, stanowi zdradę ewangelicznego radykalizmu. Św. Augustyn w De civitate Dei przypomina, że „państwo pozbawione sprawiedliwości jest tylko bandą rozbójników”.
Milczenie o źródłach zła
Artykuł nie wspomina o ideologicznych korzeniach Planned Parenthood, wyrastających z eugeniki Margaret Sanger i jej powiązań z ruchami antychrześcijańskimi. Pomija się również fakt, że wielu „katolickich” polityków głosowało za finansowaniem aborcji pod płaszczykiem opieki społecznej – co według kanonu 1374 KPK 1917 automatycznie wyklucza ich ze wspólnoty wiernych. Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię Ofiary przebłagalnej, jest jeżeli nie li 'tylko’ świętokradztwem, to bałwochwalstwem.
Ostatecznie, walka ograniczona do zmian legislacyjnych reprodukuje modernistyczny błąd redukcji Królestwa Bożego do doczesnego postępu. Jak nauczał św. Pius X w Pascendi dominici gregis (1907): „Moderniści mieszają porządek naturalny z nadprzyrodzonym, rozum z wiarą”. Dopóki działania „pro-life” nie obejmą żądania publicznego uznania Chrystusa Króla i odrzucenia masońskiego hasła „wolności, równości, braterstwa”, pozostaną jedynie świeckim aktywizmem pożeranym przez system, który pragną zwalczać.
Za artykułem:
Advocates call on Trump, Congress to permanently defund Planned Parenthood (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 24.10.2025
