Portal LifeSiteNews (25 października 2025) ujawnił szokujące praktyki na baskijskim obozie letnim dla dzieci organizowanym przez stowarzyszenie Sarrea Euskal Udalekua Elkartea. Pod pozorem promocji kultury regionalnej, dzieci zmuszano do wspólnych kąpieli z nagimi opiekunami, wystawiano na seksualizujące „zabawy”, a przestrzeń obozu wypełniono obscenicznymi grafikami. Dyrektorem programu jest Aner Peritz Manterola, transpłciowy aktywista otwarcie deklarujący cel „queerowania” dzieci i zastępowania „heteroseksualnej edukacji” indoktrynacją w duchu „transmaribollo”. Obóz funkcjonował mimo toczącego się od grudnia 2024 śledztwa w sprawie wykorzystywania seksualnego trzech wychowanków placówki opiekuńczej.
Naturalistyczna rebelia przeciw prawu moralnemu
Opisywane praktyki — od komunistycznych pryszniców po zmuszanie dzieci do obnażania się pod pretekstem „walki z wstydem” — stanowią materializację modernistycznej utopii, gdzie lex naturalis (prawo naturalne) zostaje zastąpione libido dominandi (żądzą panowania) rewolucjonistów moralnych. Już Pius XI w encyklice Quas Primas (1925) przestrzegał: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw […] stało się, iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”. W obozie w Bernedo doszło do systemowego zniszczenia porządku płciowego, co Pius IX w Syllabusie Błędów (1864) potępił jako „błąd indyferentyzmu” (pkt 77) oraz „sprzeczność z dobrem społeczeństwa” (pkt 40).
„Światła reflektorów padają na organizatorów, którzy wprost przyznają: 'Chcemy prowadzić transmaribollo indoktrynację i jesteśmy gotowi to robić. To nie był żart… chcemy, aby wasze dzieci stały się queerami’”
Ideologiczna apokalipsa dzieciństwa
Założenia programowe obozu, określane jako „edukacja sekspozytywna”, to w istocie przemoc wobec niewinności sankcjonowana pseudonaukowym żargonem. Nakaz wspólnych kąpieli z dorosłymi tłumaczono „normalizacją wszystkich ciał” — co stanowi jawną negację katolickiej koncepcji pudicitiae (wstydu cielesnego) rozumianego jako ochrona godności osoby (Św. Tomasz z Akwinu, Summa Theologiae II-II, q. 151). Tymczasem już Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1387) nakładał ekskomunikę za uwiedzenie małoletnich poniżej 16 roku życia.
Dzieci donosiły rodzicom w listach: „Chłopiec, który nie chciał się rozebrać do prysznica, został publicznie upokorzony przez opiekuna ściągającego mu bieliznę. Lustra ozdobiono rysunkami nagich kobiet zapraszających do czynności oralnych”
Strukturalna apostazja państwa
Fakt, że obóz działał mimo wcześniejszych zarzutów o przestępstwa seksualne, demaskuje systemową kolaborację władz z rewolucją moralną. Jak zauważył Św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici gregis (1907), moderniści dążą do „zniszczenia wszelkiej władzy kościelnej”, zastępując ją „władzą świecką podporządkowaną ich ideom”. Władze Kraju Basków nie tylko nie zamknęły placówki, ale wręcz uznały jej praktyki za „tworzenie bezpiecznych przestrzeni dla wszystkich tożsamości” — co stanowi złamanie hiszpańskiej ustawy o ochronie małoletnich (LO 8/2021).
Teologia ciała kontra kult wyuzdania
Katolicka odpowiedź na tę patologię musi wyjść poza doraźne oburzenie. Jak uczył Papież Pius XII w przemówieniu do położnych (1951), „ciało jest świątynią Ducha Świętego” (1 Kor 6:19), a nie „laboratorium eksperymentów ideologicznych”. Transfeministyczny obóz to nie „wypadek przy pracy”, lecz logiczny owoc społeczeństwa odrzucającego Królestwo Chrystusa. Dopóki narody nie uzna publicznie zwierzchnictwa Zbawiciela (Pius XI, Quas Primas), takie „placówki edukacyjne” będą multiplikować demoralizację pod płaszczykiem postępu.
Za artykułem:
Spanish ‘transfeminist’ summer camp faces allegations of child sex abuse (lifesitenews.com)
Data artykułu: 25.10.2025
